Verum dum KISLAR secat haec vada salsa carinâ,
Adveniunt reliquae naves, queis ille vagari 110
Iusserat huc illuc, simul hinc succedere Athenis
Ille adpulsus ubi portus descendit ad oram,
Virgineusque ducis sequitur vestigia coetus,
Protenus Argolidis percurrit cuncta locorum,
Et famâ claras sedes miratur avitas, 115
Argos quâ, Thebae surgebant, Sparta, Mycenae,
Cecropia urbs praestans, et nobilis aere Corinthus.
Hîc menti occurrunt sapientum nomina septem,
Queis non terra pares doctrinâ proferet umquam.
Urbs harum at quaevis tot claros robore, et armis 120
Heroas peperit victuros tempus in omne.
Tantae virtutis superant vestigia nulla.
Urbibus eversis laus, et sapientia cessit.
Tempus cuncta vorans, fortuna volubilis usque,
Quaenam vi vestrâ res non mutantur in horas ? 125
Es tu ne illa parens iamdudum Daunia tellus,
Ubere doctrinae que foetu mira tulisti?
Fors tua non soboles, magno quae laudis honore
Condidit et leges, vitae praeceptaque liquit ?
Nonne tui heroes nati, qui milite pauco 130
Eoas gentes potuere, et subdere regna?
Illane tu propriae doctrinae laude superba,
Gens alia est quavis cui indocta, et barbara visa? .
Ad te verte oculos, antiquae et conscia noxae,
Quae te dura premit, miserandam respice sortem. 135
Imperium exerces nullum, nec libera iura,
Sola indocta manes, spoliata nitentibus armis.
Clara tuae interiit dextrae, atque potentia linguae,
Hinc deserta iaces, segni torpesque veterno,
Et tibi libertas, bona cuncta et rapta fuere, 140

Vade retro

Vade porro