Iam velut autumni tepor, et clementia Veris
Corpora; sic animos absentûm cura Malorum
Praeparat, exiguo felicia tempora iam nunc
Alterius quasi permiscens discrimine sortis:
Quae nisi parte sui mediâ, lentoque subiret
Sic praeuisa gradu; nulli non cernere promptum est,
Quàm premeret miseras grauiori pondere mentes. 47
47. Praeterea, veluti, dum crebriùs aspera versat,
Callosam longo paulatim contrahit vsu
Duritiem cutis, infestos quae respuat ictus:
Vtque ferunt hausto Mithridatem saepe veneno (a) [ERROR: no reftable :] Mart. ep. 77. lib. 5. Vide et Plin. lib. 25. Hist. Nat. cap. 2.
Profecisse, sibi ne toxica dira nocerent;
Horrida sic animus crebro spectacula visu
Dum repetit, positâ sensim formidine, nullas
Iam meminit species horrescere: tristia contra
Ducit et ipse suum longo sic tempore callum.
Nemo minùs rerum metuens, ac plurima quondam
Qui timuit. Viden, vt, saeuum cum buccina signum
Edidit, et geminas aduersis frontibus infert
Mars acies; pugnae imprudens vix arma tremente
Sustineat dextrâ tyrunculus, oraque mutet
Exangui pallore, et totos horreat artus?
At non ille vetus duri Mauortis alumnus,
In capulo cui trita manus, seu pectora talis,
Seu faciem. Vegeti vultus, immotaque corda,
Et serum pugnare. Dies suus ille: suumque
Se duci putat ad ludum. Nil dira tonantûm
Fulgura tormentorum, et ferri plurimus iber,
Nil variae caedes, altoque in sanguine misti
Quadrupedesque, virique nouum, lugubre, timendum
Obijciunt. Satis haec olim metuisse: suismet
Viribus edomuit sese timor, ipsaque demum,
Quae pridem fregere animos, discrimina firmant. 48
48. Postremò, cui bella diu praecognita, nunquam
Huic locus, armorum auxilijs opibusque parandis,
Defuerit: quae fòrs oblitum, Epicure, fefellit

Vade retro

Vade porro