Your search found 18 occurrences

Click here for a KWIC Report

Putschio Tirolensi Auctore, Anno MDLXVIII, primo die Mensis Augusti. Praecepisti Serenissime atque Illustrissime Princeps, Domine Clementissime, ut brevem quendam rerum Tridentinarum, adeòque eorum, qui civitatem ipsam Tridentinam pleno imperio gubernaverunt, indicem ad peculiarem Celsitudinis Tuae usum colligerem. Parui, ut debui, libens, remque quantum temporis angustia indulsisse videtur, aggredi iam et explicare proposui. Porrò cuncta quae annotaturus sum, ex

Gulielmus Putschius Tirolensis I

(1) Iam primum igitur constat Trogo Pompeio, eiusque Abbreviatore Iustino autoribus Civitatem Tridentinam a Gallis Senonibus, qui postea Romam coeperunt unà cum Mediolano Verona reliquisque vicinis et circumiacentibus oppidis extructam esse. Gallos autem Senones, Germanos, Suevosque fuisse, inter illustres constat auctores. Hi ergò Galli,

ab Episcopis eius urbis multoties in Ius Ecclesiasticum vocati fuerunt, tamen quoad civilem Rempublicam ibidem gubernandam Principibus nihil derogatum aut detractum est, imò pleno civili iure, ordine haereditario sibi invicèm succedentes Civitatem Tridentinam uti Principatui Tirolensi incorporatam rexerunt: quod ex sequentibus palam fiet.

(5) Quum ergo Abundantius secundus Episcopus in ordine Tridentinam Ecclesiam regeret, quod anno Christi trecentesimo

civili iure, ordine haereditario sibi invicèm succedentes Civitatem Tridentinam uti Principatui Tirolensi incorporatam rexerunt: quod ex sequentibus palam fiet.

(5) Quum ergo Abundantius secundus Episcopus in ordine Tridentinam Ecclesiam regeret, quod anno Christi trecentesimo octuagesimo primo factum est, Romanorum Imperio praeerant Gratianus et Valentinianus iunior Caesares Augusti, à quo pariter anno occasum Romani Imperii enumerant et Rufinus et Divus

Theoderici Gothorum in Italia Regis Cancellarium Variarum Libro quinto Theoderici Regis edictum, quo voluit, Feltrinos, et homines etiam Religiosos ad condendam Tridentinorum Urbem convenire. Gothorum igitur in Italia Reges Tridentinam civitatem per aliquot annos vice Imperatorum Constantinopolitanorum sub sua potestate habuerunt, Episcopis eius Loci nihil negocij ipsis in re saeculari facessentibus. IV

suo proprio Regi Cuniberto perfide sese opposuit et rebellavit, ast tandem circa annum Christi septingentesimum praelio victus occisus est et meritas suae perfidiae poenas dedit. Post hunc nulli Duces amplius sed Reges Langobardici per se Rempublicam Tridentinam administrarunt.

(5) Porro hoc loco obiter notandum est, quod Tridentini fabulose adseverant, adeòque Typis excudendum dedere: Theodosium nempe Caesarem Augustum Episcopo Tridentino Vallem Lagarinam cum Ursinico pietatis ergò

tanquam ejus temporis legitimos Provinciae Tirolensis Principes devenerit. Anno igitur post natum Christum humani generis Salvatorem octavo et sexagesimo supra quingentesimum (ut rerum Scriptores tradunt) Langobardi Civitatem Tridentinam in potestatem suam redegerant, eaque per annos fere ducentos quiete obtinuerunt, post hoc tempus amiserunt illam primùm circa annum Christi septingentesimum et quinquagesimum. V

nach diser zeit aber hatts allweg zum Deutschlandt und dem Königreich Bayern gehörtt, ietzt aber zue der Grafschaft Tirol .

(3) Ex quibus verbis aperte constat, a temporibus huius Utilonis ad nostra usque tempora civitatem Tridentinam a Principibus Tirolensibus (quemadmodum etiam re ipsa est) semper gubernatam fuisse. Porro Aventino sacrosancta est adhibenda fides, ille enim haec omnia cùm ex publicis tùm quoque privatis Instrumentis quae fallere non possunt

ille enim haec omnia cùm ex publicis tùm quoque privatis Instrumentis quae fallere non possunt diplomatibusque totius Baioariae iussu Principum suorum summa religione atque fide excerpsit.

(4) Utilo igitur primus fuit, qui iure belli Tridentinam civitatem ejusque omnem agrum Langobardis (non dico Episcopis ejus Urbis, quia illam nunquam possederunt) ademptum Provinciae Tirolensi integrè incorporavit.

(5) Eius filius et Successor in regimine fuit Tassilo, qui Divi

tempora instituta decurrat oratio. VI

(1) Post Hludovicum igitur Regem multi intercesserunt Principes, qui Provinciam Tirolensem, eique incorporatam civitatem Tridentinam plena potestate moderati sunt, Episcopis in Republica Tridentina nihil iuris, excoepta Ecclesiastica Iurisdictione habentibus; nam circa annum Dominicae incarnationis millesimum, ducentesimum et septuagesimum Illustrissimus Princeps

et septuagesimum Illustrissimus Princeps foelicissimae recordationis Meinhardus Dux Carinthiae, Princeps Comitatuum Goriciae et Tirolis, Alberti primi Regis Romanorum Semper Augusti, Ducisque suae Serenissimae Domus Austriae primi socer, civitatem Tridentinam sub suo imperio habuisse legitur.

(2) Is autem et Ius Ecclesiasticum Episcopi eius Ecclesiae injuriis motus ad se pertrahere conatus est; qua de causa ab Episcopo apud summum Pontificem graviter delatus instigantibus Mystis

ita ut omni posthabita animorum cura atque salute saecularium Principum more dominia aliena avidissimè appetere non erubuerint. Meinhardus tamen infracti animi Princeps nihil minus etsi fulmine Pontificis petitus, civitatem ipsam Tridentinam, omnemque eius saecularem Iurisdictionem (sicut etiam de jure potuit) constanter retinuit:

(5) quemadmodum quoque et filius eius successor, illustrissimus Princeps Henricus Rex Bohemiae et Poloniae, Dux Carinthiae, Sacri

iuramentum prostare ilicò praecoepit. Hludovicus autem Marchio, Princepsque Tirolensis et legitimus civitatis Tridentinae Dominus, hoc cognito, talique Episcopi lacessitus Injuria, bilem collegit, iustaque ira accensus infesto exercitu Rempublicam Tridentinam invasit inique et armis repentè superavit pervastatisque agris oppida atque arces hostiliter dejecit, iura et causas, sicuti et ante factum erat, ad se suosque tanquam legitimos magistratus referri voluit, et per eos expedire; sciebat

Sigismundum fortissimum Principem. Sub eius administratione anno Virginis Matris millesimo quadringentesimo quadragesimo tertio in in absentia principis Sigismundi, Athesini tractus accolae Episcopi Tridentini injuriis quibusdam commoti civitatem Tridentinam subitanea et tumultuaria obsidione cinxerunt eamque de novo in potestatem suam redegerunt: erant autem Tirolensium quùm Urbem oppugnare adorti essent, ad tria millia; illis etiam complures in obsidione a Tridentinis

relinqueret, Serenissimum Principem Maximilianum Romanorum Regem Semper Augustum suarum ditionum haeredem instituit, qui Comitatum hunc nostrum Tirolensem summa animi moderatione et prudentia singulari ad obitum usque suum administravit, civitatem Tridentinam suo subjectam Dominio habuit; nam ùt semper aliàs ita etiam anno Christi millesimo quingentesimo octavo Cives Tridentini tanquam Principatui Tirolensi plenè incorporati ab ipso Caesare in conventum publicum convocati sunt, eisque tali

tanquam Principis Tirolensi in civitate Tridentina Praefectus sive Capitaneus nobilis Vir Dominus Adamus a Vveinegck, Caesarea Maiestate Consiliarius et Praefectus Castri Sigmundskron.

(15) Caeterum ne omninò quis dubitet, civitatem Tridentinam non Episcopo eius Urbis, sed cuivis legitimo Comitatus Tirolensis Principi subiectam esse, placet unas ipsius sacratissimi Caesaris literas testimoniales in medium producere, quarum principium et finem fideliter subtexo :

(5) Omnes denique (excoepto uno atque altero extero adulatore) nostrae, et superioris memoriae rerum Historicarum gravissimi Scriptores, quotquot editis lucubrationibus innotuerunt, videreque contigit, unanimiter contestantur: Tridentinam Civitatem non per se peculiarem Principatum a Provincia Tirolensi certis limitibus separatam, sed Germaniae adeòque Comitatui Tirolensi incorporatam esse Urbem, cuius Dominus sit legitimus hic Princeps, qui totum et integrum

gnaden Bischoue zu Triendt (et in calce) Datum Triendt in unserem Schloß Boni Consilii am drey und zwanzigsten Tag Martij anno Domini etc.

(7) Ex his verbis luculenter constat civitatem Tridentinam Principi Tirolensi, et non episcopo eius Urbis paruisse, quia Praesul aliàs siquid iuris in obtinuenda integra Urbis possessione habere potuisset in hunc modum literas subsignavisset: Datum in civitate nostra Tridentina ;

Results Bibliography