recens Viennae coalescentem eruditorum virorum societatem, quae in Illyricae linguae dialectis eruderandis et excolendis laborat, ad eximium florem deducenda speretur; ut ejus ubertas, elegantia et virtus tam penitius cognosci, quam magis conservari et augeri valeat; ac vocabulorum puritas, omnia peregrina excludens ac ejus venustas ad ornamentum, quo aliae vernaculae hodie gaudent, accedere possit: eapropter, reliquos inter, Titulatam Dominationem in eo interpello, provoco et requiro: ut specialia vocabula Croatica aut Slavonica: quaevis adagia; et populares cantilenas sive hucusque pro se congestas, sive deinceps colligendas, mecum etiam quo ocyus communicet.

Desidero summopere ut prout alii in Theologicis, alii in Juridicis, alii in reliquis objectis varias expressiones adnotant; ita, cum caeteris dominis animarum Curatoribus, Titulata Dominatio eo etiam subin suum studium convertat: et imo apta, propria, et rei exprimendae accomodata Croatica aut Slavonica vocabula, quibus aut ipse utitur, aut quae in consuetudine quotidiana apud plebem versari observat; nitidiores quoque voces apud populum in objectis et negotiis ruralibus vigentes; nec non substantivis adjectiva, verbis adverbia convenientia, quae pro puritate et decore linguae Illyricae utilia judicat, in sua adversaria referat: omnium vim, usum, significationem et interpretationem adjiciendo. Secundo adagia in diversis circumstantiis feliciter inventa et selectas quasvis loquendi formulas: dein tertio omnes cujusvis generis cantilenas Croaticas aut Slavonicas, cum adnotatione, quantum constaret, quando et a quo ac qua occasione compositae? opportune colligat et haec omnia ad me successive transmittat: ac tandem quarto cum praeter supra recensitos libros in parochiali bibliotheca, alia nonnulla opuscula praesertim antiqua latere possint; requiro, ut talium titulos mihi significet, ac antiquos speciales libellos mecum communicet: sicque omnia Croatici aut Slavonici sermonis producta ad divitias et genium linguae cognoscendum apta pro laudabili suo in res patrias affectu mihi indicet, tali suo conatu ad nitorem linguae patriae etiam collaboraturus: quatenus cuncta in congruum usum converti, et quae ruri vagantur, in unum manipulum comportata publicae utilitati in lucem subseque dari possint.