Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme. Bibliographic criteria: none Searching Entire Database for robertum Quod quaesisti inventum est in 10 locis.
1. Marulic, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | Section]
doctorum gradum magnifacimus, non parvipendenda poetarum insignia, maxime quod cum plausu et gratulatione Romani populi laurea daretur et maximus inde laureato honor accederet; fiebat enim, ut a caeteris, etsi doctrina eximiis, nobili ea nota distingueretur. Unde Petrarcha iam laureatus ad regem Robertum: Novo, inquit, beneficio desertas Pierides obligasti, quibus hoc meum quantulumcunque est ingenium solemniter consecrasti etc, Et urbem Romam, et obsoletum Capitolii palatium insperato gaudio et insuetis frondibus decorasti. Parva res, fortasse dixerit quispiam, sed
Burgundiae dictus,
his provinciis qua gubernator, et hic est quasi fundator hodierni regni Portugallici; aliqui
hunc putant esse Lotharingicae originis, alii stirpis Burgundicae, ex stirpe scilicet juniore;
Hugo Capetus fuit fundator novae stirpis regnantis apud Gallos, habuit filium Robertum, ex hoc
natus est Henricus rex Franciae, et Robertus; huic donavit parens Robertus ducatum Bourgundicum,
et ex huius linea dicunt plurimi condescendere hunc Henricum, et quidem aliqui filium, aliqui
dicunt nepotem fuisse.
praedocinia in Anglia exercuit, sed hic domatus coactus est vasallum se
profiteri Angliae, Vilhelmoque ut domino directo juramentum fidelitatis spopondit.
his plures adhuc adversarios nactus est, et cum ad arma provolarent, ipse
armis restituit rebellesque fregit totaliter; post haec non sunt Angli ausi amplius ei
resistere, sed jugum eius usque dies vitae pertulerunt; interim Vilhelmus secundam expeditionem
habuit contra filium suum Robertum, qui per regem Galliae Philippum 1-um excitatus fuit, sed res
ad violentias non devenit; recepto ergo filio supplici in gratiam, cogitavit ultionem sumere de
Philippo qui ei tantas molestias caussavit; et reipsa etiam vires suos convertit in Gallos
domandos; hoc bello sibi
sumere de
Philippo qui ei tantas molestias caussavit; et reipsa etiam vires suos convertit in Gallos
domandos; hoc bello sibi mortem contraxit, febri enim correptus anno 1087. decessit.
paulo post tamen eum paenitudo invasit paenitudineque correptus
repetiit pensionem suam; Henricus videns, quo negotium tendat, et quod frater ultimo etiam ipsum
regnum repetere posset, copias suas traduxit in Normanniam, ut fratrem ibi compescat; reipsa
dissipatis eius copiis ipsum Robertum cepit eumque captivum in Angliam transmisit, ducatumque
Normanniae conjunxit cum Anglia, eumque per 30 annos in carceribus detinuit usque dies vitae;
conjunctio haec Normanniae cum Anglia Francis summe displicuit ob potentiam Anglorum; hinc
Vilhelmum filium Roberti instigarunt
a se conceptas fefellit suorum, ad arbitrium enim suum omnia dirigens odium
incursit omnium, posthabitis omnibus proceribus totus ad astu Petri Gavasto Galli pendebat ipse
rex, urgebant parlamenta remotionem huius viris, sed incassum.
David opera Gallorum
recuperavit regnum suum; comparuit ergo Philippina Eduardi 3-ii uxor, quae fregit '46. Davidem
eumque captum ad Angliam retulit, ubi 11 annis incarceratus detinebatur, postea vero, '357-o
nempe anno, regno restitutus est; non habuit descendentes, egit ergo ut ad Robertum, sororis
suae Majoriae filium, deducat successionem; anno ergo '371-o incoatur nova epocha stirpis
Stuardianae, quae usque '603. annum duravit; Maioria enim haec Roberti filia et
soror Davidis nupta fuit Valtero Stuard, qui ex ea filium
ad Robertum, sororis
suae Majoriae filium, deducat successionem; anno ergo '371-o incoatur nova epocha stirpis
Stuardianae, quae usque '603. annum duravit; Maioria enim haec Roberti filia et
soror Davidis nupta fuit Valtero Stuard, qui ex ea filium Robertum suscepit; hic Robertus 2-us
successit Davidi; regnavit pacifice usque ad '390. annum; ei successit Robertus 3-us; hic '406.
ex animi morbo decessit, ob infelicia fata et bella sua; eius filius Iacobus 18 annis
detinebatur captus apud Anglos, hinc interregnum erat.
Crijevic, Serafin Marija (1686-1759) [1740, Dubrovnik]: Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica, Verborum 6633, ed. Stjepan Krasic [genus: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [crijevic-s-biblioth.xml].
Baric, Adam Adalbert (1742-1813) [1792]: Statistica Europae, versio electronica, Verborum 91598, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [baric-a-stat.xml].
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.