Quod quaesisti inventum est in 60 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

Potus tyro Vir grauis Edito hoc opusculo, mi princeps, sepius conueni Egregium Virum, prudentia et omni probitate perspicuum Petrum Tyronum Calliensem patritium Rueriae Seretriaeque domus facile seruum cui olim ea tempestate qua Caesar Valentie Dux Alexandri Pon. Max. filius flagraret in auum tuum illustrissimum Guidobaldum, Vrbini ducem erat tutelle T. clarissimus pater, quo cum Gallias et Hispanias peragrauit ut eum saluum redderet, hocque domi et rure quo se aestiuo tempore conferebat Pianiuantagii semotum humanis curis, quod et etas iam senescens

Laus ducis Urbini. Dux Franciscus Maria in maximis et belli et pacis tempore negociis exercitatus, quem ueluti alterum Martem hostes exhorrent, et nunc belli et pacis arbitrium et moderatorem uniuersa Italia habet et reueretur, praecipue Adrianus VI. sanctissimus Pon. Max. cum R. pub. Florentina hylari animo et serena florente complexus est; ipse pro tutore totius ecclesie, illi uero pro duce Fluentini senatus, nec a b re, quoniam Dux inclytus Romanorum procerum more res Italas et armis moderatur et honestis moribus illustrat, et quem indigentem appellari

Romanorum procerum more res Italas et armis moderatur et honestis moribus illustrat, et quem indigentem appellari liceat et in templa recipi ut cui par gratia referri non possit, hinc saltem exoluatur quandoquidem tumultuantem Italiam et res nouas molientem sedente Iulio eius patruo et tuo auo Pon. Max. eius opera atque industria quamuis tunc esset iuuenis pacatum et quietum reddidit; quid fiet post hac, cui et Hector et Achilles in bello facile cederent, uisis tot et tantis rebus, et curis quibus in afflictatu Italia se ubique strenue gessit ad Picenos, Gallos

cui et Hector et Achilles in bello facile cederent, uisis tot et tantis rebus, et curis quibus in afflictatu Italia se ubique strenue gessit ad Picenos, Gallos Transpadanos, Insubres, et Emilios nouit haec omnia Felsina praecipue et Rauena, tota denique Italia tumultuante in eum Leo Pon. Max. cui et maximo animo, et maxima reuerentia ut ingenuum principem decuit resistens apud gentes gratiam, aeternumque nomen sibi comparauit, cuius sublimibus pedibus obsecro me offer pro planta, hocque itidem tuis fiat deflexo poplite queso et hoc nostrum munusculum serena

et obscurum est, plenum et caligine multa,
5.692.8   Doctum, alto scriptum credit et ingenio. 693. [692.] (pon. inter varia) Ad Aulum Lagoidis forma perculsum. Krša
5.693.1  Aule, tibi ante oculos praevecta est pulchra Lagois,
5.693.2   Teque sua facie coepit et

movet, non res, scelerate, pudetque videri,
5.827.4   Atque pudet dici, non pudet esse malum. 828. [822.] (pon. inter ludicra) Ad Fernandum de crumena sibi empta. Krša
5.828.1  Aureolo emisti nummo, Fernande, crumenam,
5.828.2   In qua quod condas jam, puto, nil

Falleris: invidiam supra volat ille, tuo tu
5.847.4   In coeno infra omnem volveris invidiam. 848. [842.] (pon. inter ludicra) De Albino se officii erga Aeglen colere dicente. Krša
5.848.1  Non amat Albinus, mittit cui saepe salutem,
5.848.2   Quam toties Aeglen

Sacro parce, precor, cineri; ne tam bonus ille
5.854.6   Esse odio per te mortuus incipiat. 855. [849.] (pon. hoc epigr. sub n.o 857.) De Polemonis instabili ingenio. Krša
5.855.1  Ut vultum Proteus, Polemo, sic vertere mentem
5.855.2   Usque soles omni mobilior

cupioque, habeat sibi semper amantes,
5.857.10   Quos nihil esse queat dicere ni proceres. 858. [852.] (pon. post epigr. 843) Krša
5.858.1  Pulchra tuas renuit laudes, spernitque Lycoris,
5.858.2   Carminibus nec vult nobilis esse tuis:

Vinosusque idem et praeparcus Mancia gaudet
5.867.2   Ebrius esse foris, sobrius esse domi. 868. [862.] (pon. inter varia) De Gellia. Krša [  1375]
5.868.1  Docta placet nimium sibi Gellia, digna placere
5.868.2   Omnibus, ipsa sibi ni placeat nimium.

tam, quae ploras, collapsa et perdita, quam te
5.873.10   Jam ruere enervi et corpore et ingenio. 874. [868.] (pon. inter varia) Quid sit iis faciendum qui nesciant loqui et tacere quod res et usus postulet. Krša
5.874.1  Posse loqui prima est, quod res, quod postulat usus,

non oculos, Aegle, tua laedit imago,
5.881.2   Non quia dissimilis, sed quia persimilis. 882. [876.] (pon. inter varia) Flaccum altius, Tuccam submissius loqui jubet. Krša
5.882.1  Flacce, verecundus nimium ne deprime vocem,
5.882.2   Dicis enim audiri digna

sic magnum quiddam sub corde videtur,
5.885.4   Corde tamen penitus, bruta ut imago, caret. 886. [880.] (pon. inter Encomiastica ad Ignat. Veninum) Ad Ignatium Veninum praeclare de matrimonio disserentem. Krša
5.886.1  Connubii leges Veninum et jura docentem

et mecum: Salve, o, salve, unice, dixi,
5.886.4   Orator, cui vel Tullius invideat. 887. [881.] (pon. inter ludicra) De Nearcho sibi junctas sanguine dicente tantum pulcras puellas. Krša
5.887.1  Foemineo e coetu visis quamcumque, Nearche,
5.887.2   Dicis

probare magis quae-scripsi-cumque, probari
5.890.4   Quum video illorum non potuisse tibi. 891. [885.] (pon. inter ludicra) De Aulo nuptias meditante. Krša
5.891.1  Uxorem poscis grandi cum dote, domoque
5.891.2   Clara et praestanti corpore conspicuam,

potest Varo, qualis sit cumque, placere:
5.893.2   Despicit ille malos, invidet ille bonis. 894. [888.] (pon. inter varia) De Varrone et Moevio. Krša
5.894.1  Cur se non laudat Varro? Sibi scilicet esse
5.894.2   Quod laudatorum millia multa videt.

5.896.7  Sic pauci: temere quo tu canis, Attale, pacto,
5.896.8  Nemo fuit lauro dignus Apollinea. 897. [891.] (pon. inter varia) Qua via eundum sit ad Musas. Krša
5.897.1  Carpe viam ad Musas, qua semita trita priorum est.
5.897.2   Desipit, Aule, novum qui sibi quaerit

quoque jam macies absumet, Postume, ni jam
5.906.4   Istaec tandem habeat stulta querela modum. 907. [901.] (pon. inter varia, nisi malis inter Encomiastica ad Minzonum) De Minzono ejusque obtrectatoribus. Krša
5.907.1  Lividuli carpunt Minzonum, quod nihil illo

quicumque Arcas plausum dedit, aut caret aure,
5.921.6   Aut longa Arcadicum praeminet aure pecus. 922. [916.] (pon. inter varia) Monet Aulum, quid sentire debeat de Quinto cito carmina scribente. Krša
5.922.1  Nempe citus nimium sua scribere carmina Quintus
5.922.2  

videt ut, partem qui lumina versat in omnem,
5.937.4   Nil agit, ut, mixtim plurima quisquis agit. 938. [932.] (pon. inter varia) De effigie Diogenis. Krša Huc ego magnificis migravi ex aedibus atque
5.938.1   Laetus ago gelido sub Jove Diogenes.
5.938.2  Divitias odi stultas;

5.947.5  Vis, dum tu verax nulli non diceris, ille
5.947.6   Nulli non mendax dicier incipiat? 948. [942.] (pon. inter moralia) Krša Odit tam molles, quam duros magistros viae, quae ducit ad coelum. Ad morum magistros. Ne quid nimis. Krša

aliis, nescis uni tibi: cuncta, putato
5.965.6   Sed, tu aliis quae scis, haec tibi scire alios. 966. [960.] (pon. inter moralia) Krša "Nil nisi vulgus erit, qui vulgi oracula curat."
5.966.1  Carpe viam, virtus quo te rapit ardua: sperne
5.966.2   Quidquid vulgus iners garrit et

tibi, quod doleo, placuit mos, Vare, juvat me,
5.969.6   Atque erit, ut semper vox juvet illa brevis. 970. [964.] (pon. inter moralia) Krša In ultores.
5.970.1  Haud magnum ulcisci, magnum est ignoscere. Qua vis
5.970.2   Urget, prona via est; ardua, qua ratio.

5.1053.1  Immeritam pergis Pholoen servare. Caveto,
5.1053.2   Servari se se ne velit ex merito. 1054. [1048.] (pon. inter varia) Krša In Gelliam. Non defit tempus, sed amor, visendi causa Quintum aegrotum. Quare Gellia Quintum aegrotum minus invisat. Krša

Semivir argenti vel montes congere: pensas
5.1073.4   Jacturam nullis, Ornite, divitiis. 1074. [1068.] (pon. inter varia) Krša Ad Gelliam, quae primum viso Lyco, dixit "Mi Lyce". De Gellia Lycum salutante. Krša
5.1074.1  "Mi

Bibliographia locorum inventorum

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1794]: Epigrammata, versio electronica, 20870 versus, verborum 170058, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [kunic-r-epigr.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas