Quod quaesisti inventum est in 13 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Scipio insidias agit in Fabium 293 . Hannibal sua arte captus Salapia decessit 294 . Gryphi astus in matrem 341 . Maxentius in foueam cecidit, quam fecit 45 .
Diuitię. Nitocris reginę sepulchro insculptum: Siquis forte regum, qui post me in Assyria

et Alanus, episcopi. De LXX discipulis. Licinio: Argeus et Marcessus et Marcellinus fratres. Theogenes. Hernia, eius filia, uirgo. XL martyres. Ianuarius et Pelagia. Theodorus. Aspasius prętor: Amos. Emerentiana. Maxentius: Dorothea uirgo. Porphirius cum CC militibus. Catherina uirgo. Iustina regina. Augusto: Gabinus presbiter. Almachio prętore: Tiburtius, Valerianus, Maximus. Sapore, Persarum rege: Symeon, Seleucię archiepiscopus et

dedit uictum se confitens. Reliqui miraculo conuersi sepositis altercationibus uolentes fidem receperunt, ac si et ipsi Dominum audissent dicentem: Si mihi non creditis, operibus credite! Maxentius quoque imperator, cum esset Alexandrię et Christianos ad sacrificandum diis cogeret, Catharinam uirginem, ne eximium formę eius decorem sęuiendo deformaret, a fide Christi philosophorum suasionibus auerti cupierat.

Pictauiensis, monasterium inuaserunt. Et cum unus abbatem sacrilegio, ut poterat, renitentem ferire uellet, manum cum gladio sublatam demittere nequiuit, reliqui nescio qua stupiditate mentis correpti immobiles constitere. At Maxentius immanitatis uiolentięque eorum oblitus poenam miserari coepit et precatione liberos ab ęgritudine reddidit. Qui deinceps inferre illi iniuriam et timuerunt castigati et erubuerunt beneficio uicti.

ieiunia herbarum tantum radicumque refectione transigebat semper abstemius. Romualdus abbas, ordinis Camaldulensis institutor, dum in eremo uitam ageret, panem et fabam aqua maceratam comedit. Maxentius, Pictauensis abbas, pane ordeaceo et aqua uictitavit. Arido in loco cum monachi siti laborarent, terram uirga percutiens fontem scaturire fecit, ut scias elementa ei seruire, qui gulę et uentri dominatur.

cum seruatę castitatis tum consummati martyrii reciperet mercedem. Catharina, uirgo sanctitate magis quam regia stirpe clara atque inter Alexandię puellas pulcherrima, plus tamen uirtutibus quam forma pollens, cum Maxentius cęsar Christianos ad idolorum culturam cogeret, prorupit in medium, cęsarem increpuit, martyres pręmii spe confirmauit, mundi sapientes disputando uicit, ita ut conuersi pro Christi nomine, quod impugnauerant, iam

ennumeratione, ubi prae caeteris eos aliquid de Slauis dixisse perspexi, nominatim citatos esse uolo, et liquido comperies Claudium cognomento Flauium Nomina imperatorum ex Slauis: Claudius, Quintilius, Probus, Carus, Carinus, Numerianus, Dioclitianus, Maximianus, Maxentius, Decii duo, Iouinianus, Valentiniani duo, Valens, Gratianus, Valentinus, Galerius, Aurelianus, Licinius, Alexander, Maximini tres; Carolus, Sigismundus, Vinceslaus. eiusque fratrem Quintilium Probumque ac Carum (testibus Onesimo ac Cerylliano) (quemadmodum Flauius Vopiscus refert)

527  Ipse manet Petrus magnaque ad acta ciet.
528  Nuncius interea sulcans vasta aequora savi
529  Appulit: extemplo Diocli sic, ore ministri,
530  Fatur Anastiades: raptus Maxentius 25 ira
531  Linquere nunc natam renuit: nil jussa precesque
532  Nil promissa juvant: veteres memorare triumphos
533  Praemia et Angusti benefacta illustria

inter fluctus, spumasque sonantes,
685  Corpora corporibus miscet, truncataque membris
686  Membra, hastas gladiis, galeisque natantia scuta.
687  Ore minax, rabieque fremens Maxentius 31 alto
688  Gurgite praereptus crudeli morte necatur.
689  Gutture foedatas recipit dum turpiter undas
690  Heros spectaclo gaudet, plausuque secundo

S. Artemia Virgo et Martyr, quae antequam gladio interficeretur hortata est Anastasium, ut baptisma reciperet, et inde martyrii coronam adsequeretur. 25. Maxentius, Romae a militibus Imperator creatus, immemor beneficiorum a Diocletiano acceptorum, renuit ad senem mittere Valeriam ejus filiam. Farl. II. 504. Hic ipse Maxentius postea a Constantino victis, in Tiberi cadens periit.

25. Maxentius, Romae a militibus Imperator creatus, immemor beneficiorum a Diocletiano acceptorum, renuit ad senem mittere Valeriam ejus filiam. Farl. II. 504. Hic ipse Maxentius postea a Constantino victis, in Tiberi cadens periit. 26. Constantius, simul cum Galerio, a Diocletiano Caesar fuerat nominatus, et in Galliam missus, ut illas provincias bello

ut coeleste signum Dei notaret in scutis, atque ita proelium committeret. Fecit ut jussus est, et transversa X littera, summo capite circumflexo, Christum in scutis notat. 29. Maxentius, ut ait Lactantius cap. 44. inspici jubet libros Sibyllinos, in quibus repertum est, illo die hostem Romanorum esse periturum. 30. Maxentius, in fugam

Maxentius, ut ait Lactantius cap. 44. inspici jubet libros Sibyllinos, in quibus repertum est, illo die hostem Romanorum esse periturum. 30. Maxentius, in fugam versus, properat ad pontem, qui interruptus erat, ac multitudine fugientium pressus in Tiberim deturbatur. Lact. ibi. 31. Id habetur in Farl. (II. 403.)

Bibliographia locorum inventorum

Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].

Pribojevic, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525, Hvar]: Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica, verborum 14680, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [numerus verborum] [pribojev-v-or.xml].

Cobarnic, Josip (1790-1852) [1835, Split; Zadar; Makarska]: Dioclias carmen polymetrum, versio electronica, Versus 2345, verborum 17608, ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genus: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [numerus verborum] [cobarnic-j-dioclias.xml].