Conditur arcanum. pectus moerore tenetur,
Vixque aliquid sperare sinit fortuna, vel ipsa
Conditio rerum. Fallax fortuna profectò est.
Saepiùs insperata solent contingere, quam quae
Sperentur. Poperum minitantur saecula casum
A capite eversis rebus. Mors atra Paraecos
Sustulit è medio fortes: non visitat unquam
Me Rex, et Prorex rarò. primaria condat
Lumina si Coelum, terram nox obteget omnem,
Cunctaque confundent tenebris. rectore carina
Vel clavo privata suo, jactatur in alto,
Donec vi venti saevisque impulsa procellis
Rumpitur illisa ad scopulos, compage soluta,
Mercesque et nautas sinit ultrò voracibus undis.
Sic variant sortes: ego sortibus area certa
Prisca aliquo videor mutasse insignia fato:
Lunam nempè Jovi conjunctam, prorsus in albas
Areolas rubeïs commixtas, projiciendis
Aleolis factam quasi pro lusore tabellam.
Sic etiam fato quodam, non sponte profectò,
Moribus à priscis patriam deflectere gentem,
Cerno. Senes raso gaudent incedere mento,
Foemineïs simili; cùm quondàm summa virilis
Extiterit barbae reverentia. Jamque juventus
Insultat senibus; magnum scelus antè putabant,
Si cano juvenis non assurexerit. Alget
Nunc pietas, et justus amor. rarissima verè
Communis sacra cura boni. grassatur ubique
Lis exosa Diis: et, habendi, sęva cupido,
Per fas atque nefas. fratri vix frater amatur:
Vixque, cui tutò fidas, reperitur Amicus.

Vade retro

Vade porro