Quod quaesisti inventum est in 34 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

(Marius) Caio Mario Romę omnibus uicis idem honos habitus, deinde in introitu Syllę per ignominiam sublatus euersis simulachris quę ipsi Mario erecta erant. Trecentę eqs.: cf. Plin. Hist. nat. 33,132; 34,27 Quam ergo uani sunt, ne dicam stulti, qui eam expetunt gloriam quam hominum conciliat fauor et rursum dissipat inuidia! Profecto nihil firmum esse potest quod humanę tantum opinionis laude

Pro Atestinis fines posuit ne inter se pro finibus decertarent. Vicos fuisse reor Veronę proximos. Cf. Plin. Hist. nat. 3,130 47. Cf. CIL VI 13203

f. d; cf. Per. 40,9,11-13 Decurię uigesimę octauę suę: Plinius Italiam in regiones diuidens in octaua Rauennam, Sabinorum oppidum, posuit. Cf. Plin. Hist. nat. 3,115; cf. In epigr. IV,2 Singulas etiam regiones in decurias diuidi, ut credam, idem facit. Nam in Delmatię descriptione: Salona, inquit, colonia ab Iadera CCXXII milia passuum. Petunt in ea

Petunt in ea iura uiribus Correxi ex iuribus descriptis in decurias CCCLXII Delmatę. Plin. Hist. nat. 3,141-142, ubi Iader CXII pro Iadera CCXXII milia passuum; discriptis pro descriptis; CCCXLII pro CCCLXII Rauennatium igitur decuria uigesima octaua erat in

63,7,19-20 Siliqua autem omnium ponderum minimum est. Hoc est granum ex ea siliqua quam fabam Gręcam appellant aut lothon. Siliqua autem eqs.: cf. Font.; cf. Plin. Hist. nat. 24,6 Per magistros: magistri pagorum, societatum, uirorum, collegiorum, equitum, qui magis pręsunt, dicuntur. 62.

67.1. Bello Sertoriano: id est quando bellatum est in Hispania aduersus Sertorium. Vulnus suscepit a Mitia Calaguritano: Calaguritani sunt in Hispania cognominati (ut Plinius ait) Cf. Plin. Hist. nat. 3,24, ubi Calagurritanos qui Fibularenses cognominantur Fanularenses. (Aesculapius) Aesculapio uota uouit: Aesculapius, Apolinis et Coronidis nymphę filius, a

Cf. Euseb. Chron., A. D. 115 [= 114] Ex rebus pręclare gestis a senatu Optimi cognomen accepit. Cf. Plin. Pan. 88,4 Morbo periit Seleucię. Cf. Euseb. Chron., A. D. 119 [= 118] Ossa Romam translata et in foro sub columna posita,

copulari nefas fuisse. Quanto parentibus magis? Equum quendam admissarium detracto oculorum operimento (Plinius autor est) cognito cum matre coitu petisse pręrupta atque exanimatum. Cf. Plin. Hist. nat. 8,56 Bestię igitur sanguinis cognationem sentiunt, homo non intelligit? Non ne, qui talis fuerit, bestiis omnibus et insipientior et impudentior erit habendus omnique damnabilior deuotione? 94.3.

est urbs Prusa, alius est secus Mare rubrum in Ęthiopia, haud longe ab Heliopoli oppido, qui oriente sole usque ad horam quintam diei flammas emittit. Cf. Tort. 'Olympus'; cf. Plin. Hist. nat. 4,8,30 Hic de illo qui in Thessalia est dici certum est, alioqui Latinam non haberet inscriptionem. 110.2. Examusim, id est examinate ad regulam.

legere, nisi forte harundinem significet, quam Plinius (liber XVI, caput XXXVII) inter harundinum genera non plethium sed plociam appellatam ait, graciliorem cęteris. Cf. Plin. Hist. nat. 16,168, ubi Characian vocabant crassiorem firmioremque, plocimon vero subtiliorem Harundo autem apta est ad aliquid metiendum, unde in Ezechiele legimus: Et calamus mensurę in manu

CCXXII milia passuum. Petunt in ea iura uiribus Correxi ex iuribus descriptis in decurias CCCLXII Delmatę, Plin. Hist. nat. 3,141-142, ubi Iader CXII pro Iadera CCXXII milia passuum; discriptis pro descriptis; CCCXLII pro CCCLXVII ( cf. In epigr. 61,2) quos ibi nominatim recenset.

Centilibrę quoque nouitium monetę genus, non uetus. Sarcophagus autem (ut Plinius ait) lapis est fissili uena; corpora defunctorum condita in eo absummi constat intra quadragesimum diem. Cf. Plin. Hist. nat. 36,131 Ideo nomen habet a carne edenda. σαρξ enim caro est et πατων edo. Hinc quidam sarcophagum pro sepulchro usurpant. Quod autem hic scribitur "sarcophacus", manifestum est in multis

130.2. L. IVLIVS. C. F. TRO. CLEMENS NEGOTIATOR. T. F. IVSSIT SIBI, id est Lucius Iulius, Cai filius, Troezenus, cui Clementi agnomen fuit. Externus enim fuit, ex Troezene, Cf. Plin. Hist. nat. 4,18 Achaię Ipse ex Peloponessi correxit oppido, et Salonis residens negotiabatur. Is testamento fieri

pecus pro prius De pantheris autem Plinius libro VIII, capite XVII sic scribit: Pantheris, inquit, in candido breues macularum oculi. Plin. Hist. nat. 8,62 Has a pardis ait solo candore discerni et id animal gigni in Aphrica Syriaque. Cf. Plin. Hist. nat. 8,63 Idem ait:

Plin. Hist. nat. 8,62 Has a pardis ait solo candore discerni et id animal gigni in Aphrica Syriaque. Cf. Plin. Hist. nat. 8,63 Idem ait: pantheras primus Scaurus in ędilitate sua uarias CL uniuersas misit, deinde Pompeius Magnus quadringentas decem, diuus Augustus quadringentas XX.

nat. 8,63 Idem ait: pantheras primus Scaurus in ędilitate sua uarias CL uniuersas misit, deinde Pompeius Magnus quadringentas decem, diuus Augustus quadringentas XX. Plin. Hist. nat. 8,64, ubi primus autem Scaurus aedilitate; dein pro deinde 132.3. Aulus igitur Terentius apud Salonas Romano more in agonali ludo pantheras exhibuit et qui id

puris duodeuiginti, phaleris XXV, torquibus III et LXXX, armillis CLX, coronis XXXVI: ciuicis XXIIII, aureis VIII, muralibus III, obsidionali una. Cf. Plin. Hist. nat. 7,102 Fit enim plerumque ut aliquis plura dona referat, non quia uiribus alteri Correxi ex arlteri pręstet, sed quod

superioris saeculi simplicitati, hominibus scilicet nondum aspirantibus ut toti terrarum orbi uelint imperare. Verum tametsi multo difficiliora sunt obscuris, ut ait Plinius, lucem addere, nouitatem uetustis, Cf. Plin. Nat. hist. praef. 15, 1. recentia tamen haec ad exemplum augustiora sunt, quo magis uera uidelicet. Illud quoque capere te non parua poterit delectatione, quod per totum fere orbem fusum hoc bellum leges.

Sed

Robora Dalmatico fulgent satiata metallo. Multe sunt hac in prouintia delitiae, inter quas, ut Plinii sermone uti liceat, Plin. lib. XIII. capitu. II. (146) Iris Illyrica rarum Europae donum in componendis unguentis odoriferis computatur, magnaque est frugum ac fructuum abundantia, sic quod copiosa omnifariam alimenta ad alienas partes ex Dalmatia

lembis expeditis iuuisse Titus Liuius auctor est, Titus Liuius (203) dec. IIII. lib. I. Scardona (ut Plinio placet) Plin. li. III ca. (204) Iappygitarum conuentus, Larissa Larissa. etiam, (Iustino teste) Iusti. li. VII. (205)

opulentissima. Epidaurus Epidaurus quoque, in quo praecipue Esculapio litatum fuerunt, ubi et ad praesens antrum ostenditur, quod demon in forma serpentis pro Esculapio inhabitauit, Romanorum (ut Plinius inquit) Plin. lib. III. capitu. (207) colonia. Rixo etiam alias Rixanum, Rixanum unde et sinus Rixonicus dicitur, oppidum (ut Polybius asserit)

Qua nimium saevis Boreas circumstrepit armis.
Hic flumen Rizon, fluuii quoque nomine dicta 10) Cfr. Pollyb.
40  Nunc arx, 11) Cfr. Strabo, Ptolom. Plin. etc. sed magnae quae vrbis vestigia seruat,
Vnde sinum nostri quondam dixere priores;
Theutae 12) Theuta regina Illyridum. olim sedes, postquam fata impia

Plaut. Plautus. Ovid. Ovidius. Ter. Terentius. Plin. Plinius. Apul. Apuleus. Ard. Ardelio. Ritt. Ritter.

2.574  Rapta ferens caelo testudinis ossea terga,
2.575  Vnguibus e curuis subiecta in tempora durum
2.576  Excutiat pondus? Tali an non Aeschylus ictu (a) (a) Plin. lib. 10. Hist. Nat. cap. 3. et Val. Max. lib. 9. cap. 12.
2.577  Aeschylus Actaei iubar immortale cothurni,
2.578  Ac scenae decus occubuit? Pro diuite velo

2.593  Reddita; An ex nihilo fuerat, quod praescius, inquit,
2.594  Extimui? Quem nempe fugit, genus hocce Volantûm
2.595  Lethifero solitum veratri semine pasci? (b) (b) Plin. lib. 10. Histor. Nat. cap. 23. et Lucr. lib. 4.
2.596  An non insidias teneo? Si dê inde vel vmbram
2.597  Alitis infandae noster tepefecerit ignis;

Bibliographia locorum inventorum

Benesa, Damjan (1476-1539) [1514, Lyon]: Epistolae dedicatoriae ex opere de secundo bello Punico, versio electronica, verborum 1502, ed. Rezar, Vladimir [genus: prosa - epistula dedicatoria] [numerus verborum] [benesa-d-epistolae-dedic.xml].

Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538]: Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica, 2842 verborum, 331 versus [genus: poesis - epica; poesis - descriptio] [numerus verborum] [bolica-i-desc.xml].

Belostenec, IvanGlavinic, SebastijanAnonymus (1593./1594. - 1675) [1675]: Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica, 3558 verborum, 12 versus, ed. Damir Boras [genus: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [numerus verborum] [belostenec-i-gazophylacium-ded.xml].

Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas