Plumea pulvinis ut sella excepit utramque,
Tum vero falsi devictae vulnere amoris
Moestius ex imo suspira pectore mittunt,
Atque aegra aridulis singultibus ilia ducunt.
Ah! nostri extremum, Pholoe, cape pignus amoris
Atque tui mihi redde! inquit cum fletibus Aegle:
Lacrymulisque statim e crysrallo vasculum obortis
Implebat. Pholoe flens flentem imitatur amicam:
Mox inter sese permutant dona vicissim,
Vitrea amicitiae insignis monumenta ferentes,
Spctantum assensu laetae, tragicoque reperto.
Altera post, desit ne quidquam forte Platoni,
Pars sequitur: docta et morata apteque petita
Ex hortis, Epicure, tuis. Hac laeta voluptas
Non ambage humili, vulgaribus aut tenebrarum
Explicitur nebulis. Huc, huc accedite quotquot
Nomine virtutem, sed nomine discere tantum
Labrorumque tenus cupitis: nulli excidit ore
Hîc aliud verbum, praeter virtutis. At ipsa
Virtutem inclamat, limisque adspectat ocellis
Thyodamanta Chloe: virtutem dum crepat, Aeglen
Furtivo Glaucus pressit pede: Phyllidos Aruns
Implicuit manibus digitos, teneroque revincti
Nexu ambo appellant virtutem: ita foedere certo
Virtutem virtus ipsa virtute rependit.
Qui sapit, exemplis mecum bene colliget istis
Nil, nisi amicitiae hoc addisci foedera ludo.
Certe ita stultitiae grex autumat, et docet. Olli
Credite postgeniti, urbanos et discite cultus.

Vade retro

Vade porro