Nulli addicta loco, nulliusque incola sedis,
Certaque nullius victoris jura sequuta
Per varios late populos sine lege vagetur
Libera. Sic veteri Pindo, veterique Aganippe
Decidit omnis honos. At tempore semper ab illo
Aonides errant modo Sorgae valle virenti,
Valclusaeque jugis, ubi tu, Petrarcha, choreas
Ducis ovans Cytheraea incinctus tempora myrto.
Et quoties urbem, seu limina magna potentum,
Regalemque placet Musis invisere luxum,
Sedibus haud videas gaudere libentius ullis,
Quam grandaevus ubi Ausonia testudine fretus
Arma, virumque canit priscos Areostus amores,
Atque omnes unus vocat in certamina vates
Altior Eridano, Rhodano violentior, Arno
Purior, Aegypti nigro fecundior amne.
Illyricos etiam colles, atque alta Rhacusae
Moenia, Dalmaticosque Deae subiere recessus,
et saepe aprico luserunt littore Breni,
Saepe etiam placidis laverunt fontibus Umblae,
Tunc cum Staiades ad carmina docta vocabat,
Vel tu elegos molles, mollis Raymunde, canebas;
Cui Cyrenaeos hederae permisit honores,
Maeoniamque simul Clarius dedit ore rotundo
Increpuisse tubam: Latium stupet omne: nec ipse
Maeonides senior talem indignatur alumnum.
Sic veteres inter Celtas, primosque parentes
Illyridum Aonii cum munera prima leporis
Coepissent, variasque artes extundere Musae,

Vade retro

Vade porro