Exitiale malum, viduas quod civibus urbes
Exanimat; cuius veram si coepero causam
Discere; cognoscam, pestis quod tabida, non sit
Mira minus quam faeda lues: humoribus ortum
Corruptus, fotumque rea putredine virus:
Fraude quod arcana, cum se melioribus abdit
Visceribus, fontem vitae oppugnare, veneni
Incipit assultu: peregrinis regia cordis
Cum titubat flammis, hostemque repellere, morbo
Pressa nequit, recipitque luem; mox extera pestis
Membra petit: vicina etiam quin corpora diro
Corripit afflatu, similique tyrannide miscet.
Intrepidus veluti primum fortissima miles
Castra petit, primis cum se Mars integer infert
Maenibus, in pravas, certis tum caedibus urbes
Grassatur; nec finitimis se temperat audax
Arcibus excursus, facili sed cuncta ruina
Sternit, praecipua capta semel arce Gradivus.
Quae tamen est sanies, cuius putredo venenum
Pestiferum generat; non est mihi credita fandi
Copia; sed notum est: hanc obsequiosa paravit
Authori natura suo, qua vindicet ignes
Idalios paenam; scelerique irata flagellum
Hoc agitat Nemesis, pravum quo terreat Orbem.
15 Id summe hic dignum lacrymis, et caetera morbi
Pestiferi tormenta gravat; quod tabe subactos
Funerea, certi fugiant horrore pericli,
Ipsae etiam, quas flamma unit primaria mentes:
Hac sanie infectam, quamvis non impia, matrem
Nata cavet; non ingratus, patre fata relicto
Horrida declinat natus; pietatis in ista

Vade retro

Vade porro