Et vulsos crines, et lumina bina reclini
Clausa superciliô, cùm cuspide pectus apertum
Vulnifica, totum tragico cùm funere corpus
Proferet extinctum? At Genitrix malefausta, nec istud
Matris nomen habens, imò lacrymantis, et orbae
Infelix specimen, simulacrum funebre! planctu
Uda sinu, inflexo vultu, sparsisque capillis,
Stat juxta truncum Crucis, heu quot amara profundis 390 San. 1,317 ducem vitae fontemque salutis 391 San. 1,318 populo circum plaudente 394 San. 1,319f. minantur / suppliciis 400 San. 1,323 viden alternos ut arundinis ictus 402 San. 1,325 Parte alia ingentes video de stirpibus imis 403 San. 1,326 everti palmas 405 San. 1,327 infelix opus 409f. San. 1,329f. patri aethereo moriens liventia pandet / brachia 416f. San. 1,333f. non iam mater sed flentis et orbae / infelix simulacrum 418 San. 1,335 effusa capillum 419 San. 1,336 stat lacrimans 401 Ov. met. 3,76 ore niger Stygio 402 Lucr. 1,352 ab radicibus imis 403 Claud. carm. mai. 10,66 nutant ad mutua palmae 411 Cic. Tusc. 1,38,92 habes somnum imaginem mortis 412 Lucr. 4,450 bina lucernarum florentia lumina flammis 413 Ov. ars 3,667 aperto pectore in hostem 418 Prop. 2,1,7 sparsos errare capillos
Ilia lamentis pulsans! et quatenus ipse,
Quae modo cerno, palam possim quoque promere, Natum
Dum videt exanimem, lacerum sine nomine corpus,
Impia saepè vocat, truculentáque viscera terrae,
Lethiferas stellas, rigidum quodcunque creatum,
Se quoque crudelem, quòd vulnera tanta, quòd illas
Stans spectare queat plagas; mox omnia complens
Vocibus horrisonis, mistos singultibus hosce
Edidit ore sonos, postquam calidissima fixit
Oscula mille Cruci: Quis jam mihi culmen honoris
Vertit in exitium? Fili dulcissime! Matrem
Me miseram! tantae quis me demersit in aequor
Tristitiae? num fortè Patris tam saeva voluntas?
Nate, meum columen, quae perfida, tetra procella
Te mihi subripuit? quae barbara dextra cruore
Sacrum foedavit vultum? cui tanta potestas
In Numen licuit? quis et arma cruenta movere
Haud pavet in Coelum? squallens, lugubris, inópsque,
Et maletuta, gravi post tot discrimina rerum
E cruce pendentem cogor te cernere: Quorsum
Jam labor elapsae tendunt, aerumnáque vitae?
Unica tu Matris spes, et solamen, amórque,
Deliciúmque tuae, solam me siccine vitas?
Sic nostro abriperis lateri? exanimémque relinquis?
Hei mihi! Te quondam functo pro Fratre Sorores
Lamentabilibus rogitârunt fletibus; ipsae
Te quoque pro molli jugulata prole Parentes
Sunt obtestatae; verùm, Rex magne, Deusque
Ac mea progenies, querulâ quem voce licebit
Exorare mihi? lacrymas quò vertere possum, 423 San. 1,341 saepe vocat 423 San. 1,339 crudeles terras 425 San. 1,340 crudelem se se, quod talia cernat 428f. San. 1,343 duro figit simul oscula ligno 429 San. 1,344 quis culmine tanto 433 San. 1,345 involvit, nate, procellis 434 San. 1,347 quis te mihi fluctus ademit? 435 San. 1,348 quae manus indignos foedavit sanguine vultus? 435f. San. 1,349 cui tantum in superos licuit? 436f. San. 1,349f. bella impia coelo / quis parat? 438 San. 1,350 ego te post tot mala tuta labores 440 San. 1,351 postque tot infelix elapsae incommoda vitae 441 San. 1,352 tu ne illa tuae lux unica matris 442f. San. 1,354 sic me solam exanimemque relinquis? 444 San. 1,355 extincto iam te pro fratre sorores 449 San. 1,358 quo tristia pectora vertam? 422 Ov. met. 6,562 lacerum repetisse libidine corpus 423 Ov. met. 1,138 sed itum est in viscera terrae 426 Lucr. 4,1017 magnis clamoribus omnia complent 428 Ov. am. 3,6,72 edidit indignos ore tremente sonos 435 [Sen.] epigr. 430,1 o sacros vultus 435 Verg. Aen. 9,97 cui tanta deo permissa potestas 436 Verg. Aen. 9,753 arma cruenta 438 Verg. Aen. 1,204 per tot discrimina rerum 447 Verg. Aen. 1,241 quem das finem, rex magne, laborum 448 Verg. Aen. 7,97 o mea progenies

Previous page

Next page