Quod quaesisti inventum est in 44 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

prodit sancti viscera Regis.
3.213  Livor edax Christi trepidantia brachia tendit
3.214   Christi passio. In cruce et infelix oritur per moenia luctus
3.215  Urbis praeclarae Solymae, quo murmure caelum 215
3.216  Intremuit Phoebusque suis mortalia temnit
3.217   Christi resurrectio. Corpora tunc radiis, multo concussa pavore.
3.218  Proh dolor,

syluestre legentem,
2.236  Vox coelestis aget, uillosus, et asper amictu
2.237  Verba feret diuina, Dei monstrator et index,
2.238  Vir mirandus erit, flagrans et lucida lampas.
2.239  Tum gentes Solymae, Iordanisque accola fontis
2.240  Conuenient, omneis fluuio lustrabit Apellas,
2.241  Et uerbo confessa uirum peccata piabit.
2.242  Mox Agnum Domini, uolucremque uidebit aperto

3.261  Explicuit turmas Galileo Balthasar agro.
3.262  Iam recedebat terrae grauis umbra, diesque ❦
3.263  Fumantes nebulas tenues soluebat in auras.
3.264  Quum sacrae Solymae prope moenia, carnificemque
3.265  Caluariae rupem, triuio nouus hospes eodem,
3.266  Tresque simul ueniunt haud uno tramite Reges.
3.267  Omnis ut attractis exercitus haesit habenis,

una domus coit, et bona gratia regnat.
4.9  Huc agc sancte Puer tua carmina teximus, hucque ❦
4.10  Alma precor fer Diua pedem, uiresque ministra.
4.11  Vos sacram Solymae quum concessistis ad aedem,
4.12  Vt sua templa Puer, ritusque piaret auitos.
4.13  Ecce senex aderat, Vatesque sacerrimus, idem
4.14   Relligione pius, cui Coeli arcana patebant,

Daemon ut Cerberus ore trilingui
5.60  Ingemuit magni percussus ab Herculis ictu,
5.61  Callida nec triplici uersutia defuit ori.
5.62  Annuit in sublime rapi mitissimus Agnus,
5.63  Seque suae Solymae concessit in arce locari,
5.64  Ardua sublatum summi ad fastigia templi.
5.65  Hic alios alio demens dedit ore latratus,
5.66  Haec te mosea doctissime lege magister
5.67  Sedes celsa decet,

efusos cruor in uos ingruat omnis
13.624  A iusti quicunque nece defluxit Abellis,
13.625  Vsque Barachiadem scelerata morte necatum.
13.626  Amen amen uestris ea fata nepotibus instant.
13.627  Ah solymae tellus, solymae gens impia, missos
13.628  Quae obtruncas ad te uates, immanis aceruas
13.629  Et lapides super iniectos innoxia membra.
13.630  Ah quoties uolui tua germina cogere, pullos

uos ingruat omnis
13.624  A iusti quicunque nece defluxit Abellis,
13.625  Vsque Barachiadem scelerata morte necatum.
13.626  Amen amen uestris ea fata nepotibus instant.
13.627  Ah solymae tellus, solymae gens impia, missos
13.628  Quae obtruncas ad te uates, immanis aceruas
13.629  Et lapides super iniectos innoxia membra.
13.630  Ah quoties uolui tua germina cogere, pullos
13.631  Instar

15.500  Tristibus insequitur planctuque ululante querelis.
15.501  Christus ut assurgens ultra processerat aegro
15.502  Corpore, conuersoque haec ore sequentibus infit.
15.503  O, Matres solymae, matrum quoque germina chara
15.504  Parcite me deflere, super uos flete ad ipsas,
15.505  Flete super natos, uester quasque edidit aluus.
15.506  Namque dies aderunt, quibus illae talia dicent,

15.804  Siccine uestra domus reparari debuit? heu heu
15.805  Me quoque cur miseram fatum nori hausit accerbum?
15.806  Nam tibi nate libens animam comes ipsa dedissem.
15.807  Plangite uos mecum solymae, domus inclyta regis,
15.808  Plange sioneo fortissima uertice turris.
15.809  Siccine rex uester fatis occumbit iniquis?
15.810  A planta ad summum per flagra et uulnera caesus,

Mysteria disserit Arcae,
16.220  Promissique dei data signa exponit Abramo,
16.221  Impleta humano generi sub origine quarta.
16.222  Tum repetit luzae scalis a uertice summo
16.223  Visa soporato solymae super aequora Iacob,
16.224  Terribilis locus hic, domus enthea, portaque coeli.
16.225  Qualis Iosephus mundi saluatur ab atro
16.226  Carcere sublatus regni tractauit habenas,
16.227  Cuius

hodierno lumine in artus,
16.310  Est celebranda meo pro nomine uita, nouato
16.311  Delendis candore malis, et morte fuganda
16.312  In populos omneis. inque ultima littora terrae,
16.313  A medio solymae, Dominique a monte uidentis.
16.314  Spectato sociis Christo dum gaudia surgunt,
16.315  Pax inquit uobis, ut me pater aequus in omnem
16.316  Sic ego uos mitto terram, discrimen in omne.

ab antiquis monstret superantia Gracchis
4.267  Germina? Vel primi tot quondam nominis vrbes
4.268  Heu pessum cecidere. Iacent Carthaginis altae
4.269  Moenia, confusis vix agnoscenda ruinis.
4.270  Pro Solyma Solymae locus eat. Viguisse Mycenas
4.271  Non oculis, famae iam credimus. Ardua nusquam
4.272  Pergama. Cadmeus cecidit labor: aequora nec te
4.273  Bina, Ephyre, texere satis; quin Romulus ignis

indocilem formare hoc dogmate mentem,
Forte paraturis sobolem suspenderat astris. 4.
Tergemina Hebraeae fuerant sollemnia legis
Festa, Deo sacra, Solymae quibus omnis in aede
Instaurare litaturus consueta quotannis
Vota iubebatur populus. Donaria sacris
Addebant aris, nec fas sine munere cuiquam
Tunc Salomoniaco votis incumbere templo.

Iam prope tempus adest, aiunt, cum Martia Iudam
Gens patrium Tyberim clypeis bibitura relinquet
Non plus Oenotriis poterit Iovis Ales ab oris
Victor Idumaeis nidos componere palmis:
Nec Solymae, Ausoniis praestrictas fascibus ultra
Exolvet Latias volucris Romana secures.
Haec arcana fuit multorum fabula, sed vox
Publica nulla fuit. Metuens nam dura Quiritum
Imperia, occultus fidas iaciebat in

Author, in os vocis prohibens migrare periclum
Promissum non longe alii distare docebant
Messiam, pennis hilaris quod praebuit Ales
Indicium, spondensque eadem solacia vultus.
Et Simeon Solymae Mystes aetate colendus
Occidua, cui certa suis accesserat annis
Caelo nixa fides, non se prius aurea seris
Lumina clausurum fatis quam surgat avito
Sanguine Iessigenûm promissi principis alma,

Sione
Sterneret infidos ultor Romanus Apellas.
Vulgatus rumore idem sit Caesare dignus
Spectatore latex; aequo ne teste careret
Prodigium fontisque fides, quem laurea captae
Ornabat Solymae, Victor Titus ivit ad amnem:
Et quasi sabbaticae iam testis idoneus undae
Sufficeret, nulla sese plus luce negare
Visus erat misitque suas in sabbata lymphas.
Sed licet is natae supremae matris

Obtinuit princeps: quod Pax conflaverat olim
Libertasque aurum, levius quo ferret ademptas
Libertatis opes, Pacis gaudebat in aede,
In gremio molis, libertatisque Latinae,
Captivae spolium Solymae regale reponi.
Vel fati vis ista fuit, migraret in Arcem
Ut sobolis defuncta parens, ubi egena potentem
Regnorum synagoga fidem populosque legentem
Aspiceret natam: moriensque vetusta Sionis

In sua servato vix lucra triente, fovebat.
Hunc praesul postquam accepit sua poscere Simon
Ora, iubet propriis dignum succedere tectis
Admittique virum, praesens qui tabulis altum
Affatur mystam: “Solymae sanctissime Flamen,
Et templi summe Antistes, me pauca loquentem
Te supplex audire precor: mihi filia nata est,
Et thalami flos illa mei, quam cedere templi
Obsequio mea vota iubent. Nam viximus

Postulat et Solymis triplici distare beatos
Cogit sole lares, felix ubi semper amoeno
Nazareth adiectas oblectat vertice valles.
Iuncta viro sobolique, viam premit Anna superbas
Ducentem ad Solymae turres: descendit ab alto
Urbis ut aversae clivo, tum forte minori
Contentus torrente Cison occurrit, utrâque
Longa tribus geminae lambens confinia ripâ.
Una Zabulonis campos rigat, altera montes

Membrorumque sopor, flammis cui iugibus ardens
Nulla reposcebat somni intervalla voluntas.
At medio adversis cum sol radiaret Olympo
Antaecis paribusque umbris distantia summam
Formabant Solymae lucis confinia noctem,
Adveniens caelo iucundus adesse solebat
Aliger, ut Mariam suetis pro more praeiret
Obsequiis, subiturae imum penetrale puellae
Et comes et lumen; fortisque recludere sacras

Obsequium quo Numen amet, quaecumque laborum
Ardua dilecti nutu subitura Tonantis.
“Ut quid ego his tectis”, animo sic saepe locuta,
“Numinis ad cultum positis ignava quiesco?
Ut quid ego has sedes, Solymae delubra potentis,
Desidiosa tero, si me neglecta paventem
Torquet religio? Me germen inutile templi
Quisque videt, dignumque oculis nihil una supremae
Maiestatis ago. Quando tot munera danti

Germano fraterna peti non simplice coetu
Limina, cognatas matres aliquosque probata
Aronis de stirpe viros, quëis praebita solis
Libertas, thalamos Iudae cum prole pacisci.
Hic agnatae aderant, Solymae quas miserat urbi
Nazara, sive Hebron nuptas: hic Melchias aevi
Iam matura parens, hic Ephrataea Rebeccae
Progenies, geminae, tempus queis nubile, natae.
Hic Galilaea Esther cum Bethlemitide socru,

Pondus, adorandae nacti connubia nymphae.
Tum Mariae perpendit opes, cui caelica dotis
Contigit ubertas, divinae lucis in unam
Collatis gemmis; quas promicuisse serenis
Virtutum radiis Solymae sacraria narrant.
Haesit ut in vultu iuvenum, penetrare futurum
Connubii eventum tentat fructumque daturos
Communem thalamos ignaro in pectore versat.
Tandem ait: “O Sponsi, vobis immota voluntas

Et nexas genitor sustollit ad aethera palmas,
Et sic ore refert: “Superi vim cuncta moventis
Flaminis agnosco, patriis cum aethera numquam
Difficilem monitis durum non ante probavi,
Quam Solymae templum ut peteres te, nate, rogasse.
An non ista Deo afflatus, Iosippe, monebam?”
Cui ille: “Hae, genitor, solo mihi Numinis ardent
Imperio taedae. Tamen et cognata puellae,
Me quibus adstrinxit

animi prudens, peregre Iosippus iturae
Addidit uxori sociam, perfuncta decenti
Obsequio donec rediens Hebrone veniret. 40.
Est in conspectu Solymae pulcherrima tellus,
Alta iugis, montana vocant: Chananea gigantum,
Subdita Levitis regio, qua nobilis olim
Surgebat, forti tandem expugnata Calebo
Regia, Idumaeis cunctis prior urbibus Hebron;

Bibliographia locorum inventorum

Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].

Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].

Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas