Ocyùs immensâ perfusis lampade totus
Ex oculis, nebulae, fumique volatilis instar,
Nocturnus rerum decor effluit: obruta blandae
Fax Veneris: nusquam lueris Cyllenius ardor
Dulcè micans: nusquam tua, Mauors, fulgura: nec tu
Fascibus ambiris iam, Iuppiter: vna renidet,
Vna animum summi praesentia Numinis implet. 48
48. Felix, cui medias terreni carceris inter
Haec tenebras exorta dies: qui lucis auarae
Occiduum iubar, et sublustri in nocte micantes
Astrorum radios diuino sole rependit:
Furatusque oculos scenis pereuntibus, vnum,
Limite comprensum nullo, miratur, amatque
Immortale Bonum, se totius vnde propagat,
Natiuo velut e pelago tot didita riuis,
Vena Boni: proprium nunquam tamen illa relinquens
Principium, neque fontis opes tam perpete fluxu
Imminuens, viuo sed gurgite plenior intus
Stagnans, et cumulo in sese vberiore redundans.
Ergo non humiles illum curaeque, laboresque
Exagitant. Alijs peregrino e littore merces
Ducendas, licitandum Alijs per bella, supersit
Quod cineri, nomen, rapiendaque sceptra relinquit.
Sat caelum sibi, sat regni immortalis honores.
Votorum pax alta: suo mens pondere nixa,
Blanditijs iuxta, ac terroribus inuia: nusquam
Ignaui gemitus, et frontis nubilus aer.
Vt libet, horrendos moueat Dea caeca tumultus:
Eripiat census, laribus detrudat auitis,
Prostituat dominâ spolium venale sub hasta;
Nil quascunque minas, nil quaevis damna moratur:
Turbinibus nullis vitae, sortisque procellis
Laeditur: humanis sed casibus altior, instar
Ventosque, pluuiasque superuadentis Olympi,
Aeris hanc imi illuuiem, caelumque palustre,
Et, quibus infelix crassae vicinia terrae
Concutitur, trepidos aeui reuolubilis aestus

Vade retro

Vade porro