Color labella contegitque pallidus,
Candorque vultum pingit instar lilii,
Quod pes vel ipse falce rusticas secat,
Jacetque campo: mortuae simillimam
Vides puellam, motas ecce contrahit
Novusque membra lassa torquet, diripit,
Manusque tendit et recludit lumina.
Adsurgit, adstat, elevatque languidum
Caput, puella mugiensque sanguinem
Effundit ore, verberatque dextera
Auramque pulsat, insilitque clamitans,
Terret videntes. Mater ingenti gemit
Dolore, opemque Numinis certissimam
Solers requirit, ipse Caesar advolat.
Vocesque tollit lacrymandas, horridas
Ceu bos securi vulneratus mugiens.
Specta dolores innocentis filiae
Poenasque saevas anxias, teterrimas,
Tyranne, dirus quem furor super gregem
Christi sequacem urget cruento vulnere
Spargitque passim dissecatas victimas.
coelestis ira manet poena vindice.
At Pater anxiferos tolerat dum corde dolores,
Audit Ciriaci nomen vocitare puellam.
Ipse minister erat divino numine grandis
Portentisque suae reserabat munera dextrae
Christiadum spes una simul praedulce levamen,
Carceribus clausos, tormenta ad saeva paratos,
Angelico nutrire cibo potuque superno,
Unica cura fuit. Vinclorum pondere pressum
Squallidus horror habet. Jussu pius iste Tyranni
Egreditur patiens, plorat, cernitque puellam
Insidiasque aperit, dio munimine fretus

Vade retro

Vade porro