Tempore: nigranti foedaverat omnia velo
Lurida nox; pallens astris radiantibus aether
Ardebat late; attonitae pecudesque feraeque
Urgebant celeres ad nota cubilia gressus,
Ad sylvas pennata cohors properabat opacas,
Captura assuetos alieno tempore somnos.
At partem rutilae frontis videre coruscum
Vibrantem jubar, extremi qui margine regni
Hinc atque inde jacent populi; quasque alluit aureo
Amne Tagus gentes, quas et Rhodanusve Tibrisve
Quaeque tenent gelidas boreali frigore terras,
Gaudebant multo perfusae lumine; arenas
Qui Libycas procul, aeternis ac torrida flammis
Regna colunt, pleno ore deum videre nitentem
Igneaque assueto vibrantem spicula nisu.
Usque adeo illaeso Titan fervescit ab igne
Tum quoque et intactum diffundit ab aethere lumen.
Sed[ERROR: no reftable :]5 quid opus longinqua sequi famamque volantem
Sectari et terris exquirere visa remotis?
Tolle acies ac, dum Phoebus latet, aetheris ignes
Suspice et obscuro late rutilantia coelo
Sydera! Percellent acres errantia saepe
Astra oculos, tardum Saturni sydus et igne
Felici gnatus diuque immite Gradivi
Astrum atrox et pulchra Venus quique aethere in imo
Mane novo fulgere solet seu vespere sero,
Progenies Majae divumque interpres et alta
Se coeli haud unquam radiantem ostendit ab arce,
Velatus medio latitet nisi Phoebus Olympo.
Olim etiam nondum visos ardere cometa
Aspicies densosque effundere pectore fumos
Et caudam trahere aut longam promittere barbam
Pallentesve comas vastum componere in orbem.
Ast ea, nosti equidem, nullas sub pectore flammas
Astra fovent, nullos emittunt faucibus ignes.
Accipiunt redduntque jubar, quod Phoebus ab alto
Effundit cum perque aethera spargit apertum.
Ipse ergo aeternis illo quoque tempore flammis

Vade retro

Vade porro