Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- 100 --
Hac renuit, diae renuit quoque stirpis honorem.
At mihi ne quisquam genus immortale merenti
Illacrymet. Perijt fortis patientia: casus
Frustra omnes fuerit consumere; si mea luctu,
Non hilari virtus censetur digna triumpho:
Infelix potiùs videor si dura ferendo,
Quàm sacer. Aerumnae vulgi plorentur inertis:
Fortiter exaustas laedit, nisi Mundus adorat.
Plus homine est, humana animo qui pertulit aequo.
29. Iuuerit hoc etiam, certo si certiùs omni
Constituas, nihil inconsulto Numine magni
Rebus in humanis posse, aut contingere parui.
Non error, casusque rapit mortalia. Caecum
Fortunae numen sceptro donauimus, Ipsi
Veriùs heu caeci. Qui condidit omnia, iustis
Omnia superamus naturae temperat author
Legibus, euentus dubios, inopinaque fata
Ad certum per nota sibi compendia finem
Circumagens. Vano trepidi quìd voluimur aestu?
Ipse sui nouit causas moderaminis: ipse,
Quid magis expediat, rerumque quis aptior ordo,
Perspicit. Adriaces pinu sulcante procellas,
Nonne vides, vt vectorum manus inscia ductu
Auspicioque sui volitet secura magistri:
Vt nihil addubitet, se seque per omnia doctis
Illius imperijs, et canae praebeat arti
Morigeram? Si ductori, qui seu malefidus
Fallere, seu falli potis est male prouidus, vltro
Permisisse iuuat nos, nostraque; fidere summo
Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].
|
