Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- KK2-169 -- habendas, id est cum
contentiosis et loquacibus non conuersandum [ERROR: no reftable page:]82.
Liberalitas.
Archesilaus ingressus aliquando ad Ctesibium ęgrotum uidens inopia rerum angustiari
plenum nummis sacculum clam eius puluino subiecit. Quo ille inuento: Arcesilai, inquit, hic
ludus est. Sed et alias mille ad eum solidos misit. Acceperat ab eo quidam ad suscipiendos
amicos argentea uasa. Cum uero is egenus esset, non repetiit [ERROR: no reftable page:]42.
Aristoteles reprehendenti, quod stipem non bono homini dedisset: Non, inquit, homini
dedi, sed humanitati [ERROR: no reftable page:]47.
Antisthenes Diogeni tunicam petenti pallium explicare iussit [ERROR: no reftable page:]54.
Diogenes[ERROR: no reftable :] dicebat manus ad amicos non complicatis digitis extendi
oportere [ERROR: no reftable page:]56.
Cum pecuniis egeret, eas se ab amicis repetere, non petere dicebat [ERROR: no reftable page:]57.
Cum postularet quempiam, nam et hoc agebat propter inopiam, dicebat: Siquidem et aliis
dedisti, et mihi da; si uero nemini, a me incipe [ERROR: no reftable page:]58.
Laudantibus quibusdam eum qui illi erogauerat: Me autem non laudatis, inquit, qui
accipere merui [ERROR: no reftable page:]59.
A luxurioso petebat minam. A quo cum rogaretur, cur ab aliis obolum, ab se peteret
minam: Quia, inquit, ab aliis ommibus denuo me accepturum spero, abste sic! uero
an rursus accepturus sim, in deorum gremio situm est [ERROR: no reftable page:]59.
Luxus.
Aiunt Croesum, cum se exquisitissimo ornamentorum genere composuisset sublimique in
solio sederet, interrogasse Solonem, an pulchrius unquam spectaculum uiderit, illumque
dixisse: gallos gallinaceos, fasianos atque pauones [ERROR: no reftable page:]7.
Aristippus, uoluptatis assertor, quem Diogenes regium appellabat canem, iussit aliquando
perdicem L dracmis emi [ERROR: no reftable page:]22.
Cum probro ei daretur, quod preciose uiueret: Si uituperandum, ait, hoc esset, in
celebritatibus deorum non fieret [ERROR: no reftable page:]22.
Ostendebat ei Sirnus, Dionysii quęstor, magnifice instructas ędes et pauimenta pręciosa.
Tum ille sputa, quam maxime potuit, ei in faciem coniecit. Indignante illo: Non habui,
inquit, opportuniorem locum [ERROR: no reftable page:]23, [ERROR: no reftable page:]56.
Qui luxuriosa conuiuia accusat et ab eis non abstinet, et gulosus et auarus est [ERROR: no reftable page:]23.
De uoluptate, cuius duo genera [ERROR: no reftable page:]24.
Demetrius,
Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].
|