Palantem, refugam pugnam revocaret ad acrem,
Sed callem obstrueret fugiens ut turba sequenti, 110
Arboreis aditus truncis praecluserat omnes,
Dumque animosus eques se proripit obice fracto,
Offendit sonipes, ruit ille effusus in aequor,
Tunc ex insidiis erumpens hostis iniquus
Aggreditur lapsum, novit qui protinus illum. 115
Impavidus valide contra sed nititur heros,
Quumque furit, caeditque ruens, ferrumque coruscat,
Ictu dissiluit perfractâ cuspide mucro.
Dux obsistit adhuc, extremos torquet et ictus,
Distringens capulum scelerato sanguine foedum ; 120
Ingruit at sensim gliscens circum undique turba.
Frustra obnitentem bis centum brachia retro
Invadunt, stringuntque manus post terga catenis.
Captivus sic ille fuit, non robore victus,
Sorte sed adversâ, sociorum et fraude scelestâ. 125
Casum fama tulit volitans ad coniugis aures,
Magnanimum pectus quae saucia sumere iurat
Ultrices poenas, iramque explere tumentem.
Qualis cui latebris catulos venator ademit
Saeva, furensque illum ruit aggressura leaena, 130
Praeceps fertur equo sic Krunoslava per agros,
Adsequi ut Odrysias valeat cum coniuge turmas,
Ast ubi propositum vacuas excessit in auras,
Moldaviae ferro campos populatur et igne ;
Libertati illum dein reddat marte secundo, 135
Odrysios contra comes additur illa Polonis,
Sit voti et citius compos, quod mente volutat,
Egrediens castris Osmano extrema minatur.
Othmanidum latos perfundens sanguine campos
Vim vi propulsat, penetrat tentoria ad ipsa 140

Vade retro

Vade porro