Quod quaesisti inventum est in 45 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

Romanum Poenus iurarat in hostem,
4.7.104  Talis in invisos ultor Atrida Phrygas.
4.7.105  Nec prius absistam coeptis, si vita supersit,
4.7.106  Quam pulsus, Phryxi trans mare, Turcus eat.
4.7.107   Quanquam non solos is perdere nititur Hunnos,
4.7.108  Sed Christum immenso quisquis in orbe colit.
4.7.109  Praecipue Hesperiam votis petit omnibus unam,

a priuigno ei dato tunc manebat, inde, allocuti mulierem, terrestri itinere Bizantium se conferunt, ubi, salutato ex more gentis Turcorum principe, reliqua per internuntios agunt. Et cum de condicionibus non conuenirent, legati per litteras quas pacis condiciones Turcus offerret Senatum certiorem reddunt. Veneti reiectis conditionibus ex Senatus decreto legatos domum reuocant. Interim Franciscus Capellus febri correptus moritur. Nicolaus, alter legatus, primum

captura piscium fit, ex qua Veneti quinque milia aureorum uectigal exigere solent. Itaque classiarii, ultra progredi non ualentes, in primo aditu fluminis cum Turcis manum conserebant. Hic quidam Turcus iactabundus obequitabat, saepius inclamitans, si quis Venetorum singulari certamine secum pugnare auderet, extra tecta nauium exiret. Tum unus ex naualibus sociis, Illyricus natione, e naui prosiliit, cum hoste congreditur. Dum Turcus arpe eum

Hic quidam Turcus iactabundus obequitabat, saepius inclamitans, si quis Venetorum singulari certamine secum pugnare auderet, extra tecta nauium exiret. Tum unus ex naualibus sociis, Illyricus natione, e naui prosiliit, cum hoste congreditur. Dum Turcus arpe eum ferire studet, Illyricus, ictum scuto excipiens, Norico ense Turci latus hausit, hostemque equo detractum expoliat, caputque ei abscidit,

2.29.42   Quas deus electis fixit in orbe suis.
2.29.43   Conqueror, antiquam uicit Bizantion urbem,
2.29.44   Foedauit Graiam sanguine Turcus humum.
2.29.45   Lesboas Turcus superauit perfidus arces,
2.29.46   Plurima sub diro continet arua iugo.

2.29.43   Conqueror, antiquam uicit Bizantion urbem,
2.29.44   Foedauit Graiam sanguine Turcus humum.
2.29.45   Lesboas Turcus superauit perfidus arces,
2.29.46   Plurima sub diro continet arua iugo.
2.29.47   Nuper et innumeram conflauerat equore classem,

cruor.
2.29.51   Dicere si uellem, quot uicit regna, quot urbes,
2.29.52   Deficeret carmen deficerentque dies.
2.29.53   Turcus adest patrie, patrios populetur ut agros,
2.29.54   Et Sibenicas frangere pergit opes.
2.29.55   Cernebam Turcos alta de turre furentes

2.29.66   Plurima sunt Turcis uulnera fixa uiris.
2.29.67   Ter conatus erat nostras inuadere turmas,
2.29.68   Ter nostris Turcus Martia terga dedit.
2.29.69   Ad sua festinat compulsus uerbere castra
2.29.70   Noster ager Turco milite plenus erat.

2.29.72   In cinerem uersa est rustica tota domus.
2.29.73   Aruaque cum teneris alte surgentia spicis
2.29.74   Ieiunis potuit iam dare Turcus equis.
2.29.75   Totaque cum folio florentis uinea Bacchi
2.29.76   Esca fuit capto maxima facta gregi.

mee.
3.6.5   Iam dudum fleui crudelia funera fratrum
3.6.6   Et pressit nostras lachryma multa genas.
3.6.7   Et solitus Turcus nostris accurrere campis
3.6.8   Turbauit querulo carmina nostra sono.
3.6.9   Melpomene citharam pulsabat moesta gementem,

posset antiquitatis memoria contendere, opima et habundans omnibus, quę victui humano sunt necessaria. Accedit et libertas vagandi, quo vult, nam quocumque e Bossina vexillum tendit, iam iam tutissimos in partibus his additus invenit. Bossina, veh, miseris nimium vicina Croatis. Ipsam Turcus totam incolit, unde, quotiens vult, tutus prosilit et provincias finitimas circumcursat populaturque, cum sibi cordi est, Illiriam penetrat et Liburniam et ad Savi usque originem, Teutonicorumque oras percurrit signaque, ubi mens est, pro libito ponit. Nemo obviam venit, nemo se opponit,

ut moesticia dictaverit, elloquar. Quinto Idus mensis instantis, hora diei prima, in campis Corbavię sub oppido Vduina, unde ad Dalmatiam tercię partis diei cursus est, bannus lętus ait: "Deus nostra incoepta secundet!" et reductos in medium pedites turmis et corona equitum circumclusit. Turcus vero, cuis rabie fera corda tument imperatoremque suum potius quam hostem metuens ex adverso in tris cuneos se divisit: et acierum frontem in primam nostri exercitus partem convertit. Et cum clara dedit sonitum tuba, omnes suis simul prosiliere finibus et extemplo penetravit pedites, in

centum, ferrea vox, omnes scelerum comprehendere formas. Taceo, quot provincias vel ferro vel vulcano devastaverit. Taceo infinitum numerum tam nunc, quam aliis temporibus nostris captivorum. Pretereo pręgnantium pignora ex inciso ventre matrum detracta extinctaque, quotiens mamellas inciderit Turcus impius sanguinemque parentum pro lacte lactentibus porrexerit, quotiens arreptos per pedes infantulos capite saxis colisit matresque cervice natorum potaverit. Quot captivos abscisismanibus, evulsis oculis, auribus amputatis ad propria remisit! O crudele genus! Dii, talem terris avertite

31.47  Otia Danduleo blandissima munere pacis
31.48  Arbore sub patula carpimus ecce bonae.
31.49  Nusquam Turcus adest pictos nec cernimus hostes,
31.50  Quis satis est proprias si tuerentur opes.
31.51  Pignora diripimus quorum patriosque

42.15  Agminibus quantis occureret Itala uirtus
42.16  Protinus, hi dictent qui sibi saeua uelint.
42.17  Turcus ut armigero bellum terraque marique
42.18  Suscitat in miseros milite christicolas,
42.19  Enumerent alii, Venetorum mille

tui gratiam olim acceperat dicebatur esse in aula regis, vocaturque Michael Paczner, ciuis Viennensis. Huc recens venit fama fratrem Georgium composuisse cum regina et Cassum bassam cum quatuor zanzachis vulneratos esse sub una arce. Turcus affirmatur parare terrestres et nauales copias in Hungaria, classem enim dicitur subuecturus per Danubium. Res autem Germanice distrahent nostros principes a defensione Hungarie. Cesar enim decreuit contumaciam Madeburgi compescere, cui quidam

Danubium. Res autem Germanice distrahent nostros principes a defensione Hungarie. Cesar enim decreuit contumaciam Madeburgi compescere, cui quidam suppetias contra Cesarem tulerunt. Sunt autem qui censeant nunc agi a nostris de protrahendis induciis. Sed Turcus, ut aiunt, misit ad regem Persarum pro tractanda pace, quo expeditior sese in Hungariam conferat: quod deus auertat, et conatus impios demoliatur. Hec, ut accepi, ita scripsi. Vale feliciter cum tuis omnibus.

Millos Pariseuich pugnat ex prouocatione cum Bachota Turco, Tranquillus
Dum spectant armatae acies insigne duellum,
Quo fuit haud ullum toto praestantius aeuo,
Noster ab Helisiis et Bachota Turcus ab Orco,
Inuictis iuuenes animis, duo fulmina Martis,
5  Concurrunt saeuisque ruunt in uulnera telis,
Orbatae ut tigres catulis, ut dira leones
Quum rabies agitat caecosque ad praelia trudit.

si defecimus, alterum sane non desiderabis. Sed iam venio ad rem, neque necesse est, ut recenseam initia tui generis et nobilitatis, aut aetatis prima rudimenta, sive ut maiores tui profugerint in Dalmatiam ex Moesia, quum Turcus eam occupasset. Haec enim sunt alterius considerationis. Igitur adhuc adolescens, ut accepimus, instructus bonis litteris et moribus, quatenus illa aetas patiebatur, profectus es in Ungariam, ubi virtuti praecipue nostrorum hominum

illi, te mediante, loca.
5  Dura mihi (fateor) sunt oscula, cessio dura:
6  Rarus amor nimis hic, insolitusque modus.
7  Ante nec a victa me extorserat oscula Turcus:
8  Oscula nec victi fida fuere mihi.
9  Oscula dilectis mea servabantur amicis:
10  Nam, scelus est, hosti prostituisse sacrum.
11  Cedere

nec ab aethere tuta. 1504.
1.72   Vix pono tristes nuperna strage dolores,
1.73  Cùm mox custodem mihi limitis obsidet arcem
1.74  Jajciacam Turcus, qua jàm fuit ante repulsus.
1.75  Invasit miseram non vanus terror; ab inde
1.76  Summa mali facilisque via est, metuenda Croatis:
1.77  Praecipuum captiva petit qua Bossnia

cessit captiva tyranno,
1.105  Ad Sanam à Bano Babonigo condita quondàm:
1.106  Divitiis mala signa meis! Annoque sequenti 1513.
1.107  Excurrit Turcus Dubicensia rura superbus
1.108  Et praedas jàm victor agit, potiturus iisdem,
1.109  Ni Berislav Prorex hostem invasisset, et ipsum
1.110  Fudisset ferro, rapidis

tentata priùs, multoque redempta
1.187  Sangvine Turcorum: nunc ipsis praeda cruenta
1.188  Sed locuples (quia Pannoniam reseravit utramque)
1.189  Quam malè defendit praeses, cognomine Turcus.
1.190   Tantae urbis casu loca Savo proxima circùm
1.191  Sultanus capit; ùt Kopnik, Baric'que, Sabacque:
1.192  Mitrovicamque, satìs celebratam antiquitus urbem

1.285  Triste jugum imposuit: Torquato absente patrono,
1.286  Karlovic' à patrio qui nostris nomine dictus.
1.287  Tunc et Likenses caepit percurrere campos
1.288  Turcus eques, delens pagos atque oppida flammis:
1.289  Nec posita in tumulis castella tuentur apricis,
1.290  Apta situ, sed pressa siti: licèt arva salubres
1.291  Excipiunt amnes:

Jajce castrum praenobile victum
1.298  Captivas in jura manus hostilia praebet:
1.299  Et quotquot pagi, castellaque et oppida circùm
1.300  Jajcensi suberant juri, nunc Turcus iisdem
1.301  Jura dat et legem ponit, mea pignora coedit
1.302  Ense ferus. prò quae regno fit plaga Croato!
1.303  Quicquid Porisius (nunc Vyrbas) Savus

Bibliographia locorum inventorum

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477]: Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica, Verborum 16317, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [cipiko-k-petri.xml].

Sizgoric, JurajMarulic, MarkoMihetic, AmbrozTideo AcciariniAndrea Banda di VeronaHilarion di VicenzaRaffaele ZovenzoniGiliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477]: Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica, 1585 versus, verborum 10077, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - carmen; poesis - elegia] [numerus verborum] [sisgor-g-eleg.xml].

Divnic, Juraj (1450?-1530) [1493]: Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica, Verborum 2068, ed. Olga Peric [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [difnic-g-epist-alex-vi.xml].

Bozicevic Natalis, Frano (1469-1562) [1497]: Francisci Natalis Carmina, versio electronica, 3135 versus, verborum 19055, ed. Miroslav Marcovich [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [natalis-f-carmina.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532, Venecija; Bec; Bec; Bec; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir]: Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica, Verborum 5603 (pro tem), ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [andreis-f-epist-nadasd.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550]: Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica, 462 versus, verborum 3075, ed. Bratislav Lucin [genus: poesis - carmen; poesis - epigramma] [numerus verborum] [andreis-f-carmina-vd.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1571, Posonii]: Ad Archiepiscopum Strigoniensem Antonium Verantium, versio electronica, Verborum 901, ed. Laszlo Szalay Gusztav Wenzel [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [andreis-f-epist-1571-06-30.xml].

Ritter Vitezovic, Pavao (1652–1713) [1700]: Ad comitem Marsilium, caesareum legatum, versio electronica, 60 versus, verborum 392, ed. Vjekoslav Klaic [genus: poesis - elegia] [numerus verborum] [vitezov-ritter-p-epist-marsil.xml].

Ritter Vitezovic, Pavao (1652–1713) [1703]: Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica, 2815 versus, verborum 19809 [genus: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [numerus verborum] [vitezov-ritter-p-plorantis.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas