Hic vir, hic est Ruris Primas, qua Bagrada lentos,
Et Triton teretes effundit in aequora fluctus,
Lambit Cinyphias crepitans ubi littus arenas;
Famâ clarus agris, celebris Pastoribus Aegon;
At Lycidas vix sede sua, vix colle propinquo,
Nomine notus; aquas hic enim, non edita Pagi
Culmina concentu suevit mulcere canoro,
Transtulit et dulces, Pindi decus omne, camoenas
Montibus è resonis, ripisque sacravit alumnas.
Interea non voce licèt, non viribus aequis
Hi duo, mille tamen pangunt modulamina, septem
Inflantes lituos, dum coetera turba Deorum,
Agmen et Aligerûm choreas, plaususque ciebant
Circumquaque: Puer Sanctissime! fons et origo
Isthaec prima fuit, patriis cur noster in Antris
Tityrus abnuerit tritae rude carmen avenae,
Terpsichoresque modis ludens, et Apollinis arcu
Cantârit dignas Romano Consule sylvas:
Vultima Cumaei venit jam carminis aetas;
Magna per exactos renovantur saecula cursus,
Scilicet haec Virgo est, haec sunt Saturnia Regna;
Dum nova progenies Coelo demittitur alto,
Per quam surget ovans toto gens aurea mundo,
Inter et incultas Vitis florebit aristas:
Hac Duce, siqua manent nostri monumenta piâcli,
Tollentur penitùs, genus et mortale tenaci
Solvetur mortis vinclo; dein Atria Coeli
Clausa prius fonti pandentur, et igneus Anguis,
Qui primos foeda violavit tabe Parentes, 270 San. 3,188 per rura greges massyla vagantur 271 San. 3,189 qua Bagradus 272 San. 3,190 Triton 274 San. 3,191 ingens pastoribus Aegon 275 San. 3,192 at Lycidas vix urbe sua, vix colle propinquo 280 San. 3,194 et tamen hi non voce pares, non viribus aequis 283 San. 3,195 choreas plaususque deorum 284 San. 3,197 alme puer 285f. San. 3,197f. patriis quod noster in antris / Tityrus attritae sprevit rude carmen avenae 288 San. 3,199 et cecinit dignas romano consule silvas 289-291 = San. 3,200-202 292 San 3,203 haec nova progenies coelo descendit ab alto 293 San. 3,204 progenies per quam toto gens aurea mundo 294 San. 3,205 surget et in mediis palmes florebit aristis 295 San. 3,206 Qua duce, siqua manent sceleris vestigia nostri 298 San. 3,208 pandetur limen Olympi 299 San. 3,209 quae prima parentes 274 Ov. her. 17,17 fama tamen clara est 277 Ov. fast. 1,155 concentibus aera mulcent 280 Verg. Aen. 5,809 nec viribus aequis 286 Ov. trist. 1,7,22 rude carmen 287 Ov. am. 3,3,29 curvantur Apollinis arcus 288 Verg. ecl. 4,3 silvae sint consule dignae 289 Verg. ecl. 4,4 ultima Cumaei venit iam carminis aetas 291 Verg. Aen. 11,252 Saturnia regna 292 Verg. ecl. 4,7 iam nova progenies caelo demittitur alto 293 Verg. ecl. 4,9 toto surget gens aurea mundo 296 Lucr. 1,1015 mortale genus
Afflatuque duos decepit praecoce, sectis
Concidet attritus squammis: Tu Numen es ipse,
Cujus vita Deo, Coelóque perennè fruetur:
Quin es et ipse Deus, qui Divis additus alma
Gaudebis facie Patris, superósque videbis
Non coetus tantùm, sed et ipse videberis illis,
Quique tui virtute reges Genitoris Olympum,
Pacatúmque potens digitô moderaberis orbem;
Aspice terfausto radiantia lumina Coelo,

Previous page

Next page