Quod quaesisti inventum est in 176 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

sanctae Romanae ecclesiae presbiterum cardinalem, cui et tradidit potestatem ligandi, atque solvendi, evellenti et dissipandi, aedificandi, atque plantandi, sicuti moris est, quando per mundi partes legati, seu vicarii a sede Romana mittuntur, et cum eo alios duos cardinales episcopos quoque iussit eum secum assumere, qui adhuc populo in fide episcopos, sive ecclesias consecrarent, et verbum vitae in eorum cordibus quotidie seminarent. Advenientes

parentes eius caeperunt habere inimicitias cum caeteris Romanis, et caeperunt dura bella facere in civitate, sicuti saepe solent facere. Pavlimirus iam iuvenis effectus caepit esse valde robustus et fortis bellator, ita ut in civitate Romana nullus ei esset similis; unde parentes eius, nec non alii Romani caeperunt illum valde diligere, immutaveruntque nomen eius, et composuerunt ei nomen Bello eo quod bellum facere valde delectabatur. Eo tempore exivit stolum a

est fons baptisterii et ibidem iuxta fecit depingi ymaginem beati Domnii cum pallio et ceteris pontificalibus indumentis totum ex musio aureo. Similiter fecit ymaginem beati Anastasii inter alios sanctos. 4Per idem fere tempus quidam aduene, ut ferunt, Romana urbe depulsi, non longe ab Epitauro ratibus applicuerunt. Erat autem Epitauros episcopalis ciuitas, Salonitane ecclesie suffraganea. Quod ex epistola beati Gregorii pape conicimus, quam misit Natali archiepiscopo Salonitano, arguens ipsum, quia absque auctoritate synodali quendam Florentium

affectum uerberibus, atonso capite, adusta stigmate fronte, sicut papa iusserat, perpetuo carcere detrudi fecit. Sed cum malesanus Cededa ab incepta temeritate nullatenus resipisceret multaque scandali materia propter ipsum in toto regno fuisset exorta, preceptum est a summo pontifice, ut tam in Romana quam in Spalatina ecclesia et per cunctam prouintiam solempnis anathematizatio fieret super eum. Quod cum Rome bis, et in Spalatina synodo tribus uicibus factum fuisset, ecce repente diuina ultio in ipsum manifestata est. Nam cum nichil languoris nichilque doloris in corpore pateretur,

ita gestis, quedam controuersia cepit inter Bernardum archiepiscopum et eius canonicos agitari. Erat enim archiepiscopus astutus et callidus, canonici uero simplices et incauti. Cepit itaque uerbis blandis eos circumuenire, suadens ut refutarent priuilegia iurium suorum, que olim facta fuerunt in Romana curia sub archiepiscopo Petro dicens ea falsa fore et friuola. Et tunc fere omnes resignauerunt. Erat enim eis largus in mensa, in munusculis liberalis et se familiarem ipsis plurimum exhibebat. Sed Andreas primicerius, Cataldus et quidam alii duo resignationi huiusmodi nullatenus

et ipsum in notitiam et gratiam domini pape deuenire fecit. 3Consecratus tandem et palliatus recessit de curia et transiens per Lombardiam deuenit Venetias, ibidem aliquantam faciens moram emit, que sibi erant necessaria. Viginti fere annis in Romana curia commorando non paruam cumulauerat pecunie summam. Inde iter arripiens uenit per Carinthiam et transiens per partes Aquilegie a domino Bertoldo, patriarcha, honorifice susceptus est. Quem curialiter pertractans dedit ei conductum per totam suam diocesim, expensas affluenter

miseratione comoti permiserunt ipsum suam facere uoluntatem. 9Istos uero episcopos, dum uiueret, consecrauit in prouincia ecclesie Spalatensis, uidelicet dominum Iohannem Scardonensem, dominum Ladislauum Tiniensem. Dominus Columbanus consecratus est in Romana curia, sed ueniens, ut moris est, metropolico iure sibi prestitit iuramentum. Consecrauit etiam dominum Dobroniam episcopum Farensem. 10Obiit autem octauo decimo Kalendis Mai, anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo sexto fecitque se

291. DE EODEM
1.291.1  Aeternum magni, Deus, obstrue lumen Olympi,
1.291.2  Arces custodi, Iuppiter, aethereas.
1.291.3  Iam mare, iam terras, virtus Romana subegit,
1.291.4  Nec nisi sidereum scandere restat iter. 292. DE THESPI ET AESCHYLO
1.292.1  Primus plaustrisono mirandus

resona pulcher Apollo lyra,
3.14.57  Hunc genus, integritas, hunc forma augusta decorat,
3.14.58  Et gravitas, et cum religione fides.
3.14.59  Quid tantum sanctos stupet urbs Romana Catones?
3.14.60  Quidve stupet septem, terra Pelasga, viros?
3.14.61  Socrate quidve suo doctae laetantur Athenae?
3.14.62   E quibus huic aliquem praeposuisse

3.14.75  Nec plus a magno scripti Cicerone libelli
3.14.76  Stabunt, aut nomen, Quintiliane, tuum.
3.14.77  Et cum Getulo, saevus Catilina, Iugurtha,
3.14.78  Et cum Romana Livius historia.
3.14.79  Clarus ab Eois qua sol iubar exerit undis.
3.14.80  Qua rubro emeritos gurgite condit equos,
3.14.81  Zona vaporifero qua subiacet ardua

commiserationem recensendo puerum apte laudauit: Tum pater Anchises lacrimis ingressus abortis: 'Nate, ingentem luctum ne quaere tuorum. Ostendent terris hunc tantum fata neque ultra esse sinent. Nimium uobis Romana propago uisa potens, superi, propria haec si dona fuissent. Quantos ille uirum magnam Mauortis ad urbem campus aget gemitus! uel quae, Tyberine, dedistis funera cum tumulum praeterlabere recentem!

pecuniis recuperare; uestimenta, libros, uasa sacra, et caetera ad splendorem diuini cultus spectantia maximis sumptibus coemere, et, quam prestantiora haberi poterant, comparare. Testatur hanc eius munificentiam in hac Romana urbe diui Gregorii templum et prouentibus optime auctum et aedificiis perquam magnifice instauratum; testatur Taruixii maior basilica non paruis ditata uectigalibus,

anima 233 . Heraclienses Atticos ex hostibus sibi amicos efficiunt beneficio plusquam armis usi 245 . Xenophanes a Philippo missus ad Hannibalem foederis ineundi gratia incidit in Romana pręsidia et dixit se ad senatum missum conciliandę cum eo amicicię causa, dimissus abiit, quo uolebat 281 . Marcus Liuius cum Tiberio Nerone consules designati reconciliantur 295 .

Lacedemonii in bello tibiis, non tuba usi, rex Haliates fidicinis 5 . Quid sint inducię 10 . In ignominias militares fuisse sanguinis dimissionem. Quibus modis acies Romana instrui solita sit:/frons, subsidia, cuneus, orbis, globus, forfices, serra, alę, turres 57 . Telorum, iaculorum gladiorumque uocabula 62 . Nerio uel Nerienes Martis coniugem

arbitrium 33, 36, 37, 39. Libertas 38. AVGVSTINVS DE CIVITATE DEI Libertas Romana 35. De libertate naturali et seruitute 158. Libertas 160. Liberalitas. Qui putant illos tantum damnandos peccatores, qui facere elemosinas neglexerunt 181.

Necessitas in aduersis efficatior quam ratio 46 . POLIBIVS Nauta. Romana classis CXX nauium; ex iis C quinqueremes. Quomodo Romani ad remigium exercebantur. Classis Romana capta in portu 6. Munimenta nauium, quę coruos appellant. Septiremis Hannibalis. Classis Carthaginiensium capta 6. Romani pelago

46 . POLIBIVS Nauta. Romana classis CXX nauium; ex iis C quinqueremes. Quomodo Romani ad remigium exercebantur. Classis Romana capta in portu 6. Munimenta nauium, quę coruos appellant. Septiremis Hannibalis. Classis Carthaginiensium capta 6. Romani pelago dominari incipiunt. Quinqueremes Romanę CCCXXX 7. In classe

Romana capta in portu 6. Munimenta nauium, quę coruos appellant. Septiremis Hannibalis. Classis Carthaginiensium capta 6. Romani pelago dominari incipiunt. Quinqueremes Romanę CCCXXX 7. In classe Romana CXL milia hominum, in Carthaginiensi CL milia 7. Pugna naualis 8. Classis Romana CCC et L nauium. Romanorum classis post uictoriam tempestate uexata 10. Classis naufragium 11. In quinquaginta nauibus

capta 6. Romani pelago dominari incipiunt. Quinqueremes Romanę CCCXXX 7. In classe Romana CXL milia hominum, in Carthaginiensi CL milia 7. Pugna naualis 8. Classis Romana CCC et L nauium. Romanorum classis post uictoriam tempestate uexata 10. Classis naufragium 11. In quinquaginta nauibus Carthaginiensium X milia militum 12. Pugna naualis 14. Romana classis tempestate

Classis Romana CCC et L nauium. Romanorum classis post uictoriam tempestate uexata 10. Classis naufragium 11. In quinquaginta nauibus Carthaginiensium X milia militum 12. Pugna naualis 14. Romana classis tempestate quassata 15. Inter Carthaginenses et Romanos semel quinqueremibus ex utraque parte amplius quingentis. Iterum non multo minus quam septingentis pugnatum 17.

Minus habendum esse, ut minus desit 52 . Cato consularis et censorius: Vitio, inquit, mihi uertunt, qui a multa egeo; at ego illis, quia nequeunt egere 80 . In plebe Romana proletarii dicti qui pauperrimi erant, pauperiores capitecensi 97 .
Partus. Qualiter semen in utero ad

ui deterreri decet 30 . Aratus Sycionius pat riam tyrannide liberauit 32 .
Periculum. Classis Romana capta in portu 6 . MARCVS ANTONIVS SABELLICVS

Zoroastres natus risit 180 .
Rex. Cupido regnandi 8 . Respublica Romana 13, 14 . Dominandi libido 19 . Romanorum regum uita atque exitus 20 . An altitudo imperii in bonis habenda sit. Pyrrata ad

carnibus pręficitur 183 . Manlio imperioso dies dicitur 198 . Alexander deorum fastigium emulatus 222 . Romana gens nec uicta conquiescit 225 . Alexander se salutari non patitur nisi prostratis humi corporibus 227 . Alexander Polypercontem ad terram pręcipitem dedit, quod rideret Persas

5.3.54  Indeploratus Latiis tumulabor in oris
5.3.55  Et mutae mandabor humo: hic externa morabor
5.3.56   Vmbra, peregrini Romana errabimus urbe.
5.3.57  Sed mea uanescunt, donantur et irrita uentis
5.3.58  Omina. Ne nostrae mortis uinosior annus
5.3.59  Sit reus

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhidakon (1200-1268) [1268, Split]: Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica, Verborum 40426, ed. Olga Peric [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [thomas-hist-salon.xml].

Jan Panonije (1434-1472) [1447, Italia; Hungaria]: Epigrammata et elegiae, versio electronica, 5735 versus, verborum 37748, ed. Sandor Kovacs [genus: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [ian-pan-epigr-eleg.xml].

Nikola Modruski (c. 1427-1480) [1465, Italija]: De consolatione liber, versio electronica, Verborum 79291, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [modr-n-cons.xml].

Nikola Modruski (c. 1427-1480) [1474, Rim]: Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica, Verborum 4115, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [modr-n-oratio-riar.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Crijevic, Ilija (1463-1520) [1484, Dubrovnik]: Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica, 7675 versus, verborum 46525, ed. Darko Novakovic [genus: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [numerus verborum] [crijev-i-carm-1678.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas