Ardeat, et primo rubeat vicinior ostro.
2 Aula Palatinos servat Romana clientes,
Fortunae spe quemque suae: si nulla fatigent
Maioris te vota gradus, vel sordidus auri
Absit amor; pictasque suas extendere flammas
Si cupiat; nihil est quo se levis efferat aulae
Gratia, nec charum teneat qua fraude clientem,
Invenit. Umbrosis veluti cum spartea syluis
Retia venator, nil fata timentibus aptat
Viventum gregibus; timidos felicibus ille
Insidiis cervos, leporumque imbellia vexat
Pectora; sed positos praedis terrestribus, altae
Transiliunt Aquilae casses: funesta Thiene
Evasit paribus Latii ludibria pennis.
3 Ut patrium tetigit limen, sibi protinus omnem
Interdixit, opum suadent quem commoda, fastum;
Et sua qua posset pietas sudare palaestra,
Sedulus expendit: Patriae mox civicus illi
Occurrit caetus, sanctus cui Dalmata Doctor
Dat nomen; quem non proceres, nonulla colebat
Nobilitas; sed demissae concordia plebis
Formabat fuscum claro sine sanguine corpus.
At Caietanus, cui nil sublimius alta,
Nil maius virtute fuit; feliciter illas
Quas genus, et stirpis quas lux produxerat umbras
Transiliens, vocesque hominum surda aure coercens,
Hanc exercendae menti delegit arenam.
4 Amplum hic virtuti stadium: demissio primo
Pulvere certavit: Latiae flos candidus aulae,
Officio Praesul, generis splendore per omnem
Cognitus Hesperiam, non una Pallade clarus,

Vade retro

Vade porro