Tentasti et subita radiantem immergere in umbra,
Nequidquam. Insanis moles nam tantula coeptis
Obstitit: immodicos pallor mihi fronte venustus
Repressit Solis radios tenuisque nitentem
Distinxit naevus vultum et decus addidit ori.
At non et tenui tantum pallore protervos,
Non naevo inficiam vultus ego. Disce, age, dictis
Impetere immeritam et tanto te tollere fastu!"
Haec effata locum capit et qua pompa superbo
Progreditur cum, nigrantem corpore vasto
Protendit conum ac tenebras affundit opacas.
Continuo Dryadesque deas, namque ordine longo
Antevolant ducuntque choros, et Oreadas umbra
Occupat attonitas tristis pallentiaque ora
Inficit et densis confundit foeda tenebris.
Prospicit et casu comitum turbatur acerbo
Cynthia, cum subitus trepidae radiantia pallor
Ora notat vultuque omnis decor ille venustus
Deperit atque atra primus jam se imbuit umbra
Frontis apex, toto squalet jam corpore diva,
Atrati squalent bijugi subitasque tenebras
Incertumque horrent callem currumque ruentem
Arrectis cervice comis per devia raptant.
Heu, quid agat jam sola? metu nam protinus omnes
Montanae nemorumque deae se praepete cursu
Proripuere. Atra currum quo flectat in umbra?
"Frater, ades," clamat, "miserae succurre sorori!
Frater, ades! Toto nuper pulcherrima coelo
Astriferumque altis late regina per axem
Vecta rotis, tanta comitum plaudente corona,
Obruor, heu, misera et mersi caligine tristi
Sordescunt vultus. Jam sola, irrisa per umbram
Raptor et assuetas cumis non sentit habenas."
Frater abest longeque alia regione vagatur
immemor. Aspectum tanti interjecta doloris
Hostis dura negat questusque eludit inanes.
Ergo ira succensa gravi et furibunda nigrantes
Impetit ungue genas, teneros petit ungue lacertos

Vade retro

Vade porro