Haec ubi Taenareo regi suasisset Erynnis,
Accita e gelidis quibus ipsa perambulat antris,
Advenit Ambitio; quae cum Plutonia nosset
Imperia; inceptam cognata a Dipsade luctam
Ut proprio marte erigeret, quo forsan Erynni
Ereptam, maiore sibi revirescere cernat
Nequitia laurum, turbataque tartara cogat,
Felicem laeto reditu sperare triumphum;
10 Excepit mandata libens: quam pluribus ipse
Instructam Pluto tali sermone requirit.
Iret: ubi Latii regnare inimica Monarchae
Fertur relligio, pietas ubi regia binas
Lambit adoratae, Claves, insigne tiarae:
Dictus ubi Coeli Interpres, fideique Latinae,
Romulidum aeternos servat reverentia muros.
Cernet ibi, generoso animi, peritura volatu
Vota supergressum, nullos ambire Thienem
Heroum titulos; et queis mortalia servent
Pectora, terrenae spernentem encomia famae:
Nec qui fumifico deceptae fulgure menti,
Vanus ridet honor, temnentem fluxa, dolosis
Illecebris superare valet; daret illa supremum
Audaci suada assultum, calcataque Ditis
Imperia, accensus mundi, ferat igne Thiene.
Una dabit multas Erebo victoria palmas.
Impius haec postquam Pluto mandata dedisset,
Ambitio fuit orsa loqui: tenbrose quod urges
Dux Erebi, sperare potes: Mavortia palmis
Roma est nota meis: Lauros si noscere nostras
Est animus, titulos numera; nostrosque triumphos,
Plura Palatinae describent pallia lanae.

Vade retro

Vade porro