Quod quaesisti inventum est in 105 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

Agendo, vigilando et [et] bene consulendo omnia prospere cedunt. viii Ut igitur brevi concludam: te principe speramus hanc rem publicam beatam esse futuram. Nam plane compertum est, ut inquit Socrates gravissimus auctor, reges et principes talia sibi regna comperare quales sese in illis administrandis praebuerint, et quales principes esse solere in rem publicam, tales et reliquos cives, quippe quos doctrina accendunt, exemplis confirmant ad bene beateque vivendum.

uirtutes interirent, ut puta liberalitas, munificentia, et, quod praestantissimum est pietatis munus, ipsa elymosina. Ad haec singula respondere facile poterimus. Namque illud satyricum falsitatis arguit primum Socrates, Diogenes, Democritus, et alia turba philosophorum insignis, quos paupertas et omnium fortunarum contemptus illustres fecit. Item ex nostris prophetarum paene omnes, apostoli, martyres, monachi, et fere sanctorum uniuersi,

quenquam iniussum discedere. Praestolanda est igitur illius uoluntas qui nobis uitam dedit et illi reddenda cum iusserit, bonaque accipienda quando ipse concesserit in cuius manu et reposita sunt. Quorum spe bonorum et Socrates laeto animo mortem praestolabatur tamquam insigne et praeclarum aliquod munus. Vnde et illa dignissima, quam apud iudices habuit, legitur oratio: "Magna", inquit, "me tenet spes bene mihi euenire quod mittar ad mortem.

quenquam iniussum discedere. Praestolanda est igitur illius uoluntas qui nobis uitam dedit et illi reddenda cum iusserit, bonaque accipienda quando ipse concesserit in cuius manu et reposita sunt. Quorum spe bonorum et Socrates laeto animo mortem praestolabatur tamquam insigne et praeclarum aliquod munus. Vnde et illa dignissima, quam apud iudices habuit, legitur oratio: "Magna", inquit, "me tenet spes bene mihi euenire quod mittar ad mortem.

quenquam iniussum discedere. Praestolanda est igitur illius uoluntas qui nobis uitam dedit et illi reddenda cum iusserit, bonaque accipienda quando ipse concesserit in cuius manu et reposita sunt. Quorum spe bonorum et Socrates laeto animo mortem praestolabatur tamquam insigne et praeclarum aliquod munus. Vnde et illa dignissima, quam apud iudices habuit, legitur oratio: "Magna", inquit, "me tenet spes bene mihi euenire quod mittar ad mortem.

quenquam iniussum discedere. Praestolanda est igitur illius uoluntas qui nobis uitam dedit et illi reddenda cum iusserit, bonaque accipienda quando ipse concesserit in cuius manu et reposita sunt. Quorum spe bonorum et Socrates laeto animo mortem praestolabatur tamquam insigne et praeclarum aliquod munus. Vnde et illa dignissima, quam apud iudices habuit, legitur oratio: "Magna", inquit, "me tenet spes bene mihi euenire quod mittar ad mortem.

III 23 Quartus locus a causa mortis Valet praeterea ad detrahendum angorem locus a conditione uel causa mortis non parum, hoc est si iniusta potius est quam iusta. Vnde Socrates uxori lamentanti ac dicenti plurimum dolere iniustam eius mortem respondit: "Tune, mulier, iuste me condemnatum malles?" Prudentissime simul et sapientissime decernens leuius malum illi esse debere qui iniuria affligitur,

uero fortibus magis conuenit in equo uel in naui, in hostili solo occumbere atque locum sepulchri aliquo egregio facinore signare. Praeterea quoque forti omne solum patriam esse uoluerunt. Vnde interrogatus Socrates cuias nam esset, mundanum se respondit, utpote qui totum mundum patriam sibi diceret. Et quae enim uerior patria terreno homini esse potest quam terra quae, quoniam uniuersa eiusdem rationis est, ut philosophi censent, merito cui una

facit leuiores 126 . Erumna est ęgritudo laboriosa 131 . Quod exilium non est in malis 157 . Teucri uox: Patria est ubicunque est bene. Socrates rogatus, cuias esset etc. Qui uoluntarium exilium susceperunt 158 . Iniurias fortunę, quas ferre nequeas, defugiendo relinquas 159 .

animum intelligimus, cum nunquam uiderimus 96 . Quod semper mouetur, id ęternum est. Animorum origo a Deo. Quod animus diuidi non possit ideoque nec interire affirmat 99 . Socrates noluit educi custodia sentiens animos esse immortales. Cato gauisus est se nactum causam mortis. Sententię de animo Epicureorum, Dicearchi et Stoicorum 100 . Item Panetius et Plato. Animus in partes distributus duas: altera

Platonis librum legens se ipsum occidit ratus omnes animas cęlestia conscendere 117 . Anima superbi inhabitata et deserta 125 . Pythagoras immortalem dixit. Democritus non credidit. Socrates disputauit 257 . Anima quid sit uel qualis, percipi non potest 316 . Discedens a corpore statim pręsentatur Deo iudicanda. Quomodo anima cognoscit semetipsam

Aquę figura facies habens XX icosaedra 251 . Grando, nix, pruina, humor 258 .
Accusatio. Accusatus Socrates, quod nimium curiose perquireret, quę sub terra et quę in cęlo sunt 168 . Item, quod deos non esse putaret. Aduersarii Melitus et Anitus et Lycon. Primus ob poetas, secundus ob artifices, tertius gratia rhetorum ei

Accusator. Accusatus Scipio Africanus 78 . Prosagogidę dicti Siracusis, qui dicta factaque ciuium explorantes ad tyrannum deferebant 75 . Socrates accusatus et morti addictus 135 .
Anima. Animarum immortalitas 9 .

sapiunt" 31 . Accusatus Anaxagoras, quod solem, candentem laminam dixerit 17 . Socrates accusatus, quod deos negaret et iuuenes nouis disciplinis corrumperet 19 . Viri illustres apud Athenienses dannati 20 . Plato damnatur, quia Atheniensis, sed absoluitur, quia

118 . Vnus Gręcorum omnium probatissimus Aristides, Lysimachi filius, extitit 132 . Petit a Deo, ut intus pulcher efficiatur 166 . Socrates: Nihil enim aliud agens circumeo quam suadens iunioribus senioribusque / uestrum neque corporum neque pecuniarum neque aliarum omnino rerum curam pluris uehementiusque qam animi habendam esse, ut

Bonus. Licinius Fimbria iudex addictus Marco Lutatio de sponsione, quam is cum aduersario, qui uir bonus esset, fecerat, nunquam id iudicium pronunciatione sua finire uoluit, liber VII, caput II. Socrates expedita uia eos ad gloriam pertinere dicebat, qui id agerent, ut quales uideri uellent, tales essent, eodem. Ob Quinti Fabii affinitatem Manius Attilius Collatinus, Sorani oppidi proditor, accusatus absoluitur. Sic et Marcus Emilius Scaurus repetundarum reus ob

200 . Cleopatra argumento ostendit Antonio frustra a se caueri uenenum, si eo uti uellet 213 .
Constantia. Socrates eodem semper uultu 78 . Apathes Gręci uocant eos qui sine affectibus sunt. Dyogenes Cynicus et alii apathes. Sęuitiam maris pręsagiunt echinni, et mobilitatem superposito lapillorum pondere stabiliunt

Rumoribus non statim est credendum 53 . TVLLIVS IN TVSCVLANIS
Constantia. Socrates semper eodem uultu 121 .
Crudelitas. Caius Marius de Catulo, amico suo, respondit: Moriatur 150 . Dionysii

Cibi potusque parcitas. Darius aquam turbidam bibit et negauit se unquam bibisse iucundius 156 . Ptolomeus cibario pane pastus dixit nunquam se gratius comedisse. Socrates dixit obsonare se ambulando famem. Lacedemoniorum uictus simplicissimus ciborumque condimenta labor, sudor, cursus. Ex bestiis intelligi etiam quam paruo natura contenta sit. Persę ad panem nihil adiungunt pretęr nasturcium. Cum his comparat gulę deditos.

Callidus. Testamentorum captandorum artem professi Aruncius et Aterius 43 .
Constantia. Socrates semper eodem uultu 49 . De stabilitate animi. Magnum et summum est Deoque uicinum non concuti 72 . Triginta tyranni Socratem circumstetere nec potuerunt animum eius infringere

diuinus furor, cuius species IIII 59 . Actio contemplationis tanquam diuinioris gratia est instituta 70 . Socrates perstitit cogitans eodem uestigio a mane usque ad alterum mane 157 . Ante moralem purgationem aggredi speculationis officium non est tutum 174 . Ratiocinatur animus tunc optime,

Curiositas quęrentium ea quę nihil prosunt 87 . Contrarium nullum sine contrario 38 .
Contemplatio. Socrates immobilis stetisse dicitur ab ortu solis usque ad alterum solis ortum 11 .
Corpus. Facies etiam totius corporis dicitur; item facies pro figura

Anacharsis dixit uitem uuas tris ferre: primam uoluptatis, secundam ebrietatis, tertiam moeroris 13 . Oleum uesanię pharmacum 14 . Socrates adeo parce ac temperate uixit, ut, cum Athenas lues sępe uastaret, ipse nunquam ęgrotauerit. Dicebat eum qui suauissime comederet, obsonio non egere 18 . Cum uocasset ad coenam diuites, et Xantippen modici apparatus puderet,

se simulauit 97 .
Constantia. Pręclara est ęqualitas in omni uita et idem semper uultus eademque frons 93 . Socrates. Caius Lelius 93 . In Marco Scauro et in Marco Druso seueritas et in Scipione. Pythagoras et Pericles grauis 97 . Ęqualitas uitę. Cato in grauitate constans

pertingere, ipsum uero immobilem esse 48 . Lysia pharmacopola sciscitante, an deos esse crederet: "Quomodo", inquit, "non credo, qui te diis inimicum puto" 57 . Zeno per caparim, Socrates per canem deierabant 66 . Stoici unum deum esse eumque appellari mentem, fatum, Iouem 74 . Deum esse animal immortale, rationale, perfectum siue intellectuale, beatum, a malo

Bibliographia locorum inventorum

Nikola Modruski (c. 1427-1480) [1465, Italija]: De consolatione liber, versio electronica, Verborum 79291, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [modr-n-cons.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas