Your search found 17 occurrences

Click here for a KWIC Report

legitimi eius Civitatis gubernatores, et Domini, eorum frivolis conatibus fortiter adversati hactenus in eadem Urbe potestatem civilem suumque ius magnanimiter obtinuerunt, peculiaremque eò semper Praefectum, sive Capitaneum, qui principis (non dico Tridentini sed Tirolensis) nomine ius diceret, audiret causas, easque decerneret, direxerunt: etiamsi superioribus annis ea de causa Principes nostri Tirolenses ab Episcopis eius urbis multoties in Ius Ecclesiasticum vocati fuerunt, tamen quoad

Christi septingentesimum praelio victus occisus est et meritas suae perfidiae poenas dedit. Post hunc nulli Duces amplius sed Reges Langobardici per se Rempublicam Tridentinam administrarunt.

(5) Porro hoc loco obiter notandum est, quod Tridentini fabulose adseverant, adeòque Typis excudendum dedere: Theodosium nempe Caesarem Augustum Episcopo Tridentino Vallem Lagarinam cum Ursinico pietatis ergò dono dedisse: iactitant Sacratissimum Caesarem motum multiplicium

namque Mediolani anno Christi trecentesimo nonagesimo quinto. Divus autem Vigilius passus est anno gratiae Quingentesimo et vigesimo, quùm viginti annis Episcopatui Tridentinae Ecclesiae magna sanctitatis opinione praefuisset. Ecce quàm accurate Tridentini Mystae temporum supputationem observare soleant. Fingunt ineruditè Theodosium Caesarem Divi Vigilij miraculis commotum haec loca Episcopis dono dedisse, quùm eo tempore nondum hominem induerit Divus Vigilius, quo Caesar ille

Valentini primi episcopi Pataviensis et Confessoris Christi corpus Tridento Bathaviam transtulit: quod etiam evidens argumentum, Thessalonem Ducem, et non Episcopum Tridentinae civitatis clavem tenuisse.

(6) Post quae tempora Pontificis Tridentini spreta humilitate, neglectàque paulatim animarum cura, falcem in alienam segetem extendere coeperunt, quod vel hoc exemplo cognoscere licebit, siquidem anno redemptionis humanae octingentesimo quinquagesimo et quinto

ad aequum Pastorem, pientissimumque Patrem, qui in coelis est, Deum Optimum Maximum provoco.

(4) Ex hac expurgatoria Principis invicti oratione luce meridiana clarius apparet, quanta insolentia Pontifices Tridentini superioribus annis Serenissimis nostris Principibus temeraria herculè audacia sese opposuerunt, ita ut omni posthabita animorum cura atque salute saecularium Principum more dominia aliena avidissimè appetere non

(cuius suprà paulò meminimus) eius Mausolaeum in cathedrali ecclesia Tridentina superesse testatur. Sub eius gubernatione anno Christi 1313. Capitaneum egit Tridentinae civitatis nobilis vir D. Nicolaus de Metis frater germanus Henrici episcopi Tridentini.

(6) Post hos anno incarnati Urbi millesimo trecentesimo quadragesimo secundo Principatum Tirolensem omnium Provincialium petitione et consensu regendum suscepit Potentissimus Princeps Hludovicus Comes Palatinus Rheni, Dux

voluerit, id liberum esse debebit cuilibet, et dictus Vicarius, qui ex voluntate et consensu nostro aut Capitanei nostri fuerit electus, non longius in officio residere, sed elapso anno syndicari debet. Statuimus praeterea, quod cives Tridentini minus Vectigal habere debent et exinde vias, muros, pontes atque alia incumbentia restaurare, quemadmodum hactenus ex vetere consuetudine est servatum dolo malo semoto. Sed in praedicta confirmatione reservamus nobis et fratri

Bolzani die Jovis ante festum Simonis et Iudae Apostolorum, anno Christi nato millesimo quadringentesimo decimo quinto. Et haec quidem sunt verba huius diplomatis fideliter translata.

(11) Caeterum defuncto Ernesto Cives Tridentini ultrò se Friderico Duci Austriae tanquam legitimo suo Principi in fidem commiserunt, licet Episcopus mirum in modum ipsi Friderico ea de causa adversarius fuerit praesertim in Concilio Constantiensi; nihilominus tamen Dux Fridericus

successorem in regimine Tirolensi habuit filium Sigismundum fortissimum Principem. Sub eius administratione anno Virginis Matris millesimo quadringentesimo quadragesimo tertio in in absentia principis Sigismundi, Athesini tractus accolae Episcopi Tridentini injuriis quibusdam commoti civitatem Tridentinam subitanea et tumultuaria obsidione cinxerunt eamque de novo in potestatem suam redegerunt: erant autem Tirolensium quùm Urbem oppugnare adorti essent, ad tria millia;

Comitatum hunc nostrum Tirolensem summa animi moderatione et prudentia singulari ad obitum usque suum administravit, civitatem Tridentinam suo subjectam Dominio habuit; nam ùt semper aliàs ita etiam anno Christi millesimo quingentesimo octavo Cives Tridentini tanquam Principatui Tirolensi plenè incorporati ab ipso Caesare in conventum publicum convocati sunt, eisque tali titulo Maximilianus Caesar Comesque Tirolensis lingua vernacula scribere solebat : Den Ersamen

suo Germano Ferdinando Augustissimo Romanorum Regi gubernandum commisit. Hoc temporum tractu Capitaneus Civitatis Tridentinae extitit Nobilis et Strenuus Vir Dominus Christophorus a Thunn in Künigsberg, Eques Auratus, haereditarius Episcopatus Tridentini Pincerna. Porro quomodo Archidux Ferdinandus postea Romanorum Rex, electusque Imperator semper Augustus religiosissimae memoriae cum Episcopis Tridentinae Ecclesiae convenerit, aut quas inter se contractiones, quae pacta conventionesque

limitibus separatam, sed Germaniae adeòque Comitatui Tirolensi incorporatam esse Urbem, cuius Dominus sit legitimus hic Princeps, qui totum et integrum Principatum Tirolensem plena potestate moderatur.

(6) Porro habeo Bernhardi Episcopi Tridentini literas lingua germanica scriptas, quarum Principium est: Bernhardt von Gottes gnaden Bischoue zu Triendt (et in calce) Datum Triendt in unserem Schloß Boni Consilii am drey

26 Madruciumque] Caesar dimissis copiis solas Nicolai Madrucii cohortes ad sui custodiam reservat. Natal (??) libro 3 paginis 57 et 63. 31 decreta recusant] Principes omnes submittunt se decretis concilii Tridentini. 32 Christophorum] Cardinalis Tridentinus Augusta mittitur legatus ad summum pontificem. Surius et Avila libro 1 pagina 143b. 36 Maximus... Aemilianus] Maximilianus Austriacus, Ferdinandi regis filius,

accepit. Anno 383 episcopum habuit patronum sanctum Vigilium martyrem. 148 Simon] Fulget martyrio Simonis infantis a Iudaeis occisi. 150 Christophore] Christophori Madrucii cardinalis Tridentini pietas in patriam et concilium, liberalitas in legatos et viros doctos, fidelitas in legationibus pontificiis, Caesareis ac regiis, pietas et humanitas erga omnes plurimaeque virtutes; obiit Tyburti anno 1578. Zenocarus libro 4

127-128: Multam post se prolem reliquit. 131 ff.: Virtutes Nicolai Madrucii. 136 ff.: Epilogus ab exhortatione. 142-147: Acclamatio d. rectoris. 148 ff.: Oratio domini Christophori Madrucii cardinalis Tridentini. 157 ff.: D, Christophorus, Baro in Madrutz filius Ioannis Gaudentii et frater Nicolai, patruus magnus D. rectoris. 163-166: Comparatio a S. Christophoro et eius nomine. 167-172: D. Christophorus

III. 183 ff.: Saepenumero legatus pontificum summorum ac Romanorum Caesarum. 189-192: Praefuit Tridentino episcopatui annis fere 40, Brixinensi 36 laudabiliter. 193-197: Liberalitas ipsius in Patres Concilii Tridentini et legatos. 198-203: Comitatur Maximilianum Austriacum, postea imperatorem, in Hispaniam et solemniter illi matrimonio iunxit Mariam, Caroli V. filiam. 204-206: Redit ex Hispania in Italiam. 207 ff.:

rector magnificus. 456-459: Epilogus Prudentiae a paraenesi. 460 ff.: Altera oratio deae Religionis ad D. rectorem. 478 ff.: Narratio de religione, pietate et plurimis virtutibus D. Ludovici cardinalis Tridentini. 482 ff: Ludovicus, Baro in Madrutz, Nicolai II. filius, Ioannis Friderici frater et D. rectoris patruus, episcopus Tridentinus et Cardinalis factus a Pio IV. 488-492: Eloquentia D. Ludovici.

Results Bibliography

Engerd, Johann; n. 1547, m. post 1587 (n. 1547, m. post 1587) [1583], Madruciados libri tres […] poema paraeneticum ad inclytum […] Carolum Gaudentium liberum baronem Madrucium, versio electronica (, Ingolstadt), libri tres: 537 + 464 + 261 versus, Ed. Kofler, Wolfgang; Schaffenrath, Florian [word count] [engerd-j-madrucias].