EPISTOLA II. FRANCISCO MARIAE APPENDINO SCHOLARUM PIARUM
Quid nunc te dicam facere in regione Gravossae?
Certe aliquid meditari insigne, novumque, quod aetas
Altera post genitis tradat: nam si bene de te
Quid novi, spectas venturos providus annos.
Ergo age, dic, quinam Aonidum te flosculus hortis,
Quaeve tenent, Francisce, thyma; aut quaenam antra, specusve
Concelebras coetus ausus sprevisse profanos,
Dum te Musa potens ducit quocumque sequentem?
An magis Illyrici laudes sermonis, et artes
Aggressus priscis confers nova, et omnia solers
Verba minutatim, ceu porrum, et caepe, trucidas?
Quippe unus doctrinarum percurrere certo
Ipse potes gressu salebras, quin aspera rerum
Ingenio nubem offundant. Hinc te Illyris ora
Coetibus annumerat patriae, licet aeriis sub
Alpibus, et magna Eridani prope flumina cretum,
Quod veterem latio princeps de fronte coronam
Deripis, et magna nobis cum laude reponis.
Magna quidem messis surgit tibi: vivida sed vis
Quid non praeclarae properans ad praemia laudis

Vade retro

Vade porro

---

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

---