Quod quaesisti inventum est in 31 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

Cohartatur namque uoluntas in malis nec se explicare ualet; ac maxime cum spem euadendi amisit, et tamen inter angustias deprehensa, quoad potest, reluctatur; ac ueluti de uentis illis scribit Vergilius:
Circum claustra fremit,
et modo hac modo illac erumpere conatur. Quod

uel doctius uel aptius, aut quibus euidentioribus naturae signis summus exprimi luctus et intestini doloris rabies? Dixi autem merito rabiem, quoniam testimonio Aristotelis multos in insaniam uertit mentis angor. Vnde et Vergilius non inconcinne de Amata Latini uxore fingit, cum impetrare nequiuit Lauiniam Turno in coniugium dari:
tum uero infelix ingentibus excita monstris
immensam sine more furit lymphata per

Refert Hermippus Graecus Menippum cynicum cum uidisset pecuniam, quam magno studio male comparauerat, dolo ereptam, prae acerbitate laqueo uitam finisse. Narrant quoque fide digni historiarum scriptores, quod etiam Vergilius attigit, Pigmalionem Sychaeum auunculum suum eundemque generum sine respectu pietatis occidisse cupientem ei thesauros, quos eum reconditos tenere acceperat, auferre, a Polymnestore autem rege

Refert Hermippus Graecus Menippum cynicum cum uidisset pecuniam, quam magno studio male comparauerat, dolo ereptam, prae acerbitate laqueo uitam finisse. Narrant quoque fide digni historiarum scriptores, quod etiam Vergilius attigit, Pigmalionem Sychaeum auunculum suum eundemque generum sine respectu pietatis occidisse cupientem ei thesauros, quos eum reconditos tenere acceperat, auferre, a Polymnestore autem rege

Refert Hermippus Graecus Menippum cynicum cum uidisset pecuniam, quam magno studio male comparauerat, dolo ereptam, prae acerbitate laqueo uitam finisse. Narrant quoque fide digni historiarum scriptores, quod etiam Vergilius attigit, Pigmalionem Sychaeum auunculum suum eundemque generum sine respectu pietatis occidisse cupientem ei thesauros, quos eum reconditos tenere acceperat, auferre, a Polymnestore autem rege

Refert Hermippus Graecus Menippum cynicum cum uidisset pecuniam, quam magno studio male comparauerat, dolo ereptam, prae acerbitate laqueo uitam finisse. Narrant quoque fide digni historiarum scriptores, quod etiam Vergilius attigit, Pigmalionem Sychaeum auunculum suum eundemque generum sine respectu pietatis occidisse cupientem ei thesauros, quos eum reconditos tenere acceperat, auferre, a Polymnestore autem rege

se erigens salutare uenientes; intelligeres illum non emori sed migrare, et mutare amicos, non relinquere. – quod egregie et Vergilius ex persona uxoris Aeneae illo carmine attigit:
lacrimas dilectae pelle Creusae;
non ego Mirmidonum sedes Dolopumue superbas
aspiciam aut Grais seruitum matribus ibo,

et reliqua probitatis ornamenta. Idem mos laudandi et Graecis fuit, nisi quod abundantiore uerborum loquacitate maiorum quoque praeclara facinora inter laudes defuncti iactitare consueuerunt. Hunc morem et nostri susceperunt. Vnde Vergilius de morte Caesaris, quam sub Daphnidis persona deplorat simul et consolatur: Daphnis et Armenias curru subiungere tigres instituit, Daphnis thiasos inducere Bacchi et foliis lentas intexere mollibus

Haemonia curas detinuisse lyra. Cum traheret siluas Orpheus et dura canendo saxa, bis amissa coniuge tristis erat. Hoc attigit et Vergilius de Polyphemo quem lanigerae comitantur oues: ea sola uoluptas solamenque mali de collo fistula pendet. Ex hac ratione solacii sunt

Tertullianus. Vergilius. Beati Hieronymi commentaria.

et Vergilii in describenda flagrantia montis Ęthnę collatio 103. Quare ignis urinam lacessat 112. Interpres. Qui modus sit uerba uertendi in / Gręcas sententias. De uersibus Homeri, quos Vergilius aut bene aut male uertisse existimatus est 52. Inimicus. Augurinus, tribunus plebis, Scipionem in carcerem duci iusserat. Gracchus, eius collega, intercessit. Et cum inimicus esset Scipioni, magis honestatis rationem habuit, indignum

talibus functus officiis ad solitam uitę tenuitatem rediit, diuitias contemnens, cum ultro offerrentur 262 .
Partus. Sua triginta porcos enixa. Vergilius: Triginta capitum foetus enixa iacebit 19 .
Perfidia. Seruorum coniuratio Cassio Vulscellino et Verginio Ostricato consulibus

Cęsar. Oratores. Philosophi. Grammatici 381 . Bibliotheca concrematur 386 . Varro 393 . Vergilius. Horatius. Ouidius 395 . Octauius Alexandrię pepercit propter Arrium philosophum. Docti doctos seruabunt 405 . Poetę clari 405 .

alium scribat. Gręcia artes intulit Latio 23 . Tragicum spirat. Plautus 24 . Edictum Alexandri, nequis se pręter Apellen pingeret 25 . Vergilius. Varus. Fatetur se indignum, qui scribat de Cęsare 25 . Scripta inepta 26 . Philosophia. Quod in urbe non potest scribere 27 .

suis gentibus tribuunt 43 . Dialeticorum argutię et philosophorum strophę 80 . Quid de poetis secularibus usurparit Apostolus 207 . Vergilius libros suos in modum ursoum foetuum lambendo figurauit 209 . Versus in Paulo Epimenidis et Arati et Menandri 245 . Dialetici solent argumentationum retia tendere

43.20  Hoc opus est, poscit iam sibi uterque puer.
43.21  Maeonidem si quis perfecerit hisque Maronem,
43.22  Vergilius mutus, mutus Homerus erit. 44. ad Nicolaum Albertum pro Christophoro Papale,

Non quae sunt recinis sed in fauorem
44.6  Fortassis loqueris cliens patroni.
44.7  Non est Vergilius, Catulianis Catullianis
44.8  Non

ubi praestiteris, dabis in mea carmina vires,
46  Nec ne carminibus promptior alter erit.
47  Tu mibi Phoebus eris, tu numina cuncta sororum;
48  Te sine nec Phoebus, Musa nec ulla iuvat.
49  Vergilius culicem rudibus vix versibus olim
50  Fleverat et raptas pauper et aeger oves.
51  Accipe divitias et vatum maximus esto,
52  Dixit Tuscus eques ingeniumque dedit.
53  Caesaris arbitrio

'Armillae' (Phalerę) phaleris, quę non tantum equi ornamenta sunt, Cf. Mai. 'Phalerae'' sed etiam hominis, quum Vergilius dicat: (IX) phaleras Rhamnetis et aurea bullis cingula, Verg. Aen. 9,359-60 coronis muralibus tribus, uallaribus duabus, aurea una.

Quęsiuit studio qui rem curaque perenni,
D60  Sic dolui uincente fera; nanque alta petentem
In siluas iterum pellebat sole carentis.
Dum ruerem, sese ante oculos incognita nostros Vergilius Maro
Effigies offerre uiri miserantis iniquum
Casum uisa mihi. »Corpus seu corporis«, inquam,
DD65   »Vmbra uenis, succurre, precor, succurre cadenti!«
»Corpus et umbra fui, sed tantum

Quos uulgata uehit mecum super ęthera fama.
Respice portentum quod me dare terga coegit,
Affer opem misero, tanto me tolle periclo
D90  Exanimemque iuua si spes est ulla salutis.« Vergilius ad Dantem
Ille sub hęc: »Opus est alio conuertere gressum
Si te summa iuuant. Nam non sinit improba pestis
Carpere iter qua se opposuit, sed corpora gaudet
Obuia quęque uirum sedes detrudere ad

Quorsum haec? Silium Italicum commendare tibi gestio. Sed longa repetitio: uerum, dum Platonis meminisse datur occasio, nulli amphractus displicent. Si quod in hac poetices facultate miraculum est, illud mihi Vergilius plane uidetur esse aliosque poetas censeri ut proxime ad illum accedunt. Hic Platonicae sententiae subit recordatio, qui furore diuino poetas rapi censet eisque, ut caeteros rapiant, uim mutuari, exemplo magnetis annulum ferreum trahentis infundentisque

in prosperis modestiam, in Deum pietatem, in proximos charitatem | pręstabit-que in dubiis consilium, in periculis opem, in tentationum certamine uictoriam. Quis hoc tibi Tullius, quis Demosthenes, quis Socrates, quis Aristoteles, aut si ad poetas respicis, quis Homerus uel Vergilius conferre poterit? Quandoquidem nec sibi ipsis quicquam prodesse potuerunt, ueritatis nobis diuinitus reuelatę penitus ignari. Porro cum experiri coeperis uoluptatem atque fructum quem tibi lectio suggeret

noluit. Hoc Hercules indigne iracundeque ferens, ipsum et liberos eius internicione deleuit et Iolen raptam atque ablatam ardenter medulitusque amauit. (Troia) Troiam quoque quondam fertur expugnasse, quod testatus est poetarum princeps Vergilius dicens: Vt bello egregias olim euerterit urbes, Troiam Oechaliamque. Nescio an quicquam aliud a poetis de illo relatum habeamus, nisi quod Nessi dolis tunicam (Herculis mors) Lerneo ueneno infectam induerit et, cum se moriturum cerneret, Lycam puerum, qui

Strab. lib. VII. (188) Qua deuicta Polio genitum a se filium Salonium uocauit, Salonius. de quo Maro Vergilius. (189) in Bucolicis cecinit:
Magnus ab integro saeculorum nascitur ordo,
Iam redit et uirgo, redeunt Saturnia regna,
Iam noua progenies caelo demittitur

Bibliographia locorum inventorum

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Bozicevic Natalis, Frano (1469-1562) [1497]: Francisci Natalis Carmina, versio electronica, 3135 versus, verborum 19055, ed. Miroslav Marcovich [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [natalis-f-carmina.xml].

Niger, Toma [1502]: Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica, 429 versus, verborum 2723, ed. Giuseppe Praga Neven Jovanovic [genus: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [numerus verborum] [niger-t-divin.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1503]: In epigrammata priscorum commentarius, Verborum 25316, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [marul-mar-in-epigr.xml].

Marulic, MarkoDante Alighieri (1450-1524; 1265-1321) [1510, Split]: Principium operis Dantis Aligerii de Fluentino sermone in Latinum conuersum, versio electronica, 138 versus, verborum 974, ed. Bratislav Lucin ; Darko Novakovic [genus: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [numerus verborum] [marul-mar-dante.xml].

Benesa, Damjan (1476-1539) [1514, Lyon]: Epistolae dedicatoriae ex opere de secundo bello Punico, versio electronica, verborum 1502, ed. Rezar, Vladimir [genus: prosa - epistula dedicatoria] [numerus verborum] [benesa-d-epistolae-dedic.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1516]: Evangelistarium, versio electronica, Verborum 155872, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-euang.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1519]: Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica, Verborum 8236, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - dialogus] [numerus verborum] [marul-mar-dial.xml].

Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas