Aliud in eundem.
Mane oriens Symo, nos Vespere deserit orto.
Sic rosa. nec mirum, nam rosa Symo fuit.

Ioannis pueri Vesallii Epitaphium obiit extinctus aqua putei, in quem deciderat.
Ludentem puerum Vesalli patris in hortis
Qua lacus in medio stabat inertis aquae.
Nimpha loci custos imas attraxit in undas,
Osculaque impressit, clausit et ora manu.
Et nunc illa suos servat, quibus ardet, amores.
Ille latet fontis numen, ut alter Hylas.

Francisci I. Francorum regis Epitaphium
Non ego Pyramidas, nec Mausolaea requiro;
Ut cineres Galli regis, et ossa tegam.
Sit tumulus Marii campus, quo Marte subactus
Helvetius Gallis Insubre cessit agro.
Par tumulo titulus, iaceat cum Gallicus Heros,
Credibile est, ipsos posse iacere Deos.

Caroli Aureliae Ducis Epitaphium bibit Aconitum Bruxellis, an Lutetiae incertum.
Delicium patriae, et patris spes altera regis,
Creditus et magni Caesaris esse gener.
Carolus hic iaceo, culpatas horreo coenas
Dicere, frater enim, vel socer ille fuit.

Iacobi V. Scotorum Regis, et Mariae filiae Epitaphium
Scotorum qui quinctus eras hoc nomine regum,
Quod mirum est, morbo rex Iacobe cadis,
Namque tuae gentis crudeli caede Tyrannos
Ad generum Cereris quattuor isse ferunt.
At quae nata tibi successit in aurea sceptra,
Caede viri incestas polluit illa manus

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---