Quod quaesisti inventum est in 32 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

cum omni sua prole privatus ac anathematis mucrone percussus, cum idem Coradus ad portum Spalatine civitatis applicuisset, Rogerius archiepiscopus ipsum sentiens, quod vellet ingredi civitatem, fecit claudi ecclesias, et ab omnibus cessare divinis. Ipse autem festinanter foras egrediens cum Thoma archidiacono et cum quibusdam de senioribus secessit ad uillas ibique tamdiu demoratus est, quamdiu rex ipse in ciuitate resedit. Videns autem rex, quod archiepiscopus eum uitabat, non modicum tulit indigne ex eo maxime, quod de suo regno natus in his partibus presulari dignitate fuerat

nobiles qui una mecum et cum curia provideant de iactu fiendi inter portas portus Sibenici, data et concessa eis omni auctoritate de dicto loco et tempore, faciendi praedictos iactus, dissicandi tantum quantum videbitur eis et die crastina videlicet sexto praedicti mensis ivimus cum domino Thoma Thomasevich, Andrea Iurani et Nicolao Todosii iudice sibenicense et cum dietis quattuor provisoribus, videlicet ser Stephano Dragani, ser Cipriano Duymich, ser Floro Tavilich et ser Nicolao Semianich ad locum fiendi iactus et determinavimus locum ubi fieri debet.

In Thomam tenuiori ueste hyeme utentem
Dum desęuit hyems, tritis sudare lacernis
Admiror medio teque tepere gelu,
Dumque coquit siccas insana canicula messes,
Tunc te, Thoma, tuas sumere gausapinas.
5  Te, puto, cogit amor diuersa uiuere lege:
Vreris hyberno, sole tepente tremis! In Peschium ebrium

quia tu me misisti. Et notum feci eis nomen tuum, et notum faciam: ut dilectio, qua dilexisti me, in ipsis sit, et ego in ipsis XVII. Omnis qui est ex ueritate, audit uocem meam XVIII. Thomas: Dominus et Deus meus. Dicit ei Iesus: Quia uidisti me, Thoma, credidisti; beati qui non uiderunt, et crediderunt XX. Fides dubia. Cum Nicodemo nocte ueniunt ad Iesum--- qui nondum perfecte credunt. Nox enim pro ignorantia ponitur III. Nisi signa et prodigia uideritis, non creditis IIII.

unum sint, sicut tu, Pater, in me et ego in te, ut et ipsi in nobis unum sint. Vt sint unum, sicut et nos unum sumus, ego in eis et tu in me, ut sint consumati in unum [in unum]2 XVII. Apparens post resurrectionem apostolis ait: Pax uobis. Et iterum dicit: Pax uobis. Et tertio Thoma pręsente inquit: Pax uobis XX. Rhete plenum piscibus non est scissum. Signat nulla fore scismata inter electos Dei, sed concordiam perpetuam XXI.
Prouerbium.

evertit statuam crucemque
30  Prorsus erexit, gelidum draconem
Perdidit, tandem crucifixus intrat
Gaudia caeli. DE SACRO THOMA
Credidit Thomas domino renato
Mortis e vinclo: cupiens videre
Signa clavorum laterisque vulnus
Vidit et inquit:
5  "Mitis humani generis redemptor,

laterisque vulnus
Vidit et inquit:
5  "Mitis humani generis redemptor,
Omnium rerum decus et creator,
Tu deus, lati dominator orbis,
Victor Averni."
Visaque, Thoma, tua roboravit
10  Christus occisus, bene quod resumpsit.
Sanctior, qui non oculis videndo
Numina credit.
Profuit nobis dubitans abyssus
Palpitans carnem, fidei nitorem

Quod ubi innotuit regi, uinctus ductus est in carcerem. Interim Gad, frater regis, elatus, cum die quarto reuixisset, testatus est uidisse se in cęlo mirabilis structurę basilicam gemmis auroque fulgentem atque audisse a Thoma regi conditam, nisi ea se ipse fecerit indignum. Rex itaque rediuiui fratris tum miraculo attonitus, tum uerbis permotus apostolum uinculis liberat, Christum prędicanti credit et credens intelligit non in terra; sed in

atque proprietatibus latissime disceptatum atque enucleatum tuo facili et acuto ingenio reperies. Qua uero ratione hi tam nobiles atque perdocti ciues totiens conuenerint in argumentis singulorum uoluminum uidere poteris. Si uero utilitatem et oblectamenta huius operis experiri uolueris aspice in Thoma, aspice in Scoto eandem materiam. Conferque cum hac nostra et quod illic deficit, hic suppletum inuenies. Conciliationem dissidentium opinionum et a nobis sepissime multa (spero non inutiliter) addita degustabis. Delibabis quoque horum ciuium pręclarissima ingenia atque egregia mentis

Pompilius ad librum
b1.1  Venisti ad lucem claram, sed, parve libelle,
b1.2  Invidiosus eris: ne cures lurida vota
b1.3  Quae tibi turba dabit turpi livore maligna.
b1.4  Thoma, decus patriae, generosae stirpis origo
b1.5  De Viae, clarum quem tu, Cajeta, dedisti
b1.6  Certantes populos, leges animosaque jura
b1.7  Index et litem discernet fronte serena,
b1.8  Sanctus, doctus et

mutus. et hi quidem quod dubitando amiserant, credendo recuperarunt. Tu quoque nisi dubitare desieris, non poteris euitare demonum dolos | nec loqui ea quę tibi saluti esse possent, nec iam emergere de abysso inferni si modo cum corde isto dubio tibi decedere contigerit. Quod si cum Thoma hactenus dubitasti, iam et cum eodem credens Christum confitere dicens: Dominus meus et Deus meus! Alioquin ne illa quidem quę bene egeris, prodesse tibi poterunt ad salutem. Nisi enim firma petra, quę est Christus fundamentum tui

uiuere, de sepulchro clauso et signato et a militibus custodito surrexisse, obseratis foribus conclauim introisse, et talia non nisi diuina ui fieri posse consyderauit. Ideo in homine, quem uidebat, Deum fateri coepit, quem non uidebat. Dicit ei Iesus: Quia uidisti me, Thoma, credidisti. Beati, qui non uiderunt, et crediderunt. Vidisti me, inquit, eo modo, quo uoluisti, oculis simul et manibus, et post multa resurrectionis meę experimenta dubitare destitisti. Veruntamen beati, qui non uiderunt, et crediderunt. Non uiderunt patriarchę

arbitrium atque ex sua administrari sententia uolebat ― respondet rex bono animo essent, sibi curae esse rem Transiluanam, statimque Scythas domum abire iubet, ne scilicet eorum in aula obuersatio Stephano moueret suspitionem regiae ab se alienatae uoluntatis. Paucis post diebus ad se Thoma antistite accersito, quid facto opus esset, cum eo consulit. Qui quidem diu meditatum opportune proferens consilium ― erat enim et ipse homini infensus ― addendum, inquit, esse Stephano in magistratu collegam, imperiumque importuni hominis societate debilitandum; quo facto illum,

fuerant, castra extra urbem communiuit, deinde Ionam Dalmatam iussit pecuniam regiam conquirere, quae quidem multo maior spe et fama inuenta est, gemmarum praeterea ac praeciosae suppelectilis magna uis reperta. Caeterum Turca existimans neque Aegyptum neque Syriam Thoma incolumi nunquam quieturam, Iamberdinum, adiuncto sibi Cahirio (uterque autem Thomae solidano erat inimicus), tradito eis iusto exercitu ex Turcaicis copiis delecto, Thomam persequi iubet. Qui ubi ad Abdiam Saithicae regioni imperitantem peruenere, eum primo pro maiestate ipsius

latus inque meum manus haec tua palpet apertum.
16.337  Et mihi praebe fidem, qua incredulus esse recuses.
16.338  Ille refert, Dominus mihi tu, mihi numen Olympi es.
16.339  Me quia uidisti, credis modo Dydime Thoma,
16.340  Sunt qui habuere fidem, se non uidere beati.
16.341  Poste quum multis apparuit ad uada castris ❦
16.342  Cinctus ubi fluctu resonat Genesara marino,

Anno Salutis Domini M. D. XXVII
DALMATA THOMA NIGRO SPALATENSIS ET ORDINE, PRAESVL
EX SCARDONENSI TRAGVRIENSIS HIC EST
CVI LEO TVNC DECIMVS, MOX CLEMENS SEPTIMVS ISTVD
CONTVLIT ABSCENTI PONTIFICALE DECVS
VT, SVA QVE FVERINT

fassus] emend. e fassum Dominumque Deumque,
10.325  "Euge et tu, Thoma, credis quia uideris", inquit;
10.326  "At credit qui iam non uiderit, ille beatus,
10.327  Atque fide meritam poterit deposcere palmam!"

et amici lenient, quae natura corruptior exacerbavit. Caeterum tantum abest, ut in his turbis nomen tuum miscuerimus, ut ne in mentem quidem nobis tunc veneris, quem sciebamus cum archiepiscopo Collocensi dudum in Hispanias profectum. Igitur ne expostules, nec injuriarum nos insimules, velim, mi Thoma, quia nec tu causam nobis controversiarum praebuisti, nec nos quaepiam tunc carpsimus sine causa, praeter quam nos ipsos. Tui vero amice, ut par est, et memini interdum, et quoad vixero, absentis volo meminisse, praesentem vero ex animo diligere,

praevenientem, et subsequentem: gratiam gratis datam, et gratiam gratum facientem: operantem, et cooperantem: gratias variorum donorum, etc. Sed omnia illa eorum commenta tandem eo redeunt, quod gratia significet quandam qualitatem divinitus nobis donatam. Sic enim describitur a Thoma in prima secundae, quaest, 110. quod sit supernaturalis qualitas, seu forma accidentalis animae, et quaedam participatio divinae naturae, diversa nonnihil a virtute, et a Deo data ad iuvandam nostram pietatem, bona opera, ac reconciliationem cum Deo. Sic M. Sentent. lib. 2. distinct, 26

Gratiae vocabulum quomodo apud Latinos et Hebraeos accipiatur 369. 56 gratias plures Sententiarii faciunt 370. 4 etc. gratia quid Scholasticis significet, et quomodo a Thoma describatur ib. 11 gratiae vox duas primarias significationes habet ib. 30 gratia a quo verbo Hebraeo veniat ibid. 69 gratia nos iustificari quid sit 371. 15 etc.

8 gratias facit Erasmus tres ib. 15 gratiam quid Pelagiani priores et posteriores appellent ib. 17 gratias suas quomodo Bonaventura definiat ib. 20 gratia a Thoma recte exposita ib. 30 Gratia quod vox, cum Gratia iustificari dicimur, aut salvari, non aliquas infusas aut nobis inhaerentes qualitates significet: sed tantum gratuitum Dei favorem, misericordiam aut dilectionem, qua nos diligit in dilecto filio, probatur

Illa mihi ante alias virgo colenda venit. SEPTEM PII ANIMI affectus, quae opera Misericordiae vocant.
1.11.1  Thoma fave. dixit si forte famelicus hospes,
1.11.2  Nulla mora in Thoma. iam satur hospes abit.
1.11.3  Quem cyathum vappae sitienti Andrea dedisti,
1.11.4  Aureus hic cyathus

SEPTEM PII ANIMI affectus, quae opera Misericordiae vocant.
1.11.1  Thoma fave. dixit si forte famelicus hospes,
1.11.2  Nulla mora in Thoma. iam satur hospes abit.
1.11.3  Quem cyathum vappae sitienti Andrea dedisti,
1.11.4  Aureus hic cyathus Nectare plenus erat.
1.11.5  Nudus inops hyemis patitur mala frigora

14.9.2  Et patrum genus explicat libellus,
14.9.3  Hunc tuus tibi Sarmatas in urbes,
14.9.4  Mittit munere Didacus poeta.
14.9.5  At tu candide Thoma, si sodalis
14.9.6  Misertum senis, et nivim timentis.
14.9.7  Mitte laevia Zibellinna, mitte
14.9.8  Molles pelliculas cuniculorum.

12  Imprimit adversae terque quaterque lupae.
13  Illa fugit, nigraque domus completa favilla
14  Indicium victae visa dedisse Stygis.
15  Macte animis Thoma; qui flamma teste probatur,
16  Dici iure potest aureus iste pudor. XII.AD

Bibliographia locorum inventorum

Pavlovic, Pavao (1347-1416) [1371]: Memoriale, versio electronica, Verborum 12550, ed. Ferdo Sisic [genus: prosa oratio - chronica] [numerus verborum] [paulo-p-memoriale.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1477, Split]: Carmina Latina, versio electronica, 2206 versus, verborum 14802, ed. Bratislav Lucin ; Darko Novakovic [genus: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [numerus verborum] [marul-mar-carmina.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Sizgoric, Juraj (c. 1445-1509?) [1487]: Odae de apostolis, versio electronica, 526 versus, verborum 2640, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [sisgor-g-odae.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].

Dragisic, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499]: De natura angelica, libri principium, versio electronica, 1777 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [dragisic-j-ang.xml].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509]: Solimaidos libri III, versio electronica, 1154 versus, verborum 9287, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [numerus verborum] [severitan-ip-solimaidos.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1516]: Evangelistarium, versio electronica, Verborum 155872, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-euang.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1519]: De humilitate, versio electronica, Verborum 81625, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-humil.xml].

Crijevic Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522]: Commentarii de temporibus suis, versio electronica, Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [tubero-comm.xml].

Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].

Niger, Toma [1527, Split]: Inscriptio sepulchri sui, versio electronica, verborum 59, versus 8, ed. Stanko Josip Skunca [genus: poesis - inscriptio; poesis - epigramma] [numerus verborum] [niger-t-inscr-1527.xml].

Benesa, Damjan (1476-1539) [1534, Dubrovnik]: De morte Christi, versio electronica, 8402 versus, verborum 61948, ed. Vladimir Rezar [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [benesa-d-dmc.xml].

Vrancic, Antun (1504-1573) [1538]: Epistulae anni 1538, versio electronica, Verborum 4332, ed. Laszlo Szalay [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [vrancic-a-epist-1538.xml].

Vlacic Ilirik, Matija (1520-1575) [1581]: Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica, 600000 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [flacius-m-clavis-1.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

Durdevic, Ignjat (1675-1737) [1700]: Poetici lusus varii, versio electronica, versus 5453, verborum 35062, ed. Veljko Gortan [genus: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [numerus verborum] [djurdjev-i-poe.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas