Lenieris, reputans animo, quàm concita cursus
Festinent Humana suos absoluere: teque,
Quantumcunque miser iam sis; haud vsque futurum.
Num quid enim propero vanescere gaudia tantùm
Fine putas? Nihilò plùs longa doloribus aetas:
Nec, seu difficilis, seu commoda, nouit eodem
Stare diu fortuna gradu, variabile nacta
Ingenium: qualis tumido nunc proluit aestu
Littora; nunc refluens in se maris vnda residit:
Ferrea vel speculis, et turribus addita, verti
Qui iubeant, nullos non audit lamina ventos.
36. Paruane retro hominum series, de culmine rerum?
Quos dedit in praeceps, mox altiùs extulit, atque
Instabili ludo per summa, per ima rotauit?
Sat Marium fuerit meminisse. Quot obîjcit vnum
Personasque, vicesque caput? Vulgaris ab imo [a] [ERROR: no reftable :] Vide Plut. in eius Vita.
Ordine militiae paulatim munera summi
Vectus ad imperij, mox illo e vertice lapsus,
Post trepidas ex Vrbe fugas, vluaeque palustris
Praesidium infelix, et ferrea vincula, Cimbri
Tantùm non gladio cecidit lictoris. An ergo
Terminus hic leuibus fatis? E carcere sospes
Mittitur, ac noua fortunam in conamina ducit.
Scilicet vt rursus fugiat, Libyâque repulsus,
Deiectae vagus, aeger, inops Carthaginis hospes,
Mutua det Poenis solatia cladibus. Immo
Acrior vt redeat, quos et iam fugerat, vltus
Hostes, Romuleo Consul moriatur in ostro.
Hanc Marij sorten quisquam putat? Haec Hominis sors
Perpetua est. Luctus, alternaque gaudia vitam
Diuisere sibi: iamque haec, iam protinus illi
Temporis orchestram repetunt, nec, qui modò lapsis
Vultus erat, vultum esse sinunt labentibus horis:
Continuatque suâ semper diuersus in orbem
Circumagi leuitate chorus. Quae talia vitae
Discors ingenium, atque aeui mutabilis ordo

Vade retro

Vade porro