Quod quaesisti inventum est in 75 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

putas.
1.187.3  Nimirum porco non esset sanctior ullus,
1.187.4  Si faceret quenquam sordida vita probum. 188. IN PHILIPPUM
1.188.1  Esse meum mihi te dicebas saepe Philippum.
1.188.2  At tu, iam video, Pseudophilippus eras. 189. AD

esset sanctior ullus,
1.187.4  Si faceret quenquam sordida vita probum. 188. IN PHILIPPUM
1.188.1  Esse meum mihi te dicebas saepe Philippum.
1.188.2  At tu, iam video, Pseudophilippus eras. 189. AD GEORGIUM
1.189.1  Nil mihi das, quando tristi das fronte,

1.194.5  Mella ferent rupes, quercus producet aristas,
1.194.6  Quam meus in Petrum diminuatur amor. 195. PRO CONVIVIO, AD PHILIPPUM BIBIUM
1.195.1  Quas tibi pro tanto referemus munere grates?
1.195.2  Quae dabimus meritis praemia digna, tuis?
1.195.3   Tu decus es Bibiae lumenque propaginis ingens,

cubat hic celebrata sub antro,
1.312.3  Quae gemino, fudit Christo, duo sidera partu;
1.312.4  Retia Nicolaum moderantem mystica Petri,
1.312.5  Cardine Bononiae sacratum iure Philippum.
1.312.6  Hanc igitur natis illustrem mundus adoret. 313. ALIUD IN EANDEM

1.313.4  Andreolae hunc sacro genuerunt viscera partu.
1.313.5  Adde et puniceo redimitum sacra galero
1.313.6  Tempora, Bononiae servantem iura Philippum.
1.313.7  Quae defuncta, brevi iacet hoc contenta sepulcro.
1.313.8  Cui probitas morum, nec sancta modestia vitae,
1.313.9  Inclyta nec soboles produxit longius annos.

Infames rei quibus de causis absoluti uel damnati, liber VIII, caput I. Ab accusatione abstinendum, quando ex ea plus mali oriturum iudicamus, liber VI, caput II. Mulier a Philippo damnata, "prouocarem, inquit, ad Philippum, sed sobrium", eodem. Superbia Memmii accusatoris effecit, ut Fuluius Gabinus reus iam damnatus absolueretur, liber VIII, caput I. Valerii Valentini accusatoris turpitudo Caium Cosconium

et uocem meam audient, et fiet unum ouile et unus pastor X. Ieeus declinans Iudeos abiit iuxta desertum, quia uerbum illis relictis uenit ad gentes XI. Quidem gentiles rogauerunt Philippum dicentes: Volumus Iesum uidere. Philippus, dicit Andreę, rursum uterque Iesu. Et ego, si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad me ipsum. Seruo amputatur auricula et denuo restituitur: ut auditus litterę in auditum spiritus conuersus non iam seruiat, sed

saginatos emisit, et miratum regem, quod iumentis copia frugum in urbe suppeteret, obsidionem soluisse ferunt 11 .
Constantia. Xenocrates, legatus ad Philippum missus, non potuit neque conuiuiis neque donis corrumpi solus, cum cęteri collegę eius deliniti fuissent 39 . Polemo nulla passione mouebatur

quęstores Publius Veturius et Marcus Minutius 26 . Themistocles generum sibi eligens ditiori meliorem prętulit, uirum se malle quam pecunias dicens 43 . Dictum apud antiquos: Non Philippum, sed Philippi aurum Gręciam subuertisse 102 . Aratus, cum Corinthi pręsideret, missam a Cleomene pecuniam, ut ei arcem traderet, repudiauit dicens malle se habere diuitias quam ab iisdem haberi 110 .

VITĘ PLVTARCHI Gloria. Laudes de Agesilao 26. Agesilaus probari lętabatur ab his, qui et turpia improbare parati essent 30. Laudantibus Philippum Eschine et Philocrate, quod eloquens pulcherque esset et ad potum promptus, Demosthenes cauillatus ait has laudationes partim sophistę, partim mulieris, partim spongię esse nullamque in his commendationem inesse imperatoris 86. Methrodates, ut taceret, donatus,

eum ueniunt IIII. Iesus autem eleuatis sursum oculis dixit etc. Necesse est uolentem ad exemplum Christi orare eleuare oculos cordis sursum ac errigere illos a pręsentibus rebus memoria, cogitationibus atque intentionibus etc. XI. Quidam gentiles rogauerunt Philippum dicentes: Volumus uidere Iesum; Philippus dicit Andreę, uterque Iesu. Sicque per intercessores usque ad Iesum peruenit oratio XII. Quodcunque petieritis Patrem in nomine meo, hoc faciam, ut glorificetur Pater in Filio. Siquid petieritis in nomine meo,

Cęsar suam uxorem ne suspitioni quidem obnoxiam oportere esse dixit 52 . Portia audita Bruti, uiri sui, nece prunis haustis uitę finem fecit 84 . Antigonus, cum audisset Philippum filium hospitio susceptum, ubi tres uirgines erant, permutato domicilio occasionem sustulit inferendę iniurię 97 . Democles morte uim Demetrii effugit 97 . Apud Persas, qui

Pudor. Cato se magis adolescentibus delectari dixit, quorum uultus rubore prius quam pallore perfunderetur 92 . Athenienses litteras ad Philippum missas interceperunt, aliis epistulis lectis eam quę Olympiadis uxoris erat illibatam atque obsignatam ad eum miserunt 97 .
Periculum.

obsecro sponsam tuam deseris? Sic matrem miseram destituis fili? Quomodo factus es mihi amaritudo et dolor? quid igitur faciam? quo iam amisso te reuertar? quo me recipiam? domumne? at que ibi poterit esse uita nisi acerbissima? nisi dolori perpetuo obnoxia? Anne igitur ad Petrum. Andream. Philippum. Jacobum: ceterosque tuos discipulos: qui te derelicto aufugerunt omnes. At uero adest orbitatis solatium Johannes: Miseram me: hunc ergo suscipiam: hunc pro te retinebo fili? hominem scilicet pro deo, seruum pro domino, cognatum pro filio? O acerbam permutationem: o

acceperat, quęrerentur, quoniam eos iam indigentibus impenderat, ait: Cęcilię thesauros pauperum manus in cęlum sustulerunt. Laurentius quoque Leuita a Decio tyranno quęstione agitatus, ut argentum indicaret, quod Philippum, Philippi Augusti filium, olim Ecclesię obtulisse constabat, protensa in pauperes manu, quibus iamdudum erogatum erat: Apud hos, inquit, Philippi argentum depositum seruatur. At Decius sibi procul dubio illudi

sibi allato nutritum accepimus, aliis uero diebus absque cibo ieiunum permansisse. Illos quatuor, quos Pafnutius abbas in remotissima Aegypti eremo commorantes reperit: Ioannem, Andream, Thaddeum et Philippum, hebdomadarum continuata ieiunia Dominicis diebus soluere solitos ferunt, angelo tunc iuxta eorum numerum panes deferente. Et in aduentu Pafnutii quintum panem additum fuisse dicunt. Nec sane mirum uideri debet, quod

At ille ne sic quidem inhiberi potuit, quin pendens quoque Christum plebi astanti prędicaret, donec ingenti luce circumfusus emisit spiritum illos in tenebris relinquens, qui increduli in ipsum sęuierunt. Philippum apostolum Hieropoli, Phrygię urbe, crucifixum ac lapidibus interemptum constat, Bartholomeum apud Armeniam in oppido Albano uiuum excoriatum decollatumque; Ioannem apostolum Romę in feruenti oleo decoctum nec tamen

simus, expediet quidem eos etiam, quos Deo charissimos esse constat, ut pro nobis deprecentur, obsecrare, ut, quod ipsi non meremur, illorum, qui digni sunt, suffragiis obtineamus. Ita fecisse gentiles quasdam in Euangelio Ioannis legimus. Cupiditate enim affecti uidendi Iesum rogauerunt Philippum, Philippus Andream, ambo Dominum. Quid secutum sit, euangelista non explicat. Non tamen dubito, quin ipse Dominus per apostolos exoratus hoc concesserit, quod fortasse iis tacentibus uel non concessisset uel concedere

paret, harum regionum (ut in iisdem comentariis dicitur) In com. Caesa. de bel. ciui. libro IIII. (202) oppidum nobilissimum, quod priscis temporibus rem publicam Romanam contra Philippum, regem Macedoniae, uiginti lembis expeditis iuuisse Titus Liuius auctor est, Titus Liuius (203) dec. IIII. lib. I. Scardona (ut Plinio placet)

et Sabellicus, Sab. aenea. V. lib. primo. (278) Demetrium fuga elapsum lembis, quos tribus in locis in insula, si quid tale accideret, paratos habebat, ad Philippum, regem Macedoniae, tradit confugisse. Quem (sicut Iustinus asserit) Iusti. de uir. illust. li. XXIX. (279) sua oratione impulit, ut

13.271  A radice, leue ad summum et perit usque cacumen.
13.272  Hinc abiens iterum se sub sua templa recoepit.
13.273  Ad solenne dei gentilia sacra colentes
13.274  Accessere uiri, et iuuenem petiere Philippum,
13.275  Vt Iesum uideant, hoc consulit ille decorum
13.276  Andream, fecere bono quae nota Magistro.
13.277  Haec illi responsa dedit. iam iamque diescet,
13.278  Coelica lux hominis

En misi tibi unum aureum Vngaricum boni ponderis, hunc rogo beneuole accipias, ne, quaeso, tenue munusculum respicias, sed beneuolum animum et inopiam dantis. Vtinam mihi liceat aliquando te uidere et tua iucundissima consuetudine frui. Saluta D. Philippum: salutant uos omnes ministri ecclesiarum in Pannonia inferiore. Saluta Vngaros et praecipue Matthaeum Motzerum, mihi summo amicitiae uinculo deuinctum, atque roga, ut quamprimum et nos inuisat atque hoc ministerium adiuuet. Nam ab omnibus piis summo

3.4.45  Tu Vulcane tui venias in carmina vatis,
3.4.46  Frigidus ut meritam sentiat ignis opem. AD PHILIPPUM FABRITIUM
3.5.1  Dum mea sollicita curarum pressa caterva
3.5.2   Haud ullum posset mens reperire locum;
3.5.3  Torquererque levi, ceu saucia Cerva sagitta,

esset; in iis nihil umquam praestitistis . Haec sententia multis est modis involuta, ita tamen explicata, ut a communi usu loquendi ad insolitum dicendi genus transierit. servata est tamen in perspicuitate granditas. In maxima autem illa adversus Philippum oratione, statim initium quoque hoc pacto est comparatum: Πολλῶν, ὦ ἄνδρες ᾿Αθηναῖοι, λόγων γιγνομένων ὀλίγου δεῖν καθ' ἑκάστην ἐκκλησίαν, περὶ ὧν

1  Sic tranquilla meae contingant, Paule, senectae
2  Otia et hoc nobis aeui, quodcunque relictum est,
3  Molliter et positis liceat transmittere curis,
4  Vt te Flaminiumque meum iuuenemque Philippum
5  Et Siculum medicum piger inuitusque relinquo.
6  Sed discedendum et superi maris unda secanda.
7  Cogit enim dea saeua, potens, cui laeua trabali
8  Clauo armata sonat, durum gerit altera

Bibliographia locorum inventorum

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494]: Sermo de passione Domini, versio electronica, Verborum 7331, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - sermo] [numerus verborum] [nimira-m-sermo.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1516]: Evangelistarium, versio electronica, Verborum 155872, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-euang.xml].

Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].

Bunic, JakovCortonus de Vtino Minorita, BernardinusPetrus GalatinusColonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526]: De vita et gestis Christi, versio electronica, 10155 versus; verborum 68245, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [bunic-j-vgc.xml].

Vlacic Ilirik, MatijaZigerius, Emerik (1520-1575) [1549, Tolna; Magdeburg]: Epistola cuiusdam pii concionatoris, ex Turcia, ad M. Illy. missa, qualis nam status Euangelii et Ecclesiarum sub Turco sit indicans, cum Praefatione Illyrici (1549), versio electronica, Verborum 1772, ed. Stanko Andric [genus: prosa oratio - epistola; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zigerius-e-epist.xml].

Paskalic, LudovikCamillo, GiulioMolza, Francesco MariaVolpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551]: Carmina, versio electronica, 2642 versus, verborum 17191, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [numerus verborum] [paskalic-l-c.xml].

Dudic, AndrijaDionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560]: De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete, Verborum 18906, ed. Petra Sostaric [genus: prosa - epistula; prosa - versio] [numerus verborum] [dudic-a-thucydid.xml].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1563, Ferrara]: Ad Paulum, versio electronica, Verborum 3486, versus 526, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epistula; poesis - epigramma] [numerus verborum] [didacus-p-paul.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas