Jàm valuere viris. Cecidit dux ipse peremptus
Hostili gladio: socii cecidere perempti,
Vel capti miseram ducunt in carcere vitam.
Dexteritas prima est natorum ad castra virorum,
Nosse hostes, et nosse suos. non fidere semper
Fortunae dubiae. prudenter, non temerè ausis
Se comitem fortuna solet praebere faventem.
Dum sic membrorum contemplor moesta dolores
A capite nivadit dolor intima pectora summo;
Niclaus Prorex, Comes Erdeodius, annis
Non tantum àc curis consumptus, deserit orbam
Se Patre me Patriam: quo tempore prorsus egena
Magnificis genio simul et splendore Paroecis
Vix tanuem conservo statum, nec Cive beata,
Qui tantum munus justa gravitate gubernet,
Et placeat Regi, Patriae dum prosit amanti:
Quem metuant hostes, et ametur Civibus idem.
Tanta, heu! me miseram rerum prosternit egestas,
Tam gravis in me jam fatorum volvitur ordo,
Ut, qua Duces aliis et Reges mittere terris,
Eximiis natis olim foecunda, valebam,
Nunc extra Patriam mihi Dux Prorexque legendus!
Omnia ad interitum propero jam vergere passu
Cernimus; interitus effoeta Croatia metam
Assequitur. Sic sunt et res et Regna caduca!
Mittit ab Ungaria Banum mihi Caesar Adamum
Battjani Comitem, cujus virtute Kaniza,
Albaque Regalis, pòst Agria concidit. ipse
Majdanum expugnat faustis successibus aeneum,
Et maestos prima solatur sorte Croatos;
Faustum principium felix fortuna sequatur;

Vade retro

Vade porro