Resplendet duplici, coliturque ornata decore.
Hinc celebrata volat mundi per dissita regna,
Ignotasque suo gentes succendit amore. 45
Caesarea o soboles, ortu praecincta coronâ,
Sanguine tum praestans, raro quam frontis honore,
Anne tuam speciem potis est effingere verbis,
Quum Vladislavum tua fama inflammat amore?
Hinc sua sensa animi fidens tibi grata futura, 20
Iam te reginam, sponsamque elegit habendam,
Sed tibi dum fauste ridens fortuna propinquat,
Adducens niveum solem, qui fulget ab arcto,
Ah sine parvus oler, tenui qui palmite ludit
Blanda tuo e sylvâ splendori carmina pangat. 25
Sponso haud victrices lauros, sed te invidet unam
Osmanus; lauros iterum sibi posset apisci,
Virgine at adsimili renuunt sibi fata potiri.
Sol micat in caelo, tuque unica in orbe refulges;
Sponsam laude pari, Caesar frustra undique quaeret. 30
Ut martem adversum, Venerem sibi sentiet ipse,
Ceu prius in bello, pulchro succumbet amori.
Venit dux Kislar, quâ se Semendria tollit.
Suncianizza illic Lubidragi filia degit,
Inclyta virgo ducum claro de sanguine creta, 35
Luminibus cassi, senis et genitoris ocellus.
Huic atavi illustres Gèorgius, almaque Irene,
Vulgata illyricas celebrat quos fama per urbes.
Turcae illum exuerint quamvis ditione vetustâ,
Haud cultum posuit princeps, moresque decoros, 40
Clarum at nobilibus studuit se reddere gestis.
Regia virga, olim proavûm quam dextra gerebat,
Nunc illi est baculum, quo innititur aegra senectus;
Ruraque, quae miti quondam ditione tenebat,

Vade retro

Vade porro