Interea vestris procul importuna facessat
Et rudis ex animis suspicio, posse aliquando
Ulla sub ampullis verborum, et nubibus istis
Interius latitare mali mala semina virus,
Quo cultus vitiis, et disciplina paretur,
Ut lenocinio et formae melioris honore
Per fatuas impune domos, et per fora lata
Incedant urbanorum pars maxima morum.
Me si forte rogas de re quid censeo, dicam.
Et me stultitiae assentire fatebor alumnis,
Quorum nec mores, nec vitam carpo maligne
Candidus ac verax factorum scriptor. Ego nil
Interpres pravus fingo, nil mentior, ipsa
Parco uti consulto libertatre Poetae,
Atque modum teneo in Satyris, et contraho vela,
Omniaque accipere in partem aeque pronus utramque,
Non oculis credo ipse meis, non auribus. Atqui
Personat e contra abnormi crassaque Minerva
Nescio quis pulsam sapiens mihi rusticus aurem:
Cui pater exemplo mores firmaverat, et cui
Casta domum servat mater, plenosque sorores
Lanificae torquent studia in muliebria fusos,
Communi sensu bene praeditus ille, fideque, et
Religione pia vicinos inter, et inter
Aequales omnes princeps, atque optimus audit.
Ille mihi pro mille incorruptissimus aequi
Est judex. Dictata viri nunc scribimus: ille
Evulgare jubet: mihi jussa capessere fas est.
Aggredior. Dic rustice, quae vis. Rusticus infit.

Vade retro

Vade porro