Non praevisa mali nostros occasio terret,
Trans flumen vix tutus homo est; angustaque paucos
Arx capit: et socii procul absunt, Dij meliora
Consilio suasere meo: dum nocte sub illa
Ingentes tulit aura nives, sparsusque meorum
Adventȗs rumor dissolvi castra coëgit,
Et vacuus praeda sic praedo recessit ab arce.
Jam quoquè Karlopolim privatis ignibus ustam
Mulciber in cineres redigit: vix moenia restant,
Hostiles fractura minas; brevis hora cremavit
Multorum spolia annorum: dum Savus inundat
Zagrabios latè, solitoque frequentior, agros,
Kuppa suas retrahit Korannaque ab ignibus undas.
Vt quae conveniunt in eodem patria Regno
Dissimilem penitus patiantur flumina sortem.
Nupernos Thracum Makar ut puniat ausus,
Caedit Alajbegum Ferhatem: Banaleque pratum
In fluvio Vyrbas opulentam diripit urbem:
Pondere sed nimio praedarum miles onustus,
Ad sua qui nequiit vexilla redire citatus,
Cum praeda, vita est vel libertate minutus.
Sub veteri Majdane novos impingo dolores
Bis centum amissis, ausis conscendere vallos
Gente phalisque loci muniti fortiter; audax
Imperspecta ruit persaepè in funera miles;
Sic causat lucri modici spes maxima damna. [ERROR: no reftable :]1693.
Tristius Hranilovic' lecto cum milite versùs
Mutniciam confecit iter, fidendo priori
Fortunae juvenis: quanquàm vitare periclum
Vel monitus potuit: nimiis tamen ausibus actus
Incidit insidias, in quejs nec tela nec ausus

Vade retro

Vade porro