Quod quaesisti inventum est in 16 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Xenophanes a Philippo missus ad Hannibalem foederis ineundi gratia incidit in Romana pręsidia et dixit se ad senatum missum conciliandę cum eo amicicię causa, dimissus abiit, quo uolebat 281 . Marcus Liuius cum Tiberio Nerone consules designati reconciliantur 295 . Syllę sepulchro inscriptum: Nemo amicus me beneficentia superauit neque in inuria inferenda inimicus 357 . Pompeius pro hoste habuit,

erga Fabium, ut suspectum suis faceret, eodem. Sextus Tarquinius amicicię simulatione Gabios decepit, caput IIII.
Auxilium. Salinator cum Hannnibale conflicturus noctu Nerone collega cum altero exercitu recepto prius hostem oppressit quam id ab illo resciri potuit, liber VII, caput IIII.

flagris admota 297. Incendium castrorum 301. Scipio naues Cartaginiensium cremauit 304. Capitolium incenditur 349. Terra quam Siculi riuum ignis appellant 401. Incendium Romę a Nerone excitatum 417. Capitolium arsit 421. Vrbs incenditur 443. Infernus. Specus ingens medio foro uasto repente hiatu patuit 198. Acheron in Italia et Epyro 209.

Phraortem Parthi regno eiiciunt, quia matris incesto concubitu se polluerat 413. Caligula cum sororibus stupri consuetudinem fecit 414. Messalinę libidines 415. Portentose libidines in Nerone 418. Domitianus probrosis mulieribus lecticę usum ademit. Vestalium incesta seuere uindicauit. Mares castrari uetuit 426. Idem luliam fratre suo genitam uitiauit 427. Commodus extraneis uoluptatibus addictus quid uxori

pręcinerent et incensum funale pręferretur 254. Honos maiestatis in Saliis 285. Militaribus coronis donatus 292. Honori ędes a Marcello locatur 294. Ciuium prędicatio de Claudio Nerone 297. Aemilii triumphus 324. Scipio ante legitimos annos fit consul 331. Statua Cornelię ob filiorum uirtutem 339. Honorum cupiditas Mario fuit

Coriolanus matris tantum precibus moueri potuit, ne patriam deleret 9 . Quintus Cincinnatus se deuouit pro populo 12 . Item Publius Decius, Decii filius. Liuius Salinator cum collega Nerone inimico conciliatus est, ne male administraretur res publica 21 . Lucius Paulus Emilius triumphans duos filios amisit. Gratias Fortunę egit, quod siquid aduersi reipublicę imminebat, sua esset calamitate decisum

192 . Siliquę carmina poetarum 198 . Patientia iniuriarum et passionum tollerantia 22 . Ioannes in feruentis olei dolium missus a Nerone 34 . Patientia erga raptores 76 . Patientia Dauit erga Semei sibi insultantem 83 . Triumphus Dei est passio martirum

panno tegi[t] 413 .
Prodigus. Quantum auri Antonius profuderit 396 . Immoderatus sumptus in Nerone 418 .
Peruersus. Aegyptii panem pedibus, lutum

BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. MARTIRES CHRISTI Nerone regnante: XLVIIIII milites. Vitalis. Enodius episcopus. Torpetes. Geruasius et Protasius fratres. Priscinus. Processus et Martinianus. Petrus et Paulus. Longinus. Megistus. Acestus. Hermacoras episcopus et Fortunatus archidiaconus. Nazarius et Celsus. Timotheus et Apollinaris.

duo martyres. Quirinus. [Felix Primus papa.] Cyprianus episcopus. Iustina uirgo. XLVI milites. Cyrilla uirgo. Cęsarius et Iulianus. Felix presbiter. Eusebius monachus. Nerone imperante: Petrus et Paulus apostoli. XLVIIII milites. Vitalis. Enodius episcopus. Torpetes. Geruasius et Prothasius fratres. Priscianus. Processus et Martinianus. Longinus. Megistus. Acestus. Hermacoras episcopus. Fortunatus archidiaconus. Timatheus et Apollinaris. Ruffus.

et pecuniarum contemptio. Post hęc Simon (ut quidam scriptores asseruerunt) de Samaria Romam una cum suis maleficiis se transtulit. Et cum eodem loci Petrus et Paulus aduenissent, cum ipsis coram Nerone miraculis certauit. Denique se relictis terris cę1um petiturum dicens, a spiritibus immundis in aera ferebatur iamque fere omnes Simonem uere Deum esse acclamabant. Tunc in tanto errantium periculo apostoli minime

Caligulę autem Claudius Nero, eius patruus, Claudio Neroni Nero ille crudelitate et libidine nobilis, Domitii Neronis et Agrippinę, Germanici filię, filius, a Claudio tunc adoptatus quum hanc secundam Agrippinam duxisset uxorem defuncto Domitio Nerone, eius uiro. Cf. Suet. Claud. 39 In isto autem Nerone postremo omnis Augusti familia finem accepit,

a Claudio tunc adoptatus quum hanc secundam Agrippinam duxisset uxorem defuncto Domitio Nerone, eius uiro. Cf. Suet. Claud. 39 In isto autem Nerone postremo omnis Augusti familia finem accepit, Cf. Hier. Chron. A. D. 70 qui a senatu hostis iudicatus Roma fugiens semet interfecit et conditi fuere eius

perditionis, qui aduersatur, et extollitur supra omne, quod dicitur Deus, aut quod colitur, ita ut in templo Dei sedeat, ostendens se, tanquam sit Deus. Continget igitur discessio. Quomodo continget? Viuente Paulo uigebat Romanum imperium Nerone Cęsare. Ideo interpretabantur nonnulli discessionem istam, regnorum defectionem ab imperio Romano, quę longe iam pręteriit. Quare necesse est, ut intelligamus quosdam ex primatibus discessuros ab Ecclesia et ab orthodoxę

Selynes, ut Armeniis ostenderet se uictorem esse hostemque in fugam coniectum, petit Taurim urbem ad Araxem sitam, sedem nunc regni Armeniae, nec multum ab eo loco, in quo pugna commissa fuerat, distantem. Vrbem hanc puto Artaxata antiquis uocitatam, atque Domitio Nerone Romanis imperante a Corbulone deletam, deinde post longa tempora a Machomethanis regibus ita instauratam, ut in amplissimam creuerit ciuitatem. Sane illam magnitudine ac incolarum frequentia Hadrianopoli conferunt. Vbi quum triduum moratus esset, subiit eius animum

minime obtinuerunt. Quid autem opus est, ut profusas diuersorum metallorum uenas huius soli commemorem, cum (sicut Plinius auctor est) Pli. lib. XXXIII. capitu. IIII. (143) sub Nerone principe quinquagenas libras auri singulis diebus arena lota in Dalmatia fuderit. Aurum in Dalmatia copiosum. Hinc Martialis Martialis. (144)

Bibliographia locorum inventorum

Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1503]: In epigrammata priscorum commentarius, Verborum 25316, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [marul-mar-in-epigr.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1520]: De ultimo Christi iudicio sermo, versio electronica, Verborum 16879, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - sermo] [numerus verborum] [marul-mar-ult-iudic.xml].

Crijevic Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522]: Commentarii de temporibus suis, versio electronica, Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [tubero-comm.xml].

Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].