Templa Dei summi sparsisti sanguine Magne.
Ecce dies, quo tu sanguine sparsus eris.

Non secus oblectat civis me nomen honesti.
Quam qui de pomis dulcibus halat odor.

Doctus ain medicus iuvenis Sempronius? aio.
Vix credo. medicum nam decet esse senem.

Vae regno, cuius puero res credita summa est.
Anglus in exemplo Rex Eduardus erit.

Ingluviem, et sordes si quis meretricis avarae
Norit, erit casto castior Hippolyto.

Noli assentiri, cum quis te laudat, et illud
Socraticum repetes, me scio, scire nihil.

Post maris imperium partum dux Austrie quid stas?
Rem gere, fortunae dum pede colla premis.

Adsentatorem quisquis sibi credit amicum,
Fallitur; ut primum deficit olla, fugit.

Tanquam serpentes Afros fuge prava Latine
Colloquia, officiunt moribus illa piis.

Nec generosam animam dignatur funere vili
Fortis Iber, neque vult crebra pericla pati.

Si ne quid nimis e summo cadit aethere, quorsum
tot lecta disticha in breves sententias.

Quam nactus Sparten, hanc tu cole Didace Sparten.
Cultor agri si vis, civis et esse bonus.

Quod tibi non notum est, verum cur dixeris esse?
Moribus ingenuis dissidet illa nota.

Vincere Romanum est, aut fortiter emori in armis,
Dixit, et interea flagrat ab igne manus.

Qui fugit, aut hosti dextram protendit inermem,
Ille nec Hispanus, nec fuit ille Lacon.