Moesta Quirinalis docta caterua iugi.
Hei mihi, nunc laurum praeuenit nigra cupressus
Funereisque horret taxus opaca comis;
Hoc mihi turbauit choreas lususque iocosque,
Vestraque turbauit gaudia, Pierides!
Si tamen obductum non recrudescere uulnus,
Si licet et luctus dememinisse mei,
Si decet interea nigram deponere taxum,
Si phas lugubres exhylarare comas,
Tempora iam nobis meliori fronde uirescant,
Succedant capiti laurea serta meo.
Eia age, deposito – si phas est dicere – luctu,
Nostra coronatis Musa triumphet equis,
Qualem laetitiam cupiunt doctique probique,
Qualem laeta suum cernere Roma diem.
Fallor? An, ut uideo, mihi serta uirentia nectis
Dignarisque meas cingere, Blonde, comas?
Vinceris: en tandem mihi palma poetica uenit,
Iudicio maior palma futura tuo!
Vinceris et pariter soluis quod gratia poscit,
Quod meritum uatis, das quod utrunque petit.