Aufugiens simulacra rapit nemorisque beato
Condit Aricini clivo; Caledonia (sic!) regna,
Immisso tu plectis apro; tu ventre tumenti
950 Eurynomae, tu Phoenicae pro crimine turpi
Humanos adimis vultus: agit altera pennas
Jam volucris, rictu ursino fremit altera. At illi
Restituis formam miserata, hanc inseris astris.
Te Metabus regno pulsus, te virgo potenti
955 Praesentem auxilio sensit vix orta Camilla
Ultricemque habuit moriens: volat hasta tumentem
Trans fluvium et duro infantem sub cortice portat;
Aruntem caesa fugientem virgine telo
Assequitur Stygiasque Opis detrudit ad umbras.
960 Nec te secreto nudam, licet inscius, antro
Impune Actaeon vidit morsuque suorum
Ipse canum lacer interiit comitumque sagittis.
Salve Erebo coeloque potens, salve, alta Tonantis
Progenies, terras late venerata per omnes,
965 Nympharum comes et nemorum Latonia cultrix!
Da faciles sylvis succos, da montibus altis
Ardua frugifera vestire cacumina fronde!"
Haec celebrant cantu: super omnia frontis honorem
Adjiciunt plenumque jubar noctemque fugatam.
970 Alta sedet cum Latonia, virgo suasque
Excipit et tacito versat sub pectore laudes
Exultans plauditque sibi frontemque procacem
Circumfert late et formae in certamina quidquid
Axe nitet, pulchri matrem quoque poscit Amoris.
975 Ac Vestam in primis obscura in nocte jacentem
Sordentemque artus dictis compellat amaris
Insultans caecamque vocat fumoque nigrantem.
Ilia deae fastu justoque agitata dolore:
"Usque adeo furis atque aliena luce superbos
980 Ostentans," inquit, "vultus male cauta quietam
Sollicitas nec me majore effulgere nuper
Lumine, te densis meministi horrere tenebris,
Cum tacita invidia et caeco succensa furore
Praeripere objecto Phoebeos corpore vultus

Vade retro

Vade porro