Aestuat ardentesque jacit per inane sagittas
Et superas Titan radiis fulgentibus auras
Imbuit illaesumque jubar diffundit ab alto.
Ac tibi si latitat puroque nigrescit Olympo,
Est aliquid medium, quod sese opponat et umbram
Corpore nigrantem longe protendat opaco
Atque alios tenebris populos involvat et alma
Luce alios tenuesque auras errantiaque astra
Posse frui plenoque sinat perfundier igne.
Non secus ac multa procerum comitante caterva
Per medias si forte vias insignis in ostro
Ingreditur princeps, dum fervet in aethere Phoebus,
Ardentes olli aurato suspensa bacillo
Purpura defendit radios Solemque recondit,
Ad circumfùsam non pertinet umbra coronam.
Quis[ERROR: no reftable :]6 tamen, Aonides, quis tantum immanibus ausis
Tollitur et rutilae vitales lampadis ignes
Praeripit, heu, miseris mortalibus atque nitentes
Confundit caeca involvens caligine terras?
Principio ne fixa alte aut errantia credas
Sydera posse dei nitidos obducere vultus.
Fixa[ERROR: no reftable :]7 procul vastas distant disjuncta per oras
Et rutilant splendore pari nosque inter et ignem
Phoebeum subeunt nunquam, ac si forte subirent,
Haud fusco ardentem celarent lampada velo.
Luce quidem[ERROR: no reftable :]8 Phoebi fulgent errantia, dium
Suspectant qua fronte jubar gremioque sub imo
Aversoque horrent penitus nigrantia dorso.
Nec vero aethereum usque adeo tolluntur in axem
Ardua, sed tenues errant propiora per auras.
At senior pater et natus, regnator Olympi
Quique ciet rabidas in mutua funera gentes,
Sanguineus Mavors, terras, Titanis et ignem
Circumeunt gyro immani nec proinde subire
Ac dorsum rutilae possunt praetendere fronti.
Inferiora tenent Majae satus et Venus alma;
Proin subeunt saepe et nexis loca proxima nodis
Si teneant simul, ardentem tum lampada fusco

Vade retro

Vade porro