Finibus, et fructu catus uberiore frueris.
Visceribus secreta suis quae pabula tellus
Alma rapit, sic aequa in singula dividet arte;
Debita surripient nec vites pabula pomis,
Neu ciceri pugnent lactucae, rapula lenti.
Omnia fecundum agricolam fecunda sequuntur.
Proximus insano fuerit quicumque negarit
Agricolas fecundos. Intererit tamen hortos
Ad nostros, propiusque ad res accedere nostras.
Lenior ille mei qua clivus desinit agri,
Pars sequitur montis praerupta, at non ita vero
Scrupea, cultorem ut crebro haud admittat hiatu.
Hujus non provisa loci te copia ditet.
Castaneae mollis telluri semina crede
Defossa in scrobibus: teneras mox transere stirpes,
Quo vel terra, brevis vel findit rimula montem.
Caedua succrescet paulatim castanearum
Sylva foco utilis, et lamnas dare idonea cupis.
Quod si forte mola tereti ut fregeris ipsas,
Ut frumenta, nuces, quali te pulte farina,
Quali pane beet! Cereri vale dicere tuto
Jam liceat, bubus juga demere, frangere aratra.
Castaneae domina magni venduntur in urbe.
Incola Arupinus quantum non extudit inde?
Castaneis nucibus nescis quam mensa secunda
Gaudeat? Ut pueri cupiant cupiantque puellae?
Quin postquam ipse eques, atque omni matrona theatro
Assedit, tostas plenis de more canistris
Castaneas circumtulit institor. Histrio, sive

Vade retro

Vade porro