In nova concordes coniungere faedera dextras.
Sed frustra herous, publica pro pace, Thienis
Desudavit amor: populi mollire protervam
Duritiem, sacrae nequiit facundia linguae.
Seditio velut Hydra furit, cui gutture surgit
Multiplici capitum numerus, qui faucibus anguem
Lernaeum superat: septeno hic sibilat ore,
Illi est anguineo quivis pro vertice civis.
Demetat Alcides unum, petulantior alter
Succedit, peiusque novo vomit ore venenum:
Si face repressus Lernae subsistere serpens
Non valuit; lingua modicus septemplice, vires
Herculeas praesto sensit: quod perfida nostro
Seditio, aetherea pugnanti in iurgia flamma,
Restitit Alcidi; capitum qui prodiit ingens
Causavit numerus, quae non nisi morte Thienis
Extingui potuit: vix est mortalibus istam
Concessum letho damnare Heroibus hydram.
Qui tibi servavit tantam post funera palmam
Caietane Deus; servatae protinus urbis,
Dissidiis populi positis, dedit aethere laurum.
20 Sed prius infidae iuvat ipsa ab origine plebis
Flagitium, motaeque urbis cognoscere causas.
Impia tartareis emerserat haeresis umbris,
Germanamque scidit deluso Aquilone nefandus
Mysta fidem: sacrasque Petri, furiosus Averni,
Sacrilego Claves pede conculcabat Alastor.
Nec satis Arctoo tulit insanire superbus
Erro solo; tetigit, nimium furere ausa remotas
Hydra plagas, Stygiae rebiem proferre cathedrae
Solicita. Ausonias iam dente momorderat urbes

Vade retro

Vade porro