Infernos nisus, fera proelia, et arma cruenta,
Dum mactanda cohors, vinclisque ligata, serenos
Attollit vultus, animas Deus ipse volantes
Evocat aeterni ad felicia gaudia coeli.
Caesareos inter Dioclis, fidosque cubicli
Custodes, juvenis gladio metuendus et hasta,
Unus erat Romae, toto pulcherrimus ore,
Nomine Anastiades. 4 Clades et vulnera cernens
Horruit illacrymans, divino flamine ductus
Sanguineas fugiens foedati Tybridis undas
Littus ad Illyricum accedit, portuque potitur.
Nox erat, abrupto Baebî e vertice montis
Luna nitet, circum secura silentia regnant.
Vix sylvas agitat zephyrus molcentibus alis,
En tepidum Jader viridanti labitur ora
Dulce nemus recreat, quo lento vimine tecta
Parva domus surgit, limenque aperitur, et auri
Vox sonat orantis. Juvenis volat, illico plorans
Flectitur ante pedes Patris, bona verba precatus.
Fatur Anastiades: Pastor 5, venerando Sacerdos,
Me pavidum cernis fugientem e moenibus Urbis
Cladibus ereptum, veniam concede timenti.
Mens cupit intactam Christi pernoscere legem.
Miles ero Christi, fuso cum sanguine Martyr,
Auxilium misero dona, solare jacentem.
Adspexi horrendas clades, fortemque puellam
Ante oculos cecidisse meos. Moritura, salutis
Monstrat iter, nomenque tuum, pia munia pandit.
Tum Senior, pietate gravis, dulcedine plenus,
Hos cape complexas, inquit, dulcissime nate:
Macte animo, vitam dabo, die quae candida Virgo
Hoc tibi jussit opus. Flammantia lumina tollens,
Fatur Anastiades, lacrymisque per ora solutis:
Christiadum Pastor, sancta venerande senecta,

Vade retro

Vade porro