Quod quaesisti inventum est in 95 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

eum in vasis virtutis. Allel. Lect de lib. Ecclesiastici. Laudemus viros et c. Respons. ex Com. Mart. temp. Pasch. In 2. Noct. Antiph. Celebris Praesul Domnius istas Roseo tinxit sanguine terras. Cura vigili rexerat ante. Allel. Psalm. unius Mart. v. De omni corde suo laudavit Dominum. Allel.

Dum Christum cunctis praedicas.
Ille cervicem gladio
Secare quidem potuit,
Sed separare minime
Te nunc a tuo Domino.
Nunc coronatus gloria
Nos Praesul noster aspice,
Per te adepti gratiam
Ut vivamus perenniter. Amen. v. Ora pro nobis Beate

R. Ut digni efficiamur promissionibus Christi. Al. Ad Magnificat. Antiphona.
Salve clara dies, qua nostrae Domnius urbis
Praesul ad aethereas se tandem sustulit arces,
Et victo laetus percepit dona Tyranno,
Syderea semper radiantem luce coronam. Al. Oratio

B. Domnii Pontificis et Martyris tui dicatas meritis benignus assume, et ad perpetuum nobis tribue provenire subsidium. Per Dominum et c. Communio. Te summe Praesul poscimus, corde, ore et vocibus, ut nos venturo Judici commendes prece supplici. Alleluja. Postcom. B. Domnii Pontificis et Martyris tui, Domine, precibus

Alter Hymnus De Translatione SS. Anastasii et Domnii.
Sacra scrutantur pignora,
Pia Sanctorum corpora
Domnii, et Anastasii
Jussu devoti populi.
At Praesul venerabilis
Joannes Deo amabilis
Confortat cives nobiles,
At laudat et ignobiles,
Inter ruinas vepribus
Condensus atque frondibus

post mille sub aevo:
1.4  4. Quo ueniens Christus carnis gestauit amictus
1.5  5. Nos habet est annus quintus quo rex Colomannus:
1.6  6. Praesul et est decimus quo Gregorius fuit annus: II.
2.1  Oret qui spectat dicens in pace quiescat

Quidam nauclerius, qui Fruntius est vocitatus,
A castro, Straulum quod dicitur, urbis Aegeae,
Urbem Ragusam cum Zenobio Zenobiam
Transtulit. Hic praesul, haec virgo, martyr uterque,
Quos Nicophorus pastor metropolis huius,
Vitalisque comes, qui dictus est Veteranus,
Plebs simul ac populus, in aede metropolitana
Cum prece, cum

populus sub pace tenebat,
1.21.4   Et vetus astrifero remearat ab aethere virgo.
1.21.5   Infantes, pueri, iuvenesque virique, senesque,
1.21.6   Hunc lugete ducem, toto qui praesul in orbe
1.21.7   Saecula per Latias diffuderat aurea terras
1.21.8   Et clara priscos aequarat laude Quirites.

vincla tenent.
1.220.3   Pressus in angusto quid agam? quae Numina clamem?
1.220.4  Sunt, puto, sed miseris dura favere negant.
1.220.5  Te precor, affer opem, Mutinae placidissime praesul,
1.220.6  O decus! o Musis, prime patrone, meis!
1.220.7   Non tamen aut Boreae pulsurum flabra cucullum,
1.220.8  Aut mulae posco mollia terga tuae,

358. DE EPISCOPO MUTINENSI
1.358.1  Aonios nullo vates nunc esse querebar
1.358.2  In pretio, et nostri temporis hostis eram;
1.358.3  Cum mea respexit Mutinensis carmina praesul,
1.358.4  Coepit et ingenio mitis adesse meo.
1.358.5  Sic inopem, nec adhuc notum tibi, Roma, Maronem,
1.358.6  Tyrrhenus, placida mente, refovit eques.

1.358.8  Nunc mihi molle iugum, nunc mihi plana via est. 359. AD EUNDEM EPISCOPUM
1.359.1  Unde mihi hoc, quod me sic diligis optime praesul?
1.359.2  Nempe tua id solum de pietate venit.
1.359.3   Nil ego promerui, tibi quippe alienus, et ante
1.359.4  Ignotus; tu me vis tamen esse tuum.

et Pauli culmina summa tenes.
2.29.3   Clave potens, meritis reserat coelestia Petrus,
2.29.4  At Paulus gladio noxia cuncta secat.
2.29.5  Sic et tu amborum fungens vice, maxime praesul,
2.29.6  Percute sacrilegos, sidera pande piis. 391. DE PAULO SUMMO PONTIFICE
2.30.1  Pontificis Pauli testes ne Roma

ipse insolentissimus, non in alio putet superbiam. Sed nae ego ineptus sum, qui ineptiis illius diutius respondeo. Sufficiebat mihi Paulus Apostolus, qui optime cum Epimenide poeta dixit: Cretenses semper mendaces, malas bestias ventres pigros. Nam etsi ille natione Cres non sit, Cretensium tamen praesul est, et quidem non tam presbyterio quam mendacio. Tu autem refers initam amicitiam; Utinam sincera sit et stabilis! Sed certe nulla est in levibus constantia, quae in hoc genere prima exigitur. Per me tamen nunquam stabit, quo minus concordia ista duret; dissimulabo praeteritas offensas,

Quae simul atque aditum tali patefecit, honore
Maiori donandus erat. Mox aequa potestas
Parque datur meritis pretium; modo namque sacerdos
10   Qui fuerat, fulget mitrato uertice praesul.
Et quoniam qua parte magis male firma minantur
Moenia terribilem iam iam lapsura ruinam,
Illa parte magis ualido de robore poni
Fulcimenta solent, fidei qui iura teneret

Vite, regente
20   Illa quidem tuto post multa pericula portu
Se recipi gaudet. Turcarum quassa procellis
Aegra laborabat dudum regionibus illis:
Nunc humeris suffulta tuis, celeberrime praesul,
Stare loco discit, sumit rediuiua priorem
25  Paullatim uultum, Mahometis spernere ritus
Audet, et in media te consultore fatetur
Christum barbarie, strictos nec respicit

reginae Matthaeus Andronicus Tragurinus reverendissimo ac generosissimo domino Nicolao de Chiiak electo Chienadiensi perpetuam felicitatem. Omnes cuiuscunque notae auctores, praesul reverendissime, quos hactenus videre contigit, nullum opus, qualecunque id esset, sine dedicatione ediderunt, causam opinor esse livorem ac vitiligationem, amplum sane malum, et quod ne divinis quidem ingeniis pepercit: hinc Zoilus ille Homericus, hinc notissimum adagium arbor

pereundum est, siue uoraces
7.3.492  Opperior flammas, seu diri praestolor hostis
7.3.493  Tormenti omne genus, mortis quaecunque sequetur
7.3.494  Sors mihi munus erit uitam paritura perennem.«
7.3.495  Haec praesul. Procerum princeps tum subdidit: »Ergo,
7.3.496  Indefensa ruunt et inulta a culmine summo
7.3.497  Moenia, nos ferrum dextra torpente tenemus
7.3.498  Et pecorum ritu turpi formidine capti?

Thomae Nigri Dalmatae, protonotarii Apostolici, in piam curam Ioannis Statilii Traguritae
1  Hoc tibi, diue pater praesul, uenerande Ioannes,
2   Statilius propriis sumptibus optat opus,
3   Vt tua quae fuerint miracula facta Traguri

4   Hic liber excussus testis in orbe foret.
5   Tu miranda facis, facit hic ea publica cunctis,
6   Laude manet merito dignus uterque sua.
7   Nec minus ipse tuo debes, pie praesul, alumno,
8   Quam tibi Moeonides debet Achilles heros.

cum Venetis ut expugnata Venetorum ope urbe Rhacusa praeda rerum omnium Stephani esset, urbs uero Venetis cederet. Quod ubi sensere Rhacusani, misso Romam quodam monacho Basilio, qui postea ob hanc operam strenue nauatam Tribuliensium praesul creatus est, deferunt ad Nicolaum V., Romanum pontificem, querelam, Venetos impietatis in Christianum nomen accusant, rogantque Pontificem ut ipsos Venetos a Stephani Cossacii, schismatici hominis, societate et Rhacusanae urbis

Tantum uero abfuit, ut hic sacerdos, propter hominis necem, aut publica censura, aut sua ipsius conscientia sacris arceretur, ut insuper scelere dissimulato in patria, quo metu iuditii ex Hungaria profugerat, a ciuibus Rhacusanis eiusce caedis ignaris Tribuniensium praesul fuerit dictus, licet titulum duntaxat huius pontificatus Rhacusani usurpent, Turcis ciuitatem possidentibus. Sed nec Alexander Sextus, Romanus pontifex, tametsi et ipse homicidiis notus esset, hunc hominem ad pontificatum facile admisit. Nam quum Romae accusatus esset, obiectaque

Atque ubi ad Danubium peruenit, non procul a Strigonio in ulteriori fluminis ripa subsistit, quoad missus Budam nuntius de suo aduentu principes Hungarorum certiores facturus reuerteretur. Ibi eum Stephanus Bather et Thomas Herdonius, id temporis Iauriensium praesul, cum quibusdam aliis primariis uiris, qui honoris ac officii gratia ei obuiam processerant, conuenere. Quem posteaquam regem salutarunt, quidam procerum Hungarorum ex composito tentans illum, ut, quid animi in Beatricem haberet, eliceret: communicauerant autem hunc una

ipsemet suo merito non fecisset inimicos, eos Matthiae Coruini iniuriis, cui in regnum successerat, concitatum iri, sibique sustinendos esse, ut euenit, uerebatur. Ianus Varadinensium praesul discordes fratres conciliare nititur, sed frustra. Itaque non multis post diebus, ne quod reconciliationis tempus inexpertum prętermitteret, praefectum Transiluanum cum Iano Varadiensium praesule ― nondum enim deposuerat

Vethesius Vesprimiensem arcem Austriacis tradit; Slauorum fides Hungaris male audit; Ianus poeta de hoc genere natus Matthiae quoque regi suspectus; Maximilianus Vastonem castellum obtinet. Interea Ioannes Vethesius, Vesprimiensium praesul, ope ab Hungaris saepius nequicquam implorata, desperato, ut arbitror, Vuladislaui reditu ― non enim deerat rumor eum hostili metu in Boëmiam aufugisse arcem Vesprimiensem, situ fere inexpugnabilem, Alemanis

Vuladislaui regis, cuius nuptias aucupabatur, octingentos misit. Totidem Strigoniensis pontifex; Colociensis ducentos galeatos, additis centum leuis armaturae, Agrianus quadringentos. Parem fere numerum Transiluanus, Vaciensis circiter centum. Sigismundus Chanzares, Quinque Ecclesiarum praesul, paucissimos dedit, tametsi eo tempore, quo haec gerebantur, praeter maximas praesulatus sui opes, adeo pecunia abundauerit, ut iustum exercitum suo sumptu alere potuerit. Verum quum esset genere Alemanus, specie quidem reipublicae Hungaricae studebat, caeterum animo

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1111) [1111, Zadar]: Vekenegae epitaphia, versio electronica, 20 versus, 153 verborum, ed. NN [genus: poesis - inscriptio; poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [numerus verborum] [nn-vekenega.xml].

Milecije (c. 1340) [1340]: Miletii versus, versio electronica, 91 versus, verborum 573, ed. Stjepan Krasic [genus: poesis - historia] [numerus verborum] [milet-versus.xml].

Jan Panonije (1434-1472) [1447, Italia; Hungaria]: Epigrammata et elegiae, versio electronica, 5735 versus, verborum 37748, ed. Sandor Kovacs [genus: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [ian-pan-epigr-eleg.xml].

Jan Panonije (1434-1472) [1465, Hungaria]: Galeotto suo epistula, versio electronica, 926 verborum, ed. Acs Pal Jankovics Jozsef Koszeghy Peter [genus: prosa - epistula] [numerus verborum] [ian-pan-epist-gal-1465.xml].

Selimbric, Simun (m. 1496) [1490]: Vitum Ruschium laudat, versio electronica, 70 versus, verborum 554, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen] [numerus verborum] [selimbric-s-vit.xml].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502]: Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica, 451 versus, verborum 3143, ed. Ladislaus Juhasz [genus: poesis - epithalamium] [numerus verborum] [andreis-m-epith.xml].

Crijevic, Ilija (1463-1520) [1506, Dubrovnik]: De Epidauro, versio electronica, 573 versus, verborum 3825, ed. Darko Novakovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [crijev-i-epidauro.xml].

Niger, Toma [1516]: Epigramma in piam curam Ioannis Statilii Traguritae, versio electronica, verborum 65, versus 8, ed. Bratislav Lucin [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [niger-t-epigramma-statil.xml].

Crijevic Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1520]: Commentariolus de origine et incremento urbis Rhacusanae, versio electronica, Verborum 5404, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio – historia] [numerus verborum] [tubero-comm-rhac.xml].

Crijevic Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522]: Commentarii de temporibus suis, versio electronica, Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [tubero-comm.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas