Sydera Romulidas, morum documenta daturos.
16 Taliter Ambitio. Postquam fallacia Ditis
Consilia, internae librasset pondere flammae
Caietanus; atrox, inquit, speciosa venenum
Argumenta tegunt: mors est pietatis, honorem
Sectari; laeditque animum, primatibus uri
Recto etiam si fine putet: non si allicit illum,
Non etiam si cogat amo: cum summa potestas
Vim replicat, delatus honor non inde triumphat,
Sed se spernentis robur prostratus adorat.
Pastoris virgam, res est praefervida, nostri
Iudicii temone sequi: quos saepe tiara
Lex prohibet, lux vana rapit; nec dignus honore est,
Quem cassus propellit honos; onerosa novalis
Vix cultura trahit; lucro vel luce carentes,
Nulla fatigabunt hominum suspiria curae.
Pontificum sedes, Cleri praetendere fasces,
Esse bonum qui dixit opus, tum dicere Paulus
Id potuit, quando pretio pietatis adeptae,
Addita Martyrii fuerat tolerantia mitrae.
Res bona tunc etiam mitra est, si praesulis ardor;
Martyrio par esse velit, cui proxima nunquam
Spina deest, rectum penetret quae cuspide pectus.
Perversi mores, et liberiora potentum
Scandala; pauperibus, viduisque negata forensis
Astraea; et pravum vitiis absolvere Clerum;
Iuris Apostolici procerum formidine nulla,
Illaesum servare decus, virgaque reorum
Cervices curvare ducum, fideique vetustae
Ad normam, adversas Latio componere gentes;
Hae sunt praesulibus spinae, quas tollere nunquam

Vade retro

Vade porro