Quod quaesisti inventum est in 104 locis.

Preme hic ut KWIC videas

Hic sunt primi 25 loci inventi. Alios exhibebit nexus in ima pagina.

in ancillas nam si illis saepe licebunt,
1.87.10  In natas, aliis crede licere, tuas. 88. AD CONRADAM
1.88.1  Quod te Conradam Germania terra vocavit,
1.88.2  A conradendo nominis istud habes. 89. DE PHRYNE
1.89.1  Eversas reparat dum Thebas aurea Phryne,

4.7.86  Qui studeat nostris addere rebus opem.
4.7.87  Gallia dormitat, nec curat Iberia Christum,
4.7.88  Anglia gentili seditione ruit.
4.7.89  Improba conventus Germania cogit inanes,
4.7.90  Permutat merces, Itala terra, suas,
4.7.91  Nec quenquam praeter Venetos ea cura remordet,
4.7.92  Quos iungunt satis, foedera parta, meis.

est instanti nempe propinqua malo.
4.7.129  Mene adiuturos ausim sperare Britannos,
4.7.130  Quos procul extremus submovet Oceanus?
4.7.131  Ipsa autem nunquam favit Germania nobis,
4.7.132  Quin potius votis obstitit illa meis.
4.7.133  Vos et communis, vicinia certa, pericli,
4.7.134  Mutuus et nobis conciliavit amor.

nobis dulce piare, genus.
4.12.99  Sed partis non esse malum, docet ipsa mali vis,
4.12.100  Tanta mole decet non nisi cuncta rapi.
4.12.101  Nunc et lata natat fuso, Germania, Rheno,
4.12.102  Sarmaticum Tanain nec sua ripa capit.
4.12.103  Proluit et Rhodanus Gallos, et Baetis Hiberos,
4.12.104  Nec Padus Hesperiis clauditur aggeribus.

quid generas, et mulieri: quid parturis 282. Creabit Dominus nouum super terram. Foemina circumdabit uirum 377. Mensura. Gomer XXX modii 17. Mille passus dicunt Latini, Galli leucas, Persę parasangas, Germania rastas 47. Siclus. Obolus 101. Laguncula. Batus. Modius. Chorus. Gomer. Archaba. Ephi 200. Sicli. Stateres. Obolus 379. Magi. Simon et Elimas.

3.10.3  Francisce, o gentis Gonzagae nobile sidus,
3.10.4   Omine sed certo Turchus ubique sonas.
3.10.5  Nam, uelut inuictis tribuit Germania Drusis,
3.10.6   Victori aut nomen Dacica terra suo,
3.10.7  Aut sua Scipiadae dedit Affrica, Creta Metello,
3.10.8   Praescia

caput,
3.27.3  Carperis et iusti quaesitum sanguine belli
3.27.4   Imperium praedam, Liuor acerbe, uocas.
3.27.5  Non tamen ereptis moeret Germania uittis,
3.27.6   Gallia nec cristis aestuat orba suis,
3.27.7  Hispanus thoraca gemit trabeamque Quirinus:
3.27.8   Quilibet

Tortelius Tortelius scribit fines Illyriae latissimos. Hinc est, ut ait, Italia et superior Germania, inde Macedonia et Tracia et Epyrrhus; hinc sinus Hadriaticus, inde fluviorum maximus nostri orbis Danubius. Danubius Ptolomeus Ptolomeus alia descriptione hanc conterminat regionem.

204   Invida coniugium si forte hoc fata negarint,
205   Tracturum vacuam ventura in tempora vitam.
206   Nam quum sollicitus gentes percurrat et urbes,
207   Nil habet Ausoniae plaga, nil Germania dives,
208   Cognati nil regna soli, nil ultima tellus,
209   Quae iam declives currus Phoebique cadentes
210   Sentit equos, tanto dignum succedere lecto.
211   Inter tot tantasque

320   Conspice, nemo tuis thalamis succederet unquam
321   Dignitor, Arctoae quam qui moderamina terrae
322   Bina tenet geminoque caput diademate cinctum
323   Irradiat, quem iam votis Germania regem
324   Mille petit cuique addictum testantia mittit
325   Dona amimum Thrace. Quae gens tam incognita nobis,
326   Sive sit Eoos Phoebi surgentis ad ortus,
327   Seu montes

in margine addidit imperauit annos XVIIII, mensem unum. Cf. Euseb. Chron., lemm. ante A. D. 164 [= 163] Quo in Germania aduersus Quados pugnante exercitui Ante exercitui ipse exercituque siti oppresso delevit siti oppresso pluuia (ut Eusebius

conscii vehementer timemus, ne tristiorem et minus iucundum in dies sit acceptura, nisi re ipsa, et non verborum tantum liberalitate, cum eius Sanctitas, tum principes Christiani opem nobis ferre maturaverint. [5.] Reverendissimum dominum cardinalem Campegium 6 in Germania legatum tanta virtute atque auctoritate praeditum venire, qui de rebus quoque nostris agendi mandatum habeat, gaudemus non mediocriter, optamusque eiusdem adventum utilem rei publicae Christianae ac salutarem fore, ut pariter illam tabem et morbum pestilentissimum Lutheranae haeresis, qua

legatum tanta virtute atque auctoritate praeditum venire, qui de rebus quoque nostris agendi mandatum habeat, gaudemus non mediocriter, optamusque eiusdem adventum utilem rei publicae Christianae ac salutarem fore, ut pariter illam tabem et morbum pestilentissimum Lutheranae haeresis, qua laborat Germania, tollere ac sanare, et illos principes ad arma in Turcos sumenda acrius et vehementius posset inflammare. Dedimus, ut mones, nostris oratoribus 7 mandatum, cum ipso domino legato et archiduce Ferdinando ceterisque principibus nostro nomine de rebus necessariis consultandi atque

–
5  Iam legitur clarus Vadiani munere uatis,
Cui uirides lauri tempora docta premunt.
Non secuit tantum salebras uitiataque uerba,
Plurima sed multis contulit historiis.
Quid non huic debes docto, Germania, uati?
10  Excolit hic nomen progeniemque tuam. Ad excellentissimum uirum, maximum antiquitatis ac litterarum obseruatorem, dominum Conradum Peittinger, utriusque iuris

reprimantur. Hanc itaque orationem tuae Maiestati legendam venerabundus offero / Te Christianorum principum caput / ac certissimum terrarum numen atque tutelam Caesar obsecrans obtestansque / vt ruenti fidei Catholicae mature consulas / Te omnes sequentur Principes: tu vel sola tua florentissima Germania et oppressos liberaturus es Christianos / et omnem imminentis calamitatis metum dissipaturus. Hac via imprimis tui caesares inter deos recepti sunt: his tu summotis periculis / et fides nostra est verior et sanctior / eo certius recta in coelum es euolaturus. Vale.

Galliae. Hispanias, Hispaniae. ac totam Europam, Europa. nedum ipsam Germaniam, Germania. clarissima fama peruagetur. Atque in tanta studiorum uarietate, partim prudentia Principis, partim moderatione doctorum, ad hoc bonis discentium ingeniis accedentibus, odio atque omnium controuersiarum contentionibus extirpatis, quae in multis

erat, misso Veronam quodam Alemano episcopo urbem ciuium uoluntate in suam ditionem redegit. Veronae defectione Patauini quoque Alemanicum praesidium intra urbem accępere, praetore Veneto sine iniuria emisso. Caeterum dum et Maximilianus contrahendo exercitu in Germania moratur, et rex Gallorum Mincium amnem Benacumque lacum imperio suo terminum constituit, Veneti paulum a terrore collecti, Patauina plebe eorum coepta adiuuante ― plebs enim senatui suo semper aduersatur ― Patauium recipiunt, pulso Alemanorum praesidio, quod numero hominum eo

Orationi huic in consilio Nurembergensi interfuere principes infrascripti. Serenissimus Ferdinandus princeps Hispaniae, Archidux Austriae etc. In Germania caesareae maiestatis locum tenens. Albertus cardinalis Moguntinus. Matthaeus cardinalis Saltzpurgensis. Albertus Brandenburgensis, dux et magister Prussiae. Bigandus

Domine semper obseruandissime, salue. Datis ultimis ad te litteris 22. Martij, nil aliud hactenus sequutum est: nec fama de Thurcorum apparatu in Hungariam leuatur. Preterea significatur nondum omnia satis esse parata in Germania. Quoniam binas litteras ad me dederas uno exemplo, alterę paucis ante diebus redditę mihi sunt. Ex utrisque et amorem tuum agnosco, et uoluntatem tuam percipio: et in hoc sum, ut tibi praesto semper sim. Tu interim curato, ut ad diem et equos et pecuniam mittas. Paulus

172  In navim, merces tota regione coemptas.
173  Invadit portum, dat carbasa protinus auris,
174  Et varios terrae flexus legit inde iacentis.
175  Ecce sinus cernit, quos hinc Germania pandit;
176  Mox secat, Oceano tribuunt qua nomina Celtae,
177  Pyrenem superat, Tartesia littora radit.
178  Flectit iter, qua iam Calpen disiunxit ab Hila

Pontificis proceres, qui omnes in te honorando et venerando mirifice consentiunt. Imo ipse Carolus Ro. Imperator tanti te habet, eaque veneratione et charitate amplectitur, vt te suum vicarium locumque tenentem in Comitijs ordinum Imperij in Germania fecerit. Iam igitur cum et ego deuotionem animi mei erga tuam amplitudinem declarare vellem, nihil habebam nisi istud Turcicum vaticinium quod offerrem: quod tametsi nugatius et vanius est, quam vt tuae magnitudini inscribi debeat, tuae tamen humanitatis benignitate

Sed quia nunc bellum Gallicum finem accepit, sperandum quod non solum haeresis inter Ecclesiasticos sparsa, et omnis abusus ab Ecclesia tolletur, sed etiam principum discordiae cessabunt, et tandem firma auxilia contra Turcas coibunt. Igitur facile armabit Germania quinquaginta milia peditum, .XX. viginti milia equitum. Nec minorem numerum conficiet Italia. Idem vel aliquanto plus ex Gallia sperandum. Nec Hispania inferiores vires ad hanc

gloriati sunt, ii nunc, aut uitandae Crucis gratia, aut spe adipiscendi alicuius munusculi, canonicatus, praepositurae, episcopatus, regiunculae, tituli aut honoris, Antichristum adorant et summo studio in id incumbunt, ut Christum quam longissime ex Germania pellant? Hos, inquam, peruelim saltem haec Turcicae erga Christum lenitatis exempla perpendere ac, si possibile est, agnoscere, quam horribile hoc crimen sit, quod ipsi Christiani domini non tam hospitales erga Christum eiusque discipulos esse uelint, ut sunt imanissimi illi barbari, imo

quoties simulata pace fefellit.
Pannoniae regno potitur, nec finibus istis
Contentus, sed enim subuertere barbarus ardet,
Quidquid ad Hesperios iaceat solemque cadentem.
25  Non Albi Rhenoque putet fore se Germania tutam,
Non Pirenei scopulosa cacumina montis,
Non Tagus aut spaciosus Anas defendet Hiberos.
Quem neque Caucasiae rupes, non ocyor Euro
Tigris et Euphrates, Cilicum non aspera claustra,

oliviferos alluit inter agros.
2.4.111  Dat nova Carthago, dat prisca Valentia nomen,
2.4.112  Et loca quot Sicoris, et quot Iberus alit.
2.4.113  His spatiosa suas addidit Germania vires
2.4.114   Mitis, et antiquae nil feritatis habens:
2.4.115  Aeque armis aeque illa viris, atque ubere glebae
2.4.116   Nobilis: et magno Caesare digna parens.

Bibliographia locorum inventorum

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].

Crijevic, Ilija (1463-1520) [1484, Dubrovnik]: Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica, 7675 versus, verborum 46525, ed. Darko Novakovic [genus: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [numerus verborum] [crijev-i-carm-1678.xml].

Sizgoric, Juraj (c. 1445-1509?) [1487, Sibenik]: De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica, Verborum 3721, ed. Veljko Gortan [genus: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [numerus verborum] [sisgor-g-de-situ.xml].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502]: Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica, 451 versus, verborum 3143, ed. Ladislaus Juhasz [genus: poesis - epithalamium] [numerus verborum] [andreis-m-epith.xml].

Marulic, Marko (1450-1524) [1503]: In epigrammata priscorum commentarius, Verborum 25316, ed. Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - commentarius] [numerus verborum] [marul-mar-in-epigr.xml].

Brodaric, Stjepan (1490-1539) [1505]: Epistulae, versio electronica., Verborum 166, ed. Petrus Kasza [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [brodaric-s-epistulae.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515]: Quattuor epigrammata in libris, versio electronica, Verborum 600, 105 versus, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen] [numerus verborum] [andreis-f-epigr.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518, Augsburg]: Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica, 35 versus, verborum 5015, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [andreis-f-thurc-germ.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518, Leipzig]: Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica, Verborum 4822, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [andreis-f-eloq.xml].

Crijevic Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522]: Commentarii de temporibus suis, versio electronica, Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, ed. Vladimir Rezar [genus: prosa oratio - historia] [numerus verborum] [tubero-comm.xml].

Frankapan, Bernardin (1453-1529) [1522, Nurnberg]: Bernardini de Frangepanibus comitis Segniae, Vegliae, Modrusiique etc. Oratio pro Croatia Nurenbergae in Senatu Principum Germaniae habita XIII. Cal. Decemb. An. Ch. M.D.XXII, versio electronica, Verborum 2137, ed. Violeta Moretti [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio] [numerus verborum] [frankapan-b-oratio-croatia.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532, Venecija; Bec; Bec; Bec; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir]: Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica, Verborum 5603 (pro tem), ed. Neven Jovanovic [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [andreis-f-epist-nadasd.xml].

Benesa, Damjan (1476-1539) [1534, Dubrovnik]: Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica, 263 versus, 1707 verborum, ed. Duro Korbler [genus: poesis - carmen; poesis - epicedion] [numerus verborum] [benesa-d-epiced-bun.xml].

Durdevic, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545, Leuwen]: Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primum de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum., ed. Durdevic, Bartul [genus: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [numerus verborum] [djurdjevic-b-prognoma.xml].

Vlacic Ilirik, MatijaZigerius, Emerik (1520-1575) [1549, Tolna; Magdeburg]: Epistola cuiusdam pii concionatoris, ex Turcia, ad M. Illy. missa, qualis nam status Euangelii et Ecclesiarum sub Turco sit indicans, cum Praefatione Illyrici (1549), versio electronica, Verborum 1772, ed. Stanko Andric [genus: prosa oratio - epistola; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zigerius-e-epist.xml].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550]: Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica, 462 versus, verborum 3075, ed. Bratislav Lucin [genus: poesis - carmen; poesis - epigramma] [numerus verborum] [andreis-f-carmina-vd.xml].

Paskalic, LudovikCamillo, GiulioMolza, Francesco MariaVolpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551]: Carmina, versio electronica, 2642 versus, verborum 17191, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [numerus verborum] [paskalic-l-c.xml].

Omnes locos monstra

Preme hic ut KWIC videas