Quod quaesisti inventum est in 372 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

ab antiquis imperatoribus scripta, et ordinata fuerunt, et placuit regi, et cuncto populo finita synodo XIIa die per manus Honorii vicarii, et cardinalium, atque episcoporum coronatus est rex atque coronatus more Romanorum regum, et facta est laetitia magna in populo, et in universo regno eius. Post haec iussit rex, ut consecrarentur archiepiscopi, unus in Salona, et alius in Dioclia; similiter, et episcopi plurimi consecrati sunt, et

pacto, ut omni tempore tributa eis redderent, et servitia exercerent, sicque coeperunt reaedificare civitates maritimas a Saracenis destructas. Per idem tempus Romani parentes Belli, qui et Bellimirus, quod non possent sustinere magnatum Romanorum insidias, atque inimicitias eo quod nolent se humiliare ac pacem cum inimicis facere, exeuntes omnes de civitate una cum Bello, uxoribus et filiis, ac filiabus, milites numero quingenti acceptis parvulis, et mulieribus venerunt

euadens excidium, cum gente Dalmatica prelia multa commisit, ad ultimum peruenit ad partes Venetiarum. Et inde progrediens super oras Padi fluminis edificauit ciuitatem Patauium, que nunc Padua nuncupatur, sicut in Virgilio legitur. 3In istoriis uero Romanorum habetur, quod cum imperator Augustus in partibus Illyricis exercitum duceret et ipse alio properaret, misit quendam ducem, Venium nomine, contra Pannonios, qui duobus acribus fluuiis circumuallantur Drauo et Sauo, contra Dalmatas itidem misit ducem Vibium cum exercitu multo. Qui Dalmate

misit quendam illustrem uirum ex consulibus, nomine Asynium Pollionem, cum exercitu multo, qui Salonam Romano imperio subiugaret. Tunc Pollio in Dalmatiam ueniens multis bellis cepit impugnare Salonam. Vnde obsessa ciuitas et diutius nauali et equestri exagitata congressu tandem in manibus Romanorum tradita est. In qua obsidione natus est Pollioni filius, cui Saloninus nomen imposuit. Tunc uero magna pars ciuitatis illius destructa fuit, maiores etiam munitiones dirute, ne Romane rei publice rebellare ulterius posset. Peracta ergo uictoria Pollio cum quo exercitu reuersus est Romam,

uirum, qui sibi ante illud tempus tiranico more regnum imposuerat, caute ab imperio expellere uoluit. Vnde uolens eum extra regni negotia quasi priuatum manere aput Salonam Dalmatie episcopum fieri fecit. 3Temporibus uero Pelagii et Gregorii doctoris, Romanorum pontificum, fuit quidam archiepiscopus Salone, Natalis nomine, eiusdem indigena ciuitatis, qui cum multorum esset propinquorum potentia circumfultus, multum a pontificali honestate deuius incedebat. Cum enim esset inpos scientie, non lectioni erat deditus, sed epulis et cotidianis

ex utraque parte Danubii occupauit. Interfectis namque incolis regionis illius aliisque in seruitutem redactis posuerunt se in planitie illa, quia propter raritatem hominum abilis erat animalibus alendis, ex quibus maxime multitudo ipsa uictum habebat. Hec regio dicebatur fuisse antiquitus pascua Romanorum. Ceperunt ergo circumpositas regiones bellis assiduis infestare, ecclesias destruere, christianos affligere. Erant enim pagani crudelissimi, prius uocabantur Hunni, postea sunt Hungari nuncupati. Ante ipsa tempora dux Attila, ferocissimus persecutor christianorum, de predicta regione

prelibatis, nunc ad materiam redeamus. Patrata denique ex Hungarica gente uictoria, cum fama mali tanti celeri ubique percurrisset uolatu, totus pene mundus intremuit tantusque metus in omnes prouincias incubuit, ut nulli uideretur eorum se posse impias effugere manus. Ipse etiam Fredericus Romanorum imperator non de resistentia sed de latibulo dicitur cogitasse. Tunc plerique litterati uiri ueteres scrutantes scripturas, coniciebant maxime ex dictis Methodii martiris, has fore illas gentes, que precedere debent Antichristi aduentum. Ceperunt autem munire ciuitates et castra

Et ad hoc ut pręfata ciuitas Spalatina diuino semper auxilio suffragante perpetuo conseruari ualeat in statu pacifico et tranquillo: nam Roma tam diu mundi tenuit monarchiam, quam diu uiguit iusticia in Romanis; deficiente autem in eis iusticia, defecit dominium Romanorum. Exordium.

2010-03-28 Prva verzija. De gestis Romanorum imperatorum atque pontificum (excerptum de urbe Spalati) Caput XV. De Origine Civium Civitatis Spaleti.

FILIUM ORESTEM
1.289.1  In ventremne, tuum, vel mammas, dirigis ensem?
1.289.2  Haec te mamma aluit, venter at iste tulit. 290. DE ROMANORUM POTENTIA
1.290.1  Iulius aethereas divus cum scanderet arces,
1.290.2  Iuppiter ad Superos, talia dicta dedit:
1.290.3  Nec pontus, rerum dominos, nec terra, Quirites,

cives, quippe quos doctrina accendunt, exemplis confirmant ad bene beateque vivendum. Quantum itaque Numa Pompilius praefuit Romano imperio legibus et religione, quantum Tulius Hostilius aut Ancus Martius 53 armis consiliisque suis, quantum reliqui Romanorum reges, tantum confidimus te et religione et magnanimitate Venetorum imperium propagare. Prospectus quidem est gravissimis 54 et difficilimis istud divinum ingenium consciliumque pace ac bello valere pollereque plurimum.

institutione 63 vero rei publicae ac forma admodum superior, quam super millesimum annum nullus unquam error suo cursu et tenore 64 perturbavit, quatenus res publica Romanorum sexcentis, ut ita dixerim, rerum mutacionibus obnoxia fuerit, quod autem non esse bonum etiam testimonio adversariorum comprobatur. Nec autem [non] tantum aliorum erroribus quantum sua pulcritudine commendatur. Enim vero natura semper in melius

et ad Christiane professionis propugnaculum divinitus destinata! Justicie unicum exemplum et virtutum specimen singulare, cuius nedum iusticiam potentiamque timent universi sed etiam admodum ius 67 tremunt transcendens etiam Chaucasum montem, quo Romanorum fama nondum appulerat! Que enim tam barbara gens quo non iam nomen Venetum pervenerit? Ubique colitur, ubique veneratur, et per orbem instar miraculi praedicatur; quam cotidie cerno et tam cotidie admiror, et vetus mihi quum sit iam persuasum novam tamen per admirationem.

unquam antea fuit post inclinatam, ne iam dicam extinctamque Atheniensium urbem, quę satis late quondam mare tenuisse dicitur- aut Carthaginensium, qui permultum classe maritimisque rebus valuerunt, aut Ethodorum, quorum usque ad Romanos disciplina navalis et gloria remansit, aut Romanorum- quę gloriose nomen invictum ita uti vestra gloriosissima civitas in mari triumphando servavit. Adeo non solum infestos et contra quos arma classesque instituistis ruinę dedistis, verum etiam nomen vestrum a prędonibus ita timetur, ut non solum Italię oram imo totum fere Occeanum

Psalmus LXV 114 . Quare boni tribulantur, et mali prosperantur. Psalmus LXXII 114 . Pro captiuitate Babylonica uel Romanorum persecutione, Psalmus LXXIII 115 . De magnis angustiis liberatus. Psalmus LXXV. Liberati a captiuitate uel persecutione. Psalmus LXXVI. Item

cum aliis errare maluerunt assentandi gratia 29 .
Auaritia. Cupiditas fons malorum 103 . Romanorum cupiditas occupandi aliena 128 . Quomodo cupiditas non uitium, sed uirtus sit 137 . Vsuram caue. Munus pro munere ne acceperis a paupere 138 .

et Gręcorum primum certamen secus littus. Centhaurorum pugna in nuptiis Perithi et Hyppodamię XII . Bona omnia, sub sęculo aureo I . Numa Pompilius efferatos bello Romanorum animos ad quietem religionemque transtulit XV . SENECA

155 . Arma Martis, Palladis, Ene 159 . Eneas procedit ad prlium 161 . Arma et clypeus Eneę, in quo cęlata Romanorum gesta 162 . Turni exercitus 164 . Turnus armatus 165 . Turnus accingit se pugnę 172 .

animalium non solum marinorum delphinus 97 . VALERIVS MAXIMVS
Concordia. Caudę equi Romanorum uires comparauit Sertorius 67 . FABIVS QVINTILIANVS IN DECLAMATIONIBVS

Gallorum insidias 54 . Eiusdem astutia, qua ex angustiis Phalerni agri eduxit exercitum 57 . Garsycris astutia militaris 92 . Constantia Romanorum in seruando foedere Carthaginiensibus: noluerunt eorum urbes in deditionem accipere sponte se se offerentes 21 .
Crudelitas.

foedere Carthaginiensibus: noluerunt eorum urbes in deditionem accipere sponte se se offerentes 21 .
Crudelitas. Romanorum legati a Gallis interfecti contra ius gentium 27 . Ptolomeus Philopator patrem ac fratrem occidit 85 .
Celeritas.

Constantia Sanieti in aduersis 98 . Constantia filiorum Darii ita de successione regni contendentium, ut nec uictor insultarit fratri nec uictus oderit 123 . Constantia Romanorum in seruando foedere cum Carthaginiensibus 260 . Magii constantia, cum ad supplicium raperetur 279 . Theodorus ab Hieronymo tyranno tortus socios coniurationis non prodidit

Furius impietatis poenas dedit 349 . Lapidibus obruti 351 . Aristo in Athenienses 352 . Mitridates CL milia Romanorum cum liberis et uxoribus uno die interficit 353 . Crudele Marii imperium, ut, quem non salutasset ipse aut cui salutanti non responderet, statim occideretur 353 . Fimbria in

origine sua degenerarunt, ex piis impii facti 66 . Philippus ex pio impius euasit 77 .
Discordia. Romanorum socii per gliorię contentionem separati castris ab Amilcare opprimuntur 6 . MARCVS ANTONIVS SABELLICVS

periculo 256 . Fabius fidem publicam priuato exoluit impendio 272 . Fides ad captiuitatem reuertendi 275 . Cassilinum fame perire quam a Romanorum fide desciscere malunt. Item Petellini 280. 281 . Theodorus a tyranno tortus socios coniurationis non prodidit 282 . Enosidemus occidi maluit quam incolumis commissę sibi urbis

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhidakon (1200-1268) [1268, Split]: Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica, Verborum 40426, ed. Olga Peric [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [thomas-hist-salon.xml].

Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312]: Prohemium statutorum Spalati, versio electronica, 1216 verborum, 44 versus, ed. J. J. Hanel [genus: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [numerus verborum] [perceval-prohem.xml].

Madijev de Barbazanis, Miha (c. 1280 - post 1358) [1358]: De gestis Romanorum imperatorum atque pontificum, caput XV, versio electronica, 471 verborum, ed. Ivan Lucic [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [madijev-m-dgrip.xml].

Jan Panonije (1434-1472) [1447, Italia; Hungaria]: Epigrammata et elegiae, versio electronica, 5735 versus, verborum 37748, ed. Sandor Kovacs [genus: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [ian-pan-epigr-eleg.xml].

Mihetic, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458]: Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica, Verborum 2289, ed. Antonija Vlahov [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [michet-a-oratio.xml].

Kotruljevic, Benedikt (oko 1416. - 1469?) [1464]: Prohemium in librum de navigatione, versio electronica, Verborum 740, ed. Damir Salopek [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - praefatio; prosa oratio - prooemium] [numerus verborum] [kotruljevic-b-navig.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas